Branden: woede van onmacht

Brandstichters kunnen niet de zondebok zijn voor wat er elk jaar in Portugal gebeurt. Er is geen echt preventiebeleid en je kunt niet allerlei excuses bedenken: soms is het de schuld van de brandstichters, soms is het de schuld van de eucalyptusbomen, en soms is het de schuld van de dennenbomen, inclusief klimaatverandering.
Het is een manier voor overheden en politieke partijen om de aandacht af te leiden van het echte probleem: de verwaarlozing van bossen.
Ik ben nergens een expert in, maar ik blijf graag op de hoogte en doe onderzoek door constant te lezen. Begrijpen wat er achter een brand schuilgaat, is essentieel. Er moet rekening worden gehouden met verschillende factoren: de beschikbare brandstof (er is dit jaar veel regen gevallen, er is meer vegetatie), hoe droog het vuur is, de ontstekingsbron (bliksem, criminele activiteiten, enz.) en, tot slot, de weersomstandigheden die de groei ervan bevorderen.
Het is waar dat land steeds meer verlaten wordt. Dus voordat we branden kunnen bestrijden, moeten we eerst de verlatenheid van het platteland aanpakken.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat de huidige preventiemaatregelen, zoals gerichte bosbouw, padenonderhoud, brandgangen en waterpunten, onvoldoende zijn. We hebben toegang nodig tot betrouwbare informatie over de oorzaken van branden: natuurverschijnselen (bliksem), opzet, nalatigheid of een ongeluk.
Het is belangrijk om het ontstaan van een brand te kennen en de eeuwige doodsteek te vermijden door te concluderen dat de oorzaak onbekend is. Er zijn veel aanwijzingen, zoals sporen van brandversnellers, lonten, lucifers, vingerafdrukken, enzovoort.
Het stichten van branden brengt hoge kosten met zich mee. Het in brand steken van bossen of bosgebieden wordt over het algemeen bestraft met een gevangenisstraf van drie tot tien jaar. Het is een publiek misdrijf, wat betekent dat strafrechtelijke vervolging niet vereist dat er aangifte wordt gedaan of dat er een privaatrechtelijke vervolging wordt ingesteld.
Als de brand dodelijk is, kan de dader naast brandstichting ook worden aangeklaagd voor doodslag. Preventie is essentieel, en fors investeren in brandbestrijdingsmiddelen is niet voldoende; het is ook noodzakelijk om de structurele oorzaken van de branden te analyseren.
Ik word boos over deze onmacht die voortkomt uit een gebrek aan planning en het onvermogen om problemen te voorzien.
De oplossing van de brandcrisis ligt nog steeds in de handen van het weer. Lagere temperaturen en minder wind zouden kunnen helpen.
Portugal heeft een pandemie, een stroomstoring en nu de branden aangepakt. De eerste twee zijn goed aangepakt, maar de branden zijn zeer slecht en ze zijn terugkerende boosdoeners. Een keerpunt en een regeringspact zijn nodig om Portugal te verzachten en zich aan te passen aan de klimaatnoodtoestand. Portugal moet zijn beleid herstructureren en zijn reactievermogen op steeds ernstigere natuurrampen verbeteren.
Oprichter van de Denkersclub
sapo