Het mysterie van de boodschap in een fles in de Noordzee is na bijna 50 jaar opgelost

BBC News Scotland heeft het mysterie opgelost rondom een ​​bericht in een fles die in de Noordzee werd gegooid en 47 jaar later op een Zweeds eiland werd teruggevonden.

Vrienden Ellinor Rosen Eriksson en Asa Nilsson vonden de fles eerder dit jaar aangespoeld.

Het papier was nat en al een beetje verkleurd en was moeilijk te lezen, maar ze slaagden erin de naam Addison Runcie, het jaar 1978 en een adres in het stadje Cullen, in het noorden van Schotland, te ontcijferen.

Inmiddels is bekend dat het bericht betrekking had op visser James Addison Runcie, die zich aan boord van de vissersboot Loraley bevond en in 1995 overleed.

De brief werd geschreven door een bemanningslid, Gavin Geddes, die verbaasd was toen hij hoorde dat de fles 47 jaar nadat hij hem overboord had gegooid, was gevonden.

De vrouwen die het bericht in Zweden ontdekten, noemden het "fantastisch" dat het mysterie was opgelost. De zus van James noemde de onthulling van het verhaal zelfs "ongelooflijk".

Ellinor, 32, en Asa, 55, vonden de fles in februari aan de westkust van Zweden.

"Ik verkende de Väder-eilanden met mijn beste vriendin Asa. We vinden het heerlijk om op het strand naar dingen te zoeken, en die dag namen we de boot naar Torso, het noordelijkste eiland van de archipel," zei ze.

Midden in een van de struiken op het eiland zag Asa iets ongewoons: een dikke glazen fles die uit de grond stak. Er zat een vochtig, bijna oneetbaar papiertje in.

Ze legden het papier in de zon te drogen en konden een aantal woorden en cijfers ontcijferen die erop geschreven stonden. De volledige datum bleek "14.9.78" te zijn.

Ze konden ook een naam en adres lezen: "Addison Runcie, Seatown, Cullen, Banffshire, Schotland."

Ellinor zei dat ze "compleet verbaasd" waren om een ​​"echte boodschap in een fles" te vinden en benieuwd waren naar het verhaal erachter. Ze plaatsten berichten over de brief op sociale media in de hoop wat meer inzicht te krijgen.

Na een meer gedetailleerde analyse konden ze de letters "es" voor de naam Addison Runcie ontcijferen en het getal 115 aan het begin van het adres.

BBC News Scotland heeft kunnen bevestigen dat James Addison Runcie destijds op hetzelfde adres in Seatown, Cullen, woonde en dat de letters "es" overeenkwamen met het einde van de naam James. Er is nu een onderzoek gestart.

Tegenwoordig woont de 78-jarige Jane Worby in het huis. Toen ze over de zaak hoorde, zei ze: "Het was echt gaaf om wat meer over het verhaal te weten."

"Het prikkelt onze verbeelding", zei hij over de boodschap in de fles. "Het maakt dat we hetzelfde willen doen."

De voormalige bewoner, James Runcie, voor wie het bericht bedoeld was, overleed in 1995 op 67-jarige leeftijd. Hij stond plaatselijk bekend als Peem.

Het verhaal nam een ​​onverwachte wending toen we spraken met Gavin Geddes, een van de voormalige bemanningsleden van de Loraley , die de haven van Peterhaear had verlaten.

"Toen ik het bericht zag, dacht ik: dit is absoluut mijn handschrift", aldus de inmiddels 69-jarige Gavi.

Hij woont op een paar kilometer afstand van Cullen, in Rathven, en hij zegt dat hij zich herinnert dat hij de brief heeft geschreven. Hij vergeleek de brief zelfs met ander handschrift dat hij had geschreven, om er zeker van te zijn dat het zijn handschrift was.

Gavin zei dat hij en andere bemanningsleden "meerdere flessen" overboord gooiden en dat het de bedoeling was dat één ervan ter ere van James Runcie zou dienen.

"We hebben er eentje naar hem gegooid, en het is het enige exemplaar dat in 47 jaar is teruggevonden," zei hij.

"Nu hebben we tenminste een antwoord."

Toevallig was Runcie's zus Sandra Taylor (83) op de dag dat de BBC in Cullen was, op bezoek in de stad. Ze was verbijsterd toen ze het verhaal hoorde en hoorde dat de fles in Zweden was gevonden.

"Het is werkelijk geweldig!"

"Meer dan 40 jaar in de zee dobberen en dan ineens op een strand belanden... het is ongelooflijk", benadrukte hij.

"De naam en het adres bevestigen dat het zeker voor hem was. Mijn hele familie was dol op vissen, en voor James was er niets dan de zee. Hij was zijn hele leven visser."

Toen haar werd gevraagd wat haar oudere broer hiervan zou hebben gevonden, antwoordde ze:

"Hij zou in lachen zijn uitgebarsten, hij zou het moeilijk hebben kunnen geloven. Hij zou een drankje hebben ingeschonken en 'Proost' hebben gezegd", zei hij.

In Zweden waren Ellinor en Asa dolblij toen ze hoorden dat de auteur van het bericht eindelijk was ontdekt.

"Het is een fantastisch verhaal", zei Ellinor.

"Op een ijskoude dag in februari, vlakbij een afgelegen eiland, samen met je beste vriend(in) een brief in een fles vinden van iemand die ver weg is, is echt magisch."

Ellinor legde uit dat als ze had geweten hoe het verhaal zou aflopen, ze ook had geprobeerd de fles te bewaren.

"Ik kom zelf uit een vissersfamilie en ben helemaal weg van de zee. Ik breng mijn tijd door op de eilanden, op zoek naar schatten," zei ze.

"Waar ik woon, noemen we deze activiteit vraga , wat betekent dat je op zoek gaat naar iets verloren of verborgen, en een verhaal ontdekt. ​​En dat is precies wat we deden."

Ze voegde eraan toe: "Asa en ik zouden Cullen graag een keer bezoeken om te praten over de fles, de geschiedenis en om de gemeenschap en het strand te leren kennen. We zijn er erg enthousiast over."