De spot drijven met degenen die werken

CP is al jaren een schande. Dit is grotendeels de reden voor de slechte staat van de spoorwegen in Portugal. Reizen per trein is een avontuur, want om de dag is er wel ergens een verstoring, veroorzaakt door een vakbond in de spoorwegsector. Op dagen dat de dienstregeling niet goed functioneert, is de punctualiteit belachelijk. Er is geen sprake van kwaliteit of trots bij CP, en ook geen enkel respect voor de passagiers. Alleen zij die geen andere keus hebben, maken gebruik van de trein. Dat zijn de armste arbeiders, die minder verdienen dan hun spoorwegkameraden.

Het bedrijf is chronisch failliet en alleen Pedro Nuno Santos kan beweren dat het winstgevend is, terwijl hij vergeet dat hij degene was die besloot de verliezen van CP over te dragen aan de werkgever, de staat. In plaats van verliezen te accumuleren, begon het bedrijf elk jaar een buitensporige subsidie ​​te ontvangen, die de pornografische verliezen ruimschoots dekte.

De stakingen zijn permanent, ondanks het feit dat de salarissen bij CP veel hoger liggen dan in de particuliere sector en andere bedrijven in de publieke sector. Ze bieden allerlei voordelen en onverklaarbare subsidies die worden gewaarborgd door absurde bedrijfsovereenkomsten. De vakbonden doen hun uiterste best om het bedrijf leeg te roven, zonder genade of medelijden met de 'gebruikers'. Dat zijn de ongelukkigen die, voor het overgrote deel, niet over de middelen beschikken om een ​​alternatief te zoeken.

Kortom, noch de klanten, noch de werknemers zijn gecharmeerd van het bedrijf en voor de aandeelhouder, en dat zijn wij allemaal, is dit een onherstelbare 'vergevingsgezindheid'. Chronische verstoringen zijn alleen mogelijk omdat de mensen die er werken erop vertrouwen dat een baan in de overheidssector gegarandeerd is en voor het leven is.

De houding is schaamteloos: de dag na de laatste staking was op de lange baan 90% van de onderdrukking geregistreerd. De voorzitter van de Machinistenvakbond (SMAQ), die tevens kandidaat is voor de CDU, legde uit dat "deze annuleringen nog steeds een weerspiegeling zijn van de staking" en dat de CP de dienstverlening zal hervatten "zodra er werknemers komen opdagen". En hij gaf een voorbeeld: "Gisteren [vrijdag] had er een arbeider moeten komen opdagen voor een rit naar Faro, maar hij kwam niet opdagen. Vandaag was ik niet in Faro om de terugreis te maken." Dit is gewoon lachen om de mensen die werken!

Het blijkt dat het land op het punt staat om enorme investeringen te doen in de spoorwegen. Die investeringen zijn niet langer te rechtvaardigen als het bedrijf dat de dienst exploiteert niet betrouwbaar is. Betrouwbaarheid is een essentiële factor in het openbaar vervoer, als betrouwbaar mobiliteitsalternatief. Vanuit deze veronderstelling is de CP een instrument dat het transportsysteem van het land niet bedient en dat ook nooit zal doen.

Montenegro heeft aangegeven de stakingswet te willen herzien, omdat de huidige situatie onhoudbaar is. Wat hij zei, is precies hetzelfde als wat Pedro Nuno Santos zei toen hij minister was en, dat moet erkend worden, een beslissende en verdienstelijke rol speelde in de nieuwe strategie voor de spoorwegen. Nu hij ervan droomt om samen met de PCP te regeren, krijgt hij naar verwachting een aanval van geheugenverlies.

Sterker nog, de uitvoerende macht waarvan hij deel uitmaakte, gaf toe dat ze met betrekking tot verpleegsters en vrachtwagenchauffeurs hun toevlucht namen tot burgerlijke vordering – een instrument dat Vasco Gonçalves had gecreëerd tijdens de PREC, toen ongecontroleerde stakingen zijn voorlopige regeringen dwarszaten. Zoals u weet waren stakingen verboden in communistische landen.

Als een herziening van de stakingswet, die logisch zou zijn, onmogelijk is omdat deze de zielen treft die de onveranderlijke Grondwet bewaken, dan rest ons enkel nog de liquidatie van de CP en het openen van de markt voor particuliere bedrijven. Eigenlijk is het vergelijkbaar met wat vier decennia geleden succesvol werd gedaan in de koopvaardij, die eveneens failliet ging. Wij kunnen niet langer tolereren dat CP-werknemers hun publieke belang volkomen en ongestraft negeren. Wij moeten de rechten van alle Portugezen die betalen voor een dienst die niet wordt geleverd, afwegen.