Architectuur, traditionele gerechten, spirituele rituelen en meer: ​​ontdek de eeuwenoude tradities van Azerbeidzjan

Nu heeft het team de contrasten van de hoofdstad Bakoe , de eeuwenoude tradities en de unieke smaken van dit land dat Europa en Azië verenigt, onthuld. Bekijk hierboven de volledige video.

Bakoe is de grootste hoofdstad ter wereld onder de zeespiegel , op 28 meter hoogte.

De stad maakt indruk met haar architectuur, die Aziatische en Europese invloeden combineert , met moderne gebouwen naast historische gebouwen.

De oude stad , omringd door middeleeuwse muren, wordt beschouwd als het “hart” van Bakoe . Het is erkend als UNESCO-werelderfgoed en herbergt nog steeds de smalle steegjes, backgammonspellen op de trottoirs en de traditie van overal aanwezige tapijten . Er is een populair gezegde dat luidt : “Waar mijn tapijt ligt, daar woon ik”.

Buiten de muren is de architectuur getuige van de recente geschiedenis van het land: gebouwen uit de 19e eeuw, monumenten uit de Sovjettijd en gewaagde bouwwerken uit de jaren 2000, die werden aangewakkerd door de tweede oliehausse.

Olie zorgde ook voor de groei van de luxemarkt in de Kaukasus, bijvoorbeeld door de consumptie van kaviaar . Communicatiedirecteur Rovshan Naghiyev wijst erop dat eten een eeuwenoude traditie is voor de Azerbeidzjanen.

"Hier is geen bruiloft zonder kaviaar", zegt Rovshan Naghiyev.

Rovshan werkt ook bij een bedrijf dat, naar eigen zeggen, een duurzaam kaviaarproductiesysteem hanteert. Steuren worden gekweekt aan de kust van de Kaspische Zee in kwekerijen die hun natuurlijke habitat nabootsen.

En het eten is daar ook niet goedkoop: een blikje Oscietra van 50 gram kost ongeveer 100 dollar - tegenwoordig is dat meer dan R$500 . De Beluga, die zeldzamer is, kan een prijs van 200 dollar bereiken , meer dan R$1.000 .

Het populairste gerecht op straat onder de lokale bevolking is qutab , een soort gevulde pannenkoek die in kleine ramen verspreid over de steden wordt verkocht.

Ook in de buitenwijken van Bakoe doorstaan ​​spirituele tradities de tand des tijds . In een tempel in de buitenwijken voeren genezers rituelen uit om de energieën in lijn te brengen en het kwaad af te weren. Bij dit ritueel worden op bepaalde plekken op het lichaam katoen verbrand en worden er symbolisch gebroken flessen gebruikt. Er zijn mensen die kilometers reizen om de zegen te ontvangen.

In Laza , op 1.600 meter hoogte, gaat het leven in een ontspannen tempo verder. Het dorp heeft minder dan 200 inwoners en is de thuisbasis van de etnische minderheid Lezguin. In het huis van professor Khalid worden tradities in ere gehouden in de keuken. Fassalí-brood , gemaakt met boter en eieren, gaat samen met typische gerechten zoals tchi-gurt-má (kip met eieren) en herderspilaf (rijst met lamsvlees en gedroogde kersen).

Bekijk de laatste rapporten van Globo Repórter: