Wat als D. Pedro IV een vrouw was?

De vraag lijkt misschien vreemd. Een beetje ongewoon. Aan het einde van het artikel zal de lezer weten dat deze zin geen fout van de autocorrectie was, of een poging tot geslachtsveranderende operatie bij wijlen Hare Majesteit.

Dit hele verhaal begon met uitspraken van president Luiz Inácio Lula da Silva tijdens een bezoek aan Salvador da Bahia, waaruit ik kon opmaken dat het Braziliaanse staatshoofd het idee niet goedkeurt dat de "Kreet van Ipiranga" van 7 september 1822 de officiële datum van de Braziliaanse onafhankelijkheid is. Zoals hij zelf in openbare verklaringen verklaarde: "de onafhankelijkheid die de kreet van de keizer was, waarvan we niet eens weten of hij die kreet daadwerkelijk heeft geuit [...] Maar we hadden de ware onafhankelijkheid van Brazilië, die het uiteindelijke resultaat was van de verdrijving van de laatste Portugezen op 2 juli in Salvador da Bahia."

Om de lezer wat context te geven: op 2 juli 1823, na 17 maanden van gevechten en confrontaties, werden de Portugezen eindelijk uit Brazilië verdreven. Er was drama, strijd, "heldhaftige vrouwen", een strijd tussen de gekoloniseerden en de kolonisatoren, alle ingrediënten die nodig waren voor een prachtig propagandaverhaal over de overwinning op het Europese imperialisme. Het feit dat de Schreeuw van Ipiranga werd gezongen door een Portugees uit het Huis Bragança lijkt een smet te werpen op Lula da Silva's idee van onafhankelijkheid. Wat vertegenwoordigt Ipiranga? Een onafhankelijkheid die voortkomt uit politieke spanningen en door een blanke, mannelijke Portugees uit de koninklijke familie, zonder een epische strijd tussen slaven en kolonisatoren.

Zou het voor de Braziliaanse president – ​​die zo graag een beroep doet op de stemmen van minderheden – beter zijn als D. Pedro IV arm, zwart, inheems, een slaaf of misschien een vrouw was? Aangezien dat niet mogelijk is, laten we dan nog een feest organiseren om de president gerust te stellen. Het was zeker geen toeval dat deze uitspraken, die een extra dag aan de viering van de Braziliaanse onafhankelijkheid toevoegen, werden gedaan in de staat Bahia (waar 2 juli al wordt gevierd), een staat met veel minderheden, met een basis die op de Arbeiderspartij stemt, een staat met aanzienlijke armoede die alleen van subsidies overleeft. Het feit dat Lula da Silva in het noordoosten aan populariteit verliest, of dat Bahia het laatste bastion is dat nog enthousiast PT op straat roept, kan (zeker) niets met deze uitspraken te maken hebben gehad.

Als D. Pedro IV een vrouw was, zwart, arm en afkomstig uit het noordoosten, zou hij misschien zelfs een nieuw standbeeld in Salvador of in het Planalto Paleis hebben. Maar aangezien hij dat niet heeft gedaan, rest hem niets anders dan te doen wat president Lula da Silva wil.