De argumenten van Fux tegen het besluit van Moraes over Bolsonaro

Rechter Luiz Fux van het Hooggerechtshof was het oneens met Alexandre de Moraes en stemde maandag de 21e tegen de oplegging van voorzorgsmaatregelen tegen voormalig president Jair Bolsonaro (PL), waaronder het gebruik van een elektronische enkelband . Hij was de enige in de Eerste Kamer die het oneens was met de rapporteur.

Fux begint zijn stemming met de stelling dat Moraes de oplegging van de maatregelen rechtvaardigde met de veronderstelling dat het Hooggerechtshof en zijn leden beïnvloed zouden kunnen worden door bedreigingen, wat hij niet als realiteit beschouwt. "Vanuit dit perspectief is het echter noodzakelijk te concluderen dat het Hof ondubbelzinnig zijn onafhankelijkheid en ongevoeligheid voor druk vanuit sectoren die ontevredenheid uiten over zijn uitspraken heeft aangetoond," merkte hij op.

Wat de economische kwesties van de Amerikaanse inmenging betreft, zouden deze volgens Fux binnen de daarvoor geëigende politieke en diplomatieke kaders moeten worden aangepakt. Hij stelde tevens dat de federale politie en het Openbaar Ministerie geen "nieuw, concreet bewijs in de archieven hebben gepresenteerd van een ontsnappingspoging ondernomen of gepland door de voormalige president."

Tot slot betoogt Fux dat de opgelegde maatregelen een onevenredige beperking vormen van fundamentele rechten, zoals de vrijheid van beweging en de vrijheid van meningsuiting en communicatie.

Het proces vond plaats in een virtuele plenaire vergadering. De andere vier leden van het panel – Moraes (rapporteur), Flávio Dino, Cristiano Zanin en Cármen Lúcia – stemden prompt op vrijdag de 18e, de dag waarop de federale politie de maatregelen tegen Bolsonaro handhaafde.

De operatie van de federale politie maakte geen deel uit van de criminele actie tegen het staatsgreepcomplot, maar was een onderzoek dat op 11 juli werd gestart, twee dagen nadat Donald Trump hoge invoerrechten op Braziliaanse producten aankondigde.

Rechercheurs vermoeden dat Bolsonaro initiatieven financierde om de nationale soevereiniteit te ondermijnen en een buitenlandse regering – de Verenigde Staten – aanzette tot het opleggen van sancties aan Brazilië en zijn ambtenaren. Volgens de Federale Politie was deze strategie erop gericht het Braziliaanse rechtssysteem te intimideren en zich te bemoeien met de procedures tegen de voormalige president.