Malin Åkerman over Margo's breekpunt in de finale van seizoen 1 <i>van The Hunting Wives</i>

Spoilers hieronder.

In het eerste seizoen van The Hunting Wives beweegt Malin Åkerman, gespeeld door Margo Banks, zich door de Oost-Texaanse samenleving als een vrouw die spektakel en list beheerst. Als het gepolijste, berekenende middelpunt van een kliek die gebouwd is op verwennerij, geheimhouding en macht, begrijpt Margo dat overleven vaak betekent dat je controle moet uitoefenen, zelfs als er chaos onder de oppervlakte sluimert. Tegen de seizoensfinale breekt die façade, en wat eruit komt is niet alleen een schandaal, maar iets dat dichter bij de ondergang ligt.

Åkerman, die een carrière heeft opgebouwd met personages die charisma met precisie uitstralen, van de formidabele vrouw van een hedgefondsmanager in Billions tot de egocentrische zus in 27 Dresses, kende het volledige verhaal van The Hunting Wives vanaf het begin. "Ik kreeg alle acht afleveringen vanaf het begin toegestuurd", legt ze uit via Zoom. "Gelukkig had ik de hele verhaallijn voor me, wist ik dat zij de moordenaar was en kon ik daar het hele seizoen mee spelen." Die vooruitziende blik stelde haar in staat om de eerste scènes subtiel te voorzien van spanning, zelfs toen kijkers speculeerden over wie Abby (Madison Wolfe), een lokale tiener die dood in het bos werd aangetroffen, had vermoord.

In de voorlaatste aflevering, "Shooting Star", wordt Jill (Katie Lowes) – ooit hoofdverdachte in de moord op Abby – dodelijk neergeschoten door Callie (Jaime Ray Newman) nadat de vrouwen het lijk van Starr (Chrissy Metz) vinden. De finale, genaamd "Sophie's Choice", begint direct daarna met politieverhoren, gebroken relaties en de langzame ontmanteling van Margo's zorgvuldig gecontroleerde wereld. Het begint met een flashback van Sophie (Brittany Snow) in een romantische relatie jaren geleden, en Margo – terug in het heden – die de verjaardag van haar man Jed (Dermot Mulroney) viert met een trio.

Elk moment onthult de dubbele aard van de serie: een en al glans, een en al rottigheid. De kern van die ineenstorting is de onthulling dat Margo, niet Jill, Abby heeft vermoord. Het motief is beladen: Abby had ontdekt dat Margo een affaire had met haar tienervriend Brad (George Ferrier), was in het geheim zwanger geraakt en had een abortus gepleegd. Toen Abby Margo confronteerde, gebruikte Margo Sophies pistool om haar het zwijgen op te leggen. Sophie (Brittany Snow), die de verbanden legt met een opmerking over tampons (een verwijzing naar aflevering 1), confronteert Margo. "Ik noem [Margo] altijd een overlever," zegt Åkerman. Haar instincten zijn niet alleen zelfbehoud; ze zijn reflexmatig. "Ze doet wat ze moet doen om te overleven."

Voor Åkerman is het emotionele middelpunt van de finale de confrontatie tussen Margo en Sophie tijdens Jeds fondsenwervingsactie, waar Sophie eindelijk de waarheid ontdekt. "Dat was een zware avond", herinnert de actrice zich. "We hebben zoveel plezier op de set, maar ik hou er niet van om zulke scènes te filmen. Ik hou er niet van om zo diep te graven en zo duister te worden." Ze begreep echter de omvang ervan. "Het is een moment van leven of dood voor Margo. Ze heeft haar hele leven opgebouwd om te komen waar ze nu is, en iemand dreigt het allemaal van haar af te nemen. Haar leven is haar kindje."

Om het moment te aarden, putte Åkerman uit persoonlijke angst. "Ik moest het een beetje personaliseren en zeggen: 'Oké, er komt iemand naar me toe die zegt: 'Ik ga je kind van je afpakken.' Dat was vreselijk." Het resultaat is een afrekening getekend door wanhoop en ontkenning, een zeldzame glimp van Margo zonder acteerprestaties. "Het was zo'n groot moment en een prachtige scène," zegt Åkerman. "Er gebeurde daar zoveel. Het is een cruciaal moment in deze show."

Kort daarna bekent Margo de affaire en de abortus aan Jed, die haar een klap geeft en eruit gooit. De verandering is bruut en snel, wat Margo's afhankelijkheid van juist die structuren waarvan ze dacht dat ze ze kon manipuleren, onderstreept. "Het is moeilijk om Margo uit de gratie te zien vallen," zegt Åkerman. "Ze is net die machtspositie kwijtgeraakt die ze dit hele seizoen heeft gehad. Wat gaat er nu gebeuren? Maar ik heb het gevoel dat we het konden zien aankomen, want ze is niet helemaal vrij. Ze moet zich wel verantwoorden tegenover de man; dat is de waarheid van haar situatie."

Brittany Snow en Malin Åkerman in The Hunting Wives.

Gedurende het seizoen berust Margo's macht op haar vermogen om haar imago, haar huwelijk en haar inner circle te beheren. Maar in de finale wankelt die beheersing. Margo vertelt Callie eindelijk de waarheid: hun romantische relatie is voorbij, niet alleen voor de schijn, maar omdat ze niet meer hetzelfde voelt. Maar in een laatste poging om steun te vinden, keert ze even terug naar Callie, noemt Callie haar "ride or die" en waarschuwt ze dat Sophie van plan is naar de politie te stappen. Callie antwoordt dat de officier van justitie Abby's zaak al heeft gesloten en biedt aan dat zij en haar man, sheriff Jonny (Branton Box), Sophie in de gaten mogen houden. Margo's relaties met zowel Callie als Sophie – ooit strategisch en verleidelijk – raken geladen met emotioneel risico. "Persoonlijk denk ik dat het een mix is", zegt Åkerman. "Margo is wild en heeft een grote seksuele honger; ze doet wat ze wil. Maar ik denk wel dat ze om zowel Callie als Sophie geeft."

Vooral met Sophie wordt de band complexer. "Ze zijn op hun eigen manier overlevers," zegt Åkerman. "Ik las ooit een boek dat John Cleese samen met zijn therapeut [Robin Skynner] schreef, waarin stond dat we hordeuren hebben, en daarachter bevinden zich al onze trauma's, alles waarvan we hopen dat iemand het in een relatie in ons herstelt. Ik denk dat Sophie en Margo soortgelijke trauma's achter die deuren hebben." En toch: "Margo zou die verwantschap meteen loslaten als die in twijfel werd getrokken. Ze zou zeggen: 'Nee, ik kies voor mezelf.'"

Dat instinct kristalliseert zich in de laatste momenten van de aflevering. Tijdens het rijden wordt Sophie op een afgelegen weg onderschept door Kyle (Michael Aaron Milligan). Hij dringt erop aan dat ze uit de auto stapt om te "praten", en grijpt vervolgens ogenschijnlijk naar een pistool. Ze raakt hem met haar auto, waardoor hij in een fractie van een seconde om het leven komt in een daad van zelfverdediging. Op dat moment gaat haar telefoon – het is rechercheur Salazar (Karen Rodriguez) – maar ze weigert te bellen. Even later belt Margo, zich hier niet van bewust, Kyle. Sophie neemt zwijgend op.

"We hebben een paar verschillende versies van die [scène] gefilmd," zegt Åkerman. "Eén daarvan was toen Margo zei: 'Sophie, ben jij dat?' Ze begint het te begrijpen, en het is het begin van een paniekaanval. Ze begint te beseffen dat er iets vreselijks met haar broer is gebeurd."

Margo verneemt Kyles lot niet op het scherm, maar wanneer ze dat uiteindelijk wel verneemt (in een mogelijk tweede seizoen ), vermoedt Åkerman dat het verlies diep zal ingrijpen. "Hoe graag ze het ook niet wil toegeven, Kyle is nog steeds haar bloedverwant. Hij is de enige echte familie die ze heeft," zegt ze. "Als ze in de problemen zit, wordt ze een klein meisje en rent ze terug naar hem." Maar zelfs die band, merkt ze op, wordt bepaald door hiërarchie. "Zij heeft daar ook de macht. Zij bepaalt hoe de relatie eruit gaat zien."

Margo is geen held. Ze is manipulatief, berekenend en probeert altijd een stap voor te zijn; toch is het onmogelijk om haar niet meer te zien. "Of het nu controlerend, hypocriet of wat dan ook is, ze heeft een vrijheid waar ik van hield," zegt Åkerman. "Ik ben zo'n pleaser, en soms wil ik gewoon zeggen: 'Fuck it, stop. Wees gewoon vrij. Wees wild.' Margo is van een ander niveau. Dat is me echt bijgebleven."

Åkerman hoopt dat The Hunting Wives een vervolg krijgt. Ze hoopt ook dat kijkers zullen genieten van wat Margo in de serie heeft gebracht, "ook al is ze vreselijk", en "dat de plotwending aan het einde iedereen naar adem deed snakken", zegt ze. Voor Åkerman is Margo het soort personage dat je graag haat, en haat om lief te hebben. "Ze is gewoon te leuk", mijmert ze. Net als een sappige strandroman die je niet kunt wegleggen, was de serie bedoeld om verslavend, verrassend en een beetje ondeugend te zijn. "Het is gewoon leuk om mee te nemen op een ritje – en daar is deze serie voor."