Motta stuurt bericht naar Dino en zegt dat het Congres het einde van de verplichte amendementen niet zal accepteren

De voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden, Hugo Motta (Republicanos-PB), verklaarde dat hij geen enkele poging tot inmenging zal accepteren van het Hooggerechtshof (STF), met name van minister Flávio Dino, of van volksbewegingen die de betaling van verplichte parlementaire amendementen willen beperken of zelfs beëindigen.

Dit type amendement is onder de aandacht gekomen van zowel de rechterlijke macht als de volksbewegingen, omdat het een aanzienlijk deel van de federale begroting reserveert voor gebruik door parlementariërs. Alleen al dit jaar wordt R$ 50 miljard toegewezen.

"Wat sommige mensen die het doel van oplegging verdedigen, willen, is dat afgevaardigden en senatoren weer de touwtjes in handen krijgen in hun ministeries, in een verhouding die veel moeilijker is voor de politieke verhouding, die een afhankelijkheidsrelatie is, zodat de regering vanaf dat moment haar wil moet opleggen ten koste van de fragiliteit van de parlementariër. En de wetgevende macht zal dit niet accepteren", zei de afgevaardigde vrijdag in een interview met TV Record (4).

Dino is bij de STF rapporteur voor acties die het gebrek aan transparantie bij de besteding van middelen uit parlementaire amendementen ter discussie stellen. Sinds vorig jaar is hij in een crisis met het Congres verwikkeld.

Motta verdedigt het behoud van het verplichtende karakter, zoals vastgelegd in de Grondwet, dat de federale overheid verplicht de door afgevaardigden en senatoren ingediende amendementen uit te voeren. Volgens hem zou het beëindigen van deze garantie betekenen dat er een terugkeer zou zijn naar een situatie van afhankelijkheid tussen de wetgevende en uitvoerende macht.

De voorzitter van het Huis van Afgevaardigden herinnerde eraan dat hij dit model al aan het begin van zijn politieke carrière had ervaren, toen amendementen nog niet verplicht waren. Voor Motta was het bereiken van het verplichte karakter een mijlpaal in de onafhankelijkheid van het parlement en essentieel om directe investeringen in gemeenten te garanderen zonder afhankelijk te zijn van de overheid.

"Het Congres heeft aan deze eis voldaan omdat het voorheen voor parlementariërs – vooral die van de oppositie – erg moeilijk was om enig voordeel voor hun achterban te verkrijgen in een relatie die niet gerechtvaardigd was", benadrukte hij.

Wijzigingen X bestuurbaarheid

Motta weerlegde ook het argument dat de verplichte uitvoering van de amendementen de bestuurbaarheid in gevaar brengt. Leden van de geallieerde basis en linkse activisten bekritiseren deze begrotingsreserve en stellen dat deze indruist tegen het machtsproject van de door de bevolking gekozen president.

"Sinds de invoering van de amendementen – zowel individuele amendementen als amendementen door de rechter – hebben we geen enkele regering meer gehad die rechtmatig door de bevolking is gekozen en die geen goede relatie met het Congres kon onderhouden", verklaarde hij.

De afgevaardigde benadrukte ook dat de huidige regering erin is geslaagd om, met de steun van de wetgevende macht, vrijwel alle maatregelen die ze naar het Congres stuurt, goed te keuren. "Zeggen dat de bestuurbaarheid wordt beïnvloed door de invoering ervan, klopt niet", benadrukte hij.

Hoewel hij openstaat voor meer transparantie en toezichtmechanismen bij de besteding van middelen, verklaarde Motta dat hij geen beperkingen in de autonomie van het Congres over de begroting accepteert. Volgens hem is het legitiem dat de wetgevende macht middelen toewijst, zoals voorzien in de Grondwet.

"We kunnen inderdaad praten over transparantie, toezicht en de goede toepasbaarheid van middelen. Maar onze rol, een typische activiteit, ik herhaal, die ons door de federale grondwet is toebedeeld, om op een imposante manier middelen aan de begroting toe te wijzen, is een uitgemaakte zaak, en het Congres leeft al goed met deze realiteit", concludeerde hij.