Voormalig leider van de square dance wordt naaister en brengt de kostuums van de square dances in juni in Campina Grande tot leven

Tussen het ritme van de forró en de schittering van de volle rokken leerde Wagner Silva, afkomstig uit Campina Grande, al vroeg dat de quadrilhas juninas in Campina Grande meer zijn dan zomaar een typische dans: ze zijn een gevoel van verbondenheid en culturele weerstand. De liefde die begon als een schoolvoorstelling groeide uit tot de levensmissie van de voormalige quadrilhasdanser en choreograaf, die zich vandaag de dag toelegt op het geven van kleur aan de quadrilhas door middel van het naaien van de juninaskostuums.

• Bekijk het São João-schema in Brazilië !

Wagner was al van kleins af aan gefascineerd door schoolvoorstellingen in juni, maar pas in 2012 zette hij een stap verder in zijn juni-carrière en sloot hij zich aan bij een buurtsquaredancegroep. Het jaar daarop maakte hij al deel uit van de speciale groep en choreografeerde hij een groot juni-dansfeest.

"Ik werd steeds meer verliefd. Ik verbeterde, studeerde, groeide. Ik deed mee aan een festival in juni, waar ik elf jaar bleef. Daar heb ik ongelooflijke dingen meegemaakt, titels gewonnen, uitdagingen aangegaan en ben ik alleen maar meer verliefd geworden op de cultuur", herinnert hij zich.

Naast zijn werk als square dancer en choreograaf ontdekte Wagner nog een andere passie in de wereld van de June Square Dances: naaien. Deze nieuwe kant van het bedrijf werd zijn belangrijkste bron van inkomsten, tot het punt waarop hij zijn andere bezigheden moest opgeven en zich volledig moest richten op het produceren van traditionele kleding. De naaister werkt momenteel voor acht square dances in Campina Grande (PB) en één in Mato Grosso, met de steun van zijn hele familie bij het maken van de kledingstukken, en heeft acht mensen in dienst in zijn studio.

Wie denkt dat het junifestival in de stad van het grootste São João-festival ter wereld alleen in juni plaatsvindt, heeft het mis. De productie begint al in november. Het inkomen van de stadsmedewerkers en hun families komt dan ook voort uit het naaien voor de junifestivals die het hele jaar door plaatsvinden.

Voor Wagner gaat het belang van het quadrilha-kostuum verder dan wat het gezond verstand zich kan voorstellen. "Het kostuum is veel meer dan alleen mooie kleren. Het brengt het thema, het verhaal, de identiteit van de quadrilha over. Het moet in lijn zijn met de synopsis, de kleuren, de elementen die ze op het podium zullen gebruiken. Het is zo belangrijk dat als het [de kostuums] ontbreekt, de quadrilha niet zal verschijnen. Je kunt zonder rekwisieten, zonder band, gewoon met een cd verschijnen. Maar zonder kostuums zul je niet verschijnen," zegt hij.

Van de vele stukken die hij maakte, is er één in Wagners geheugen en hart gegrift gebleven. Een uitdaging van de Mistura Gostosa-groep, die een outfit wilde die maïs voorstelde met een rok die de schillen van de kolf nabootste. Aanvankelijk weigerde hij het verzoek, maar hij veranderde van gedachten en maakte het meest memorabele stuk van zijn studio. "Toen we begonnen met het samenstellen van de onderdelen van de rok, keken we elkaar aan en zeiden: 'Wow, het is ons gelukt'. Het was een opmerkelijk stuk. Toen we haar zagen dansen in de wedstrijd, begonnen we te huilen, want het was een stuk waar we nooit aan gedacht hadden en het was perfect. Uiteindelijk is het een van de meest besproken rokken geworden."

De inwoner van Campina, die al jaren als danser meedoet aan de square dances in juni, weet hoe belangrijk de kostuums voor de dansers zijn. Hij heeft de wanhoop ervaren toen hij de stukken niet op tijd van de kleermaker kreeg voor de voorstelling, en moest zelfs een groep improviseren bij zijn moeder thuis, zodat hij het zelf kon doen en zijn gezelschap niet zonder uniform achterliet.

Voor velen is de maand juni slechts een maand op de kalender. Maar de maand van de verering van Sint-Jan is een gevoel dat dagelijks wordt opgebouwd, dat zich vernieuwt met elke toewijding en inzet om de essentie van de noordoostelijke junifeesten levend te houden.

Wagner hoeft er niet lang over na te denken om zijn liefde voor de junifestiviteiten uit te leggen, en de naaister stelt dit gevoel zelfs boven zijn eigen familie: "Ik hou van mijn vader en moeder, van mijn dochter. Ik hou van mijn familie. Maar São João is voor mij een liefde die ik niet kan uitleggen. Het is iets waar we het hele jaar op wachten. En alleen God weet hoeveel ik vorig jaar heb gehuild toen ik zei: 'Ik moet stoppen met naaien, anders kan ik het niet meer.'"

Het grootste São João-festival ter wereld bestaat uit verhalen zoals die van Wagner, over mensen die deze liefde het hele jaar door beleven. Het junigevoel is geworteld in degenen die in Campina Grande geboren zijn en zich met lichaam en ziel wijden aan deze culturele uiting die de noordoostelijke traditie levend houdt.

*Terraiá 2025: Terra's berichtgeving over de festiviteiten in São João wordt gesponsord door Amazon.com.br en Loterias CAIXA en ondersteund door Pringles®.