Poolse volleyballers trotseerden het lot! Een wilde wedstrijd en een triomf voor de Polen

Het was 7 augustus 2024. Om 16.00 uur speelde het Poolse nationale volleybalteam voor het eerst in 44 jaar de halve finale van een Olympisch toernooi. Weinigen zullen zich dit herinneren, maar na hun succes op de Olympische Spelen van Montreal in 1976, die eindigden met een gouden medaille, stonden de Polen vier jaar later weer in de top vier. Het team, onder leiding van coach Aleksander Skiba, verloor echter met 3-0 van Bulgarije en vervolgens met 3-1 van Roemenië in de strijd om de derde plaats, waardoor het vierde werd op de Spelen in Moskou.

Polen – VS, of de allertijden-volleybalthriller op de Olympische Spelen van 2024 in Parijs

In 1980 waren ze afwezig op de Olympische Spelen, maar het Amerikaanse volleybal had een solide delegatie in de Franse hoofdstad. Nadat ze de vloek van de "kwartfinale" hadden doorbroken – Polen won deze fase van de Olympische Spelen na vijf opeenvolgende nederlagen – was het het Amerikaanse team dat de ploeg van coach Nikola Grbić in de weg stond.

Twee decennia zonder kwartfinalewinst, een enorme last van de harten van misschien wel iedereen die zich bekommert om het lot van het Poolse volleybal. Het team dat naar Parijs ging om al het slechte nieuws te verdrijven en in goud om te zetten, liep voorop. Het resultaat was bijna 100% perfect, ondanks het feit dat de organisatoren het meest uitdagende Olympische toernooi in jaren hadden voorbereid. Er waren twee keer zoveel podiumplaatsen als het toernooi kon bevatten.

De kwartfinale tegen Slovenië (3-1) bracht Mateusz Bieniek vlak voor de finish. De center van het nationale team liep een blessure op, waardoor deelname aan de halve finales vrijwel onmogelijk was. Norbert Huber stond ook in de basisopstelling, naast de onfeilbare Jakub Kochanowski, die uiteindelijk werd geselecteerd voor het team van het toernooi. Tomasz Fornal, die in de groepsfase een race tegen de klok had gehad na een blessure die hij opliep tijdens de voorbereiding op de Olympische Spelen, was er ook klaar voor. Het medische team van het nationale team, onder leiding van fysiotherapeuten Tomasz Pieczko en Mateusz Kowalik, verrichtte wonderen. Fornal werd teruggeroepen in de basisopstelling voor de laatste groepswedstrijd. Maar zelfs wonderen vereisen een beetje geluk. Helaas was Bieniek langer uitgeschakeld, ver na het toernooi in Parijs.

De Poolse ploeg begon de halve finale met een 25-23 setwinst. Grbić stelde een opstelling op die een veilige gok leek. Fornal en Wilfredo Leon waren verantwoordelijk voor de receptie, aanvoerder Bartosz Kurek stond in de aanval, de eerder genoemde middenvelder Kochanowski en Huber. Marcin Janusz fungeerde als spelverdeler en Paweł Zatorski was de libero.

De eerste set was nog spannend tot 24-20, maar de Amerikanen wisten de stand te verkleinen tot 24-23. Huber maakte de eerste set na 30 minuten spelen vanuit het midden af.

In de tweede set waren de rollen omgedraaid en werden de Polen gedwongen om te jagen. De voorsprong was 14-18, 18-21 en 20-22, maar uiteindelijk werd het 22-22. De Amerikanen waren de betere ploeg in de powerplay en sloten de set af met een 27-25 overwinning.

Maar het ergste voor de Polen moest die dag nog komen…

De verwondingen van Zatorski en Janusz. De toespraak van Fornal en de belangrijkste bijdrage van Łomacz.

De derde set, met een score van 9-12 in het voordeel van Polen. Een langere, slordige rally, met veel onnauwkeurigheden, leverde uiteindelijk punt nummer 13 op voor de VS. Tijdens een lange rally botste Zatorski tegen Janusz. Het leek een onschuldige situatie. De ervaren libero viel echter op het veld en het spel lag lange tijd stil, terwijl medisch personeel arriveerde. Kijkend naar Zatorski's bewegingen, was het al duidelijk dat de situatie veel ernstiger was dan aanvankelijk verwacht.

Een paar minuten later is het 9:16, met Kurek (Bartłomiej Bołądź) en Leon (Kamil Semeniuk) uit de wedstrijd. De set eindigt om een volkomen saaie 14:25 vanuit Pools perspectief.

Alsof dat nog niet genoeg is, voegt Janusz zich in de vierde set bij Bieniek en de geblesseerde Zatorski, die tot het einde heeft gespeeld. Met de stand van 2-3 maakt de setter, die Grbić al sinds zijn beginjaren bij de Poolse nationale ploeg consequent als favoriet heeft gekozen, een einde aan zijn reeks in de halve finales. Het wordt duidelijk dat Grzegorz Łomacz de enige overgebleven optie is. Door de meeste fans afgeschreven en praktisch gedurende de hele olympische cyclus ondervraagd, laat hij zien dat hij zijn hele volleybalcarrière op dit moment heeft gewacht. Łomacz weet precies wat hij wil doen, hoe hij het team op gang kan helpen. En het team draait op volle toeren!

Ook al is de uitslag 4:8, 9:12 of 14:16, het is duidelijk dat de Polen tot het einde blijven geloven.

En zoals Kurek na de wedstrijd voor de camera's toegaf, besloot het team op een gegeven moment gewoon dat ze deze wedstrijd niet zouden verliezen. Het is moeilijk logisch uit te leggen, maar dat is precies wat er gebeurde. De Amerikanen daarentegen, net als op het WK van 2018, verloren in de halve finales een setvoorsprong van 2-1 tegen een wankelende Polen. Het is vermeldenswaard dat een van de ongelukkige Olympische kwartfinales de Polen-VS was. In 2016, in Rio de Janeiro, eindigde die in een teleurstellende 0-3. Toen stonden Kurek, Łomacz en Zatorski op het veld. En dan was er nog Michał Kubiak, die ook in Parijs was met Grbić' team, maar dit keer alleen als supporter.

Elke opeenvolgende succesvolle aanval van de Amerikanen was cruciaal op dit cruciale moment en droeg bij aan hun hernieuwde zelfvertrouwen. Een van de belangrijkste momenten was de uitwisseling om 9:11, waarbij onder andere Fornal de bal oppikte bij de achterlijn en Leon uiteindelijk de bal afrondde. Over zelfvertrouwen gesproken, ook Fornals bloemrijke speech tijdens de time-out om 18:20 moest niet onvermeld blijven.

“Kom op, laten we ze verdomme bevechten, verdomme!” deed de ontvanger een inmiddels legendarische oproep aan zijn collega’s.

Twitter

De geciteerde Fornal maakte een einde aan set nummer 4 en de Polen ontsnapten uit de "diepste hel van het volleybal" – zoals Tomasz Swędrowski, de stem van het Poolse volleybal, het terecht verwoordde. Een puntendeling naar 25-23 en Fornals blik op de Amerikaanse ploeg bevestigden de fans van Grbić alleen maar dat de VS op deze dag en op dit specifieke moment opnieuw iets te vrezen hadden.

Leon is de leider, Kochanowski is fantastisch en Grbić lijkt op Wagner!

De tiebreaker begon door Huber effectief de strijd in te sturen (1-1). De middensetter voegde even later een service-ace toe (2-1). Kochanowski blokkeerde succesvol (3-1) en viel aan (4-2). Huber viel opnieuw effectief aan (7-5), en "Kochan" deed hetzelfde (12-10), waarmee hij opnieuw een indrukwekkende cap scoorde (13-10).

Maar laten we het niet alleen over de middle blockers hebben; de Polen hadden effectieve receivers. Fornal en Leon namen het heft in eigen handen. De meest effectieve speler die dag, laatstgenoemde, scoorde 26 punten, waaronder de belangrijkste – de 15-13. Hoewel zijn hand mogelijk trilde, want de Polen stonden al met 14-11 voor en hun tegenstander kwam gevaarlijk dichtbij. Het is vermeldenswaard dat Leon alleen al in de vierde, cruciale set 9 punten scoorde, wat opnieuw aantoont hoe waardevol hij is voor het Poolse nationale team.

De Polen bereikten de finale, die over precies twee uur en elf minuten afgelopen zal zijn. Volleybal staat bekend om zijn lange thrillers, maar het is waarschijnlijk moeilijk om er een te vinden waarin, onder zulke uitzonderlijke omstandigheden, waaronder toeval (bijvoorbeeld blessures), een team met een sterke verdediging de overwinning afsnoept van zijn rivalen van het hoogste niveau.

"Aan de ene kant wachtten veel mensen erop dat we de kwartfinales zouden halen, maar we voelden de druk binnen het team niet zo erg. Er was veel motivatie en een volwassen benadering van de zaak. Er was geen ruimte voor angst of twijfel. We wisten dat we het samen konden, stap voor stap. Ik wilde zeker niemand ontevreden achterlaten na het toernooi. Dat we niet alles hadden geprobeerd op weg naar verdere overwinningen. Ik wilde geen scenario waarin we verloren en niet wisten waarom, wat er gebeurd was. Ik wilde vechten voor elk punt, mijn best doen voor het team. Ik wilde echt de gouden medaille in Parijs. Dat is het eerste. Aan de andere kant keek ik naar hoe en hoe hard we werkten om op het Olympisch podium te staan. Ik zag wat er op de grond gebeurde. Hoe we ons fysiek, mentaal en tactisch voorbereidden. En weet je wat? Op dit punt, eind 2024, kan ik je vertellen dat deze zilveren medaille in Parijs ons grote succes is - gaf Wilfred Leon toe in een interview voor "Wprost" , waarin hij het Olympisch toernooi in Parijs als geheel beoordeelt.

De volleyballers hebben dit succes de afgelopen twee decennia van de 'Olympische vloek' verdiend. En zoals ze zelf na de finale in Parijs benadrukten, blijft hun doel goud op de Spelen.

Wie weet horen we in Los Angeles (IO 2028) "Mazurek Dąbrowskiego"?

Het volleybalteam is zeker in staat om zo'n resultaat te behalen, zoals ze in het huidige seizoen hebben laten zien. Het begon erg goed, met een overwinning – hun tweede in de geschiedenis – in de Nations League. De gouden medaille van de VNL in 2025 is een mooie opmaat naar het WK in september. De Polen zullen daar in 2022 als tweede eindigen. Wordt er dan weer gestreden om een gouden medaille? Het lijkt erop dat dit team tot alles in staat is, zelfs gezien de ingrijpende veranderingen. En die zijn er genoeg na de eerder genoemde Olympische Spelen van 2024 in 2025.

Laten we eens kijken naar het team dat doorging naar de Olympische finale in Parijs. De basisopstelling: Tomasz Fornal, Norbert Huber, Bartosz Kurek (kapitein), Wilfredo Leon, Jakub Kochanowski, Marcin Janusz en Paweł Zatorski bij libero. Łukasz Kaczmarek, Aleksander Śliwka, Grzegorz Łomacz, Kamil Semeniuk en Bartłomiej Bołądź waren wisselspelers of in de reservekwartieren. Ook Mateusz Bieniek raakte geblesseerd. En de technische staf, geleid door het trio Nikola Grbić, Paweł Rusek en Adam Swaczyna.

Lees ook: Aleksander Kwaśniewski over de successen van het Poolse volleybal. "Het is een reden om trots te zijn." Lees ook: De zoon van Michał Winiarski gaat de grote competitie in. We hebben het over een groot talent.