Nieuwe hoop voor patiënten met longfibrose. Veelbelovende resultaten van nerandomilast-onderzoeken

Nerandomilast, een experimenteel medicijn van Boehringer Ingelheim, is effectief gebleken bij het vertragen van het verlies van longfunctie bij patiënten met idiopathische en progressieve longfibrose. Deskundigen spreken over een doorbraak en nieuwe hoop voor patiënten.

Boehringer Ingelheim heeft de resultaten bekendgemaakt van twee grote klinische fase III-onderzoeken, FIBRONEER™-IPF en FIBRONEER™-ILD, waarin de werkzaamheid en veiligheid van nerandomilast zijn beoordeeld. Het is een oraal, experimenteel medicijn dat werkt door het PDE4B-enzym te remmen. Het is gebruikt bij patiënten met idiopathische pulmonale fibrose (IPF) en progressieve pulmonale fibrose (PPF).

In beide onderzoeken vertraagde nerandomilast de afname van de geforceerde vitale capaciteit (FVC) na 52 weken behandeling aanzienlijk vergeleken met placebo. Dit betekent dat patiënten langzamer longfunctie verliezen.

In zowel de nerandomilastgroep (9 mg en 18 mg) als de placebogroep werd een vergelijkbaar niveau van bijwerkingen waargenomen die leidden tot stopzetting van de behandeling.

In de FIBRONEER-IPF-studie werd de behandeling stopgezet:

• 14,0% van de patiënten die 18 mg nemen,

• 11,7% neemt 9 mg,

• 10,7% in de placebogroep.

In de tweede studie, FIBRONEER-ILD:

• 10,0% in de 18 mg groep,

• 8,1% in de 9 mg-groep,

• 10,2% in de placebogroep.

Er waren geen significante verschillen in de frequentie van ernstige bijwerkingen, zoals vasculitis, depressie, zelfmoordgedachten of leverschade.

Professor Toby Maher van de Keck School of Medicine in Los Angeles zei:

- Het feit dat twee fase III-onderzoeken hun primaire eindpunt hebben bereikt, is een doorbraak voor de wetenschappelijke gemeenschap en onderstreept het potentieel van nerandomilast om op realistische wijze tegemoet te komen aan onvervulde behoeften van patiënten – zowel als monotherapie als in combinatie met momenteel gebruikte therapeutische methoden.