De kandidaten, de hazen en de gewenste aan de linker- en rechterkant

De laatste peilingen hebben een nieuwe impuls gegeven aan de presidentskandidaten die al meedoen, maar ook aan anderen, zowel links als rechts, die nu overwegen zich kandidaat te stellen. Hoewel admiraal Gouveia e Melo begin 2025 onverslaanbaar leek, blijkt uit diverse in de media gepubliceerde studies dat de voormalige stafchef van de marine gestaag terrein verliest sinds hij zijn kandidatuur officieel heeft aangekondigd.

"Iedereen dacht dat dit een uitgemaakte zaak was, en nu beseffen ze dat de kans onbestaande is. Nu beseffen ze dat ze kandidaat kunnen zijn", vertelt een aanhanger van Marques Mendes. Volgens deze bron "begint het nu tot ons door te dringen: er zijn geen onverslaanbare kandidaten, en zodra ze beginnen te praten, worden hun zwakheden duidelijk."

Achter de schermen van Marques Mendes' kandidatuur, de door de PSD gesteunde kandidaat en de eerste die zich kandidaat stelde voor Belém, bestaan geen zorgen over de eerder aangekondigde kandidaturen van Cotrim de Figueiredo en Rui Moreira. "Presidentskandidaat zijn geeft status", vertellen ze ons, "een tijdje worden mensen ontvangen alsof ze al president zijn." De toestroom van kandidaten in het centrumrechtse kamp is momenteel geen zorg voor de campagnemachine van de voormalige PSD-leider, die nu presidentskandidaat is.

Cotrim en Moreira

Terwijl de aankondiging van Cotrim de Figueiredo door het centrum en rechts serieus werd genomen, gold dat niet voor de aankondiging van Rui Moreira.

Verschillende stemmen die door Nascer do SOL werden geïnterviewd, zien de aangekondigde beschikbaarheid van de voormalige leider en huidig Europarlementariër van het Liberale Initiatief als een kans voor de partij om haar kracht te tonen, na een verkiezingsuitslag die ver onder de verwachtingen bleef. Sommigen binnen de partij zijn daarentegen van mening dat deze inspanning wellicht niet de moeite waard is en nieuwe interne verdeeldheid kan veroorzaken, juist nu de nieuwe leiding van Mariana Leitão zich wil laten gelden. Waarom? Omdat de voormalige partijleiders Carla Castro, Paulo Carmona en Miguel Ferreira da Silva de kandidatuur van Marques Mendes al publiekelijk hebben gesteund.

Rui Moreira's aangekondigde reflectie wordt echter als minder geloofwaardig beschouwd. Degenen die de acties van de huidige burgemeester van Porto op de voet hebben gevolgd, stellen dat Moreira zich slechts "uit persoonlijke strategie" positioneert en wijzen erop dat "hij de afgelopen maanden enkele van zijn naaste medewerkers heeft geplaatst in de algemene richtlijnen van de kandidaturen die al lopen." Volgens verschillende stemmen die door onze krant zijn geïnterviewd, zal Rui Moreira's kandidatuur de weg niet halen.

Rogge en Deuren

Dit zijn twee namen die altijd opduiken in de discussie over presidentskandidaten. Centeno heeft al aangegeven niet geïnteresseerd te zijn, en Portas handhaaft zijn taboe. Hoewel ze op dit moment misschien twee kaarten uit de race lijken, is de waarheid dat de gebeurtenissen van de afgelopen weken en de aanhoudende stemmen, zowel links als rechts, die blijven zeggen zich niet te identificeren met een van de aangekondigde kandidaten, de vooruitzichten zouden kunnen veranderen.

Zelfs nadat bekend werd dat Centeno niet herbenoemd zou worden tot gouverneur van de Bank van Portugal, durfden weinig socialisten te overwegen dat de voormalige minister zijn kandidatuur zou heroverwegen. De waarheid is dat deze mogelijkheid door iedereen werd verwelkomd. Ferro Rodrigues zette de eerste stap in de richting van het heropenen van een hypothetische kandidatuur door in een interview met persbureau Lusa te zeggen dat "een democratische en humanistische kandidatuur noodzakelijk en urgent is" en deed een oproep: "Er staat een wereldwijde uitdaging voor heel links, zelfs voor degenen die al 'nee, nooit, nooit' hebben gezegd." Sommigen zagen deze uitspraken als een rechtstreekse oproep aan Mário Centeno. Paulo Portas is de gewenste kandidaat voor een rechtse sector, maar steeds minder mensen geloven in een kandidatuur. Waarom handhaaft hij dan het taboe? "Zoals iemand zei: ze vrezen ons om wat we kunnen zijn, niet om wie we zijn," vertellen degenen die hem goed kennen ons, "zijn ticket is meer waard dan dat van de anderen."