Langere levensverwachting, maar gedwongen om het te realiseren

In tegenstelling tot wat er in 2024 gebeurde, toen Luís Montenegro zich haastte om maatregelen te nemen in de veronderstelling dat hij op korte termijn verkiezingen zou moeten uitschrijven, treedt de nieuwe regering van de Democratische Alliantie (AD) aan met meer "comfort" en een levensverwachting van zo niet vier jaar, dan toch minstens twee.

Deze adempauze, zo wijzen politicologen in Jornal Enonómico (JE), is het resultaat van verschillende factoren. Enerzijds wil de Socialistische Partij, verzwakt als ze is, de uitvoerende macht niet omverwerpen. Anderzijds zijn er de constitutionele beperkingen die voortvloeien uit het einde van de presidentiële ambtstermijn (Marcelo kan de Assemblee van de Republiek niet zes maanden van tevoren ontbinden en zijn opvolger kan dat niet in de eerste zes maanden van zijn ambtstermijn). Ten slotte hernieuwden de kiezers hun vertrouwen in de AD, hoewel ze verre van een absolute meerderheid hadden.

Maar niet alles is rooskleurig en als het waar is dat deze regering “in principe een horizon van grotere stabiliteit” zal hebben, dan zullen de eisen en de verantwoordingsplicht ook anders zijn, vertelt André Azevedo Alves, hoogleraar aan het Instituut voor Politieke Studies van de Katholieke Universiteit, aan JE. De politicoloog herinnert zich dat de belangrijkste propagandaboodschap van de AD gebaseerd was op een logische redenering: elf maanden was niet genoeg om de problemen van het land op te lossen, die het bovendien had geërfd van acht jaar socialistisch bewind. De kiezers waren het daarmee eens en gaven het het voordeel van de twijfel.

Inhoud gereserveerd voor abonnees. Om de volledige versie te lezen, ga hier naar JE Leitor.