De grondwet van 1988 maakte een einde aan de mogelijkheid van een staatsgreep in Brazilië, zegt Moraes

Alexandre de Moraes, rechter van het Hooggerechtshof, was het mikpunt van Bolsonaro's woede en de sancties van de regering van Donald Trump . Hij zei dat de grondwet van 1988 Brazilië beschermt tegen staatsgrepen. Nu het proces tegen degenen die beschuldigd worden van betrokkenheid bij een complot om Jair Bolsonaro (PL) na de verkiezingen van 2022 aan de macht te houden, bijna is afgerond, verdedigde de rechter de kracht van de instellingen van het land in de afgelopen decennia.

Moraes nam afgelopen maandag 11 deel aan de opening van de 23e editie van de Juridische Week , een evenement georganiseerd door de Rekenkamer van de deelstaat São Paulo (TCESP). Hij sprak voor een publiek dat voornamelijk bestond uit juridische experts, waaronder vertegenwoordigers van rekenkamers uit het hele land, en kreeg na zijn inleiding en toespraak een luid applaus.

"In 1988 maakte Brazilië via de Nationale Grondwetgevende Vergadering een einde aan deze mogelijkheid van een staatsgreep. Het maakte een einde aan de mogelijkheid dat gewapende troepen, officieel of semi-officieel, zich met de Braziliaanse politiek bemoeiden. Het maakte een einde aan het idee van personalisme, van populisme," verklaarde hij.

Volgens Moraes staat de democratie niet alleen in Brazilië, maar wereldwijd onder druk, en is het extremistische populisme in opkomst – dat volgens de minister terrein wint doordat democratieën problemen zoals ongelijke inkomensverdeling niet aanpakken. Toch benadrukte hij de rol van de Grondwet van 1988 bij het waarborgen van basisrechten.

"We kunnen juichen dat de onafhankelijkheid en autonomie die de rechterlijke macht kreeg door de grondwet van 1988, de versterking van instellingen, de democratie in Brazilië garandeerde en, uiteraard, samen met andere instellingen en andere grondwettelijke bepalingen, de effectiviteit van fundamentele rechten die tot 1988 ondenkbaar waren in Brazilië", voegde hij toe.

Hoewel de minister waarde hechtte aan de kracht van institutionele organen, zoals het Hooggerechtshof zelf, erkende hij dat er zich af en toe fouten kunnen voordoen in het handelen van deze organen, en dat deze fouten desondanks verdedigd moeten worden.

"Instellingen herhalen uiteindelijk natuurlijk menselijke fouten. Juist daarom is de rechterlijke macht een collegiaal orgaan. Zodat fouten worden beperkt, en sommigen de fouten en vergissingen van anderen corrigeren", aldus de rechter.