Toetredingen, uittredingen en afwezigheden bij de inauguratie

De toespraken van de premier en de president van de republiek markeerden de dag van de inauguratie van de nieuwe regering. Echter, met elke aankomst en vertrek kregen de nieuwe ministers, de aftredende ministers (bijna allemaal) en de oppositiepolitici de gelegenheid om een ​​boodschap achter te laten bij de deur van het Nationaal Paleis van Ajuda. Sommigen, zoals André Ventura en Pedro Duarte, spraken langer. Anderen, zoals Marcelo Rebelo de Sousa en José Pedro Aguiar-Branco, passeerden de microfoons snel zonder commentaar.

De eerste hoofdpersoon die die middag arriveerde, was Maria Lúcia Amaral, de ombudsman die beëdigd zou worden als de nieuwe minister van Binnenlandse Zaken. Vervolgens kwam de persoon die haar de portefeuille een paar minuten later zou overdragen binnen via de deur van het Nationaal Paleis van Ajuda: Margarida Blasco . De inmiddels ex-minister, die om persoonlijke redenen niet langer in het uitvoerende orgaan wilde blijven, was een van degenen die bij haar vertrek het meest met de media in contact kwam. Na de toespraken, met een zonnebril op en een vrolijke blik, zwaaide ze de journalisten uit.

Zoals het protocol voorschrijft, waren ook de aftredende ministers Pedro Reis van Economie en Pedro Duarte van Parlementaire Zaken aanwezig. De sociaaldemocratische kandidaat voor de gemeenteraad van Porto behoorde tot degenen die het meest bereid waren verklaringen af ​​te leggen, gebruikmakend van het podium met het oog op de verkiezingen waaraan hij na de zomer zal deelnemen. Wat betreft de portefeuille die hij achterliet, zei hij dat er " duidelijk verbetering is opgetreden " met de benoeming van Carlos Abreu Amorim, die zijn staatssecretaris was en die hij beschouwde als "iemand die zeer goed voorbereid is".

Dalila Rodrigues zou de enige aftredende minister van de eerste regering van Montenegro zijn die de inauguratie van donderdag niet bijwoont . De minister van Cultuur, wier vertrek werd gekenmerkt door beschuldigingen van last-minute ontslagen, heeft zelfs enige affiniteit met de locatie waar de ceremonie plaatsvond. Toen ze een jaar geleden aantrad, was het ministerie van Cultuur gevestigd in het Ajuda Paleis. Na haar verhuizing naar Campus XXI om zich bij andere ministeries aan te sluiten, zou Rodrigues opnieuw, tevergeefs, proberen terug te keren naar haar oorspronkelijke positie.

De laatste die binnenkwam, de eerste die vertrok. Dit was de aanwezigheid van de twee hoogste staatsfunctionarissen bij de inauguratie van de ministers van de 25e Constitutionele Regering. Marcelo Rebelo de Sousa en de onlangs herkozen José Pedro Aguiar-Branco betreden en verlieten het Ajuda Paleis zonder commentaar te geven in de marge van de ceremonie.

Luís Montenegro kwam op dezelfde manier binnen, twintig minuten voor de afgesproken tijd en aan de hand van zijn vrouw. Nadat hij voor de tweede keer was beëdigd als regeringsleider, stelde hij degenen die uitkeken naar de benoeming van staatssecretarissen gerust. " Daar is al voor gezorgd . Jullie horen het later wel," zei hij.

Over het algemeen arriveerden en verlieten de zeventien ministers het gebouw, in reactie op de verzoeken van journalisten om interviews met alle mogelijke variaties van het antwoord " niet vandaag ". Paulo Rangel en António Leitão Amaro waren het meest bereid om te spreken. Beiden verwierpen het idee dat de regering een " tweede kans " had gekregen en gaven de voorkeur aan "continuïteit" gelegitimeerd door de stem van het Portugese volk. Uiteindelijk was de minister van het presidentschap degene die het snelst weigerde met de pers te spreken. "Ik spreek zo vaak tot u", verontschuldigde hij zich.

Gevraagd of hij enthousiast was over de rol van minister, knikte Carlos Abreu Amorim bevestigend, ook al gaf zijn gezichtsuitdrukking bij het verlaten van de ceremonie dat niet helemaal weer. Ook Margarida Balseiro Lopes beperkte zich tot een kort en bevestigend antwoord en vroeg of ze graag de portefeuille Cultuur op zich wilde nemen.

Uiteindelijk, misschien nog bezig met het leren kennen van haar collega's binnen de uitvoerende macht, was Maria Lúcia Amaral de enige nieuw benoemde minister die het woord nam. De nieuwe minister van Binnenlandse Zaken gaf toe dat "dit geen gemakkelijke portefeuille is ". De voormalige ombudsman ging niet in op de kwestie, omdat ze "niet in staat was om op iets te reageren". " Ik zal de dossiers bestuderen ", besloot ze.

[De politie wordt naar een huis geroepen na een geluidsklacht. Als ze aankomen, vinden de agenten een wild verjaardagsfeestje. Maar de jarige, José Valbom, is verdwenen. “ O Zé faz 25 ” is de eerste fictiepodcast van Observador, gecoproduceerd door Coyote Vadio en met de stemmen van Tiago Teotónio Pereira, Sara Matos, Madalena Almeida, Cristovão Campos, Vicente Wallenstein, Beatriz Godinho, José Raposo en Carla Maciel. Je kunt de 3e aflevering beluisteren op de website van Observador , op Apple Podcasts , op Spotify en op Youtube Music . En de eerste aflevering hier en de tweede hier .]

Bij de ingang van het Ajuda Paleis zou Pedro Duarte qua persaandacht alleen overtroffen worden door de president van Chega. André Ventura was de enige nummer één van een oppositiepartij die aanwezig was. Hij nam een ​​institutionele houding aan en gaf een duidelijke boodschap af dat Chega de leider van de oppositie zou worden.

Bij zijn binnenkomst zei Ventura dat "het enige verschil in het politieke landschap is dat er een andere oppositie is" en gaf hij de regering van Montenegro 2.0 vervolgens het " voordeel van de twijfel ". Na het horen van de beloften in de toespraak van de premier, toonde de leider van Chega zich bereid om bij te dragen aan de hervormingen, "als ze serieus zijn".

Carlos César belandde in de schaduw van Ventura. Bij binnenkomst maakte hij gebruik van de aandacht die de camera's aan de president van Chega schonken om het paleis te betreden zonder vragen te stellen. Bij zijn vertrek moest hij enkele minuten wachten totdat de televisiezenders besloten de live-uitzending van André Ventura te blokkeren, zodat hij kon spreken. De voorzitter van de PS, die vergezeld werd door de voorlopige fractievoorzitter Pedro Delgado Alves, verklaarde dat de socialisten het eens waren met "de prioriteit die moet worden gegeven aan de hervorming van de staat " en benadrukte dat essentiële diensten zoals gezondheidszorg en onderwijs niet in gevaar mogen komen.

In dezelfde trant als Chega merkte Angélique da Teresa positief op dat Montenegro verschillende "vlaggen" opriep die door de liberalen werden verdedigd. De vicevoorzitter van het Liberale Initiatief zei echter te hopen dat deze retoriek "niet slechts een cosmetische actie is".

Isabel Mendes Lopes, medewoordvoerder van Livre, was een van de laatsten die bij de ceremonie arriveerde en betreurde het na afloop dat de premier alleen had gezegd dat hij met de grote oppositiepartijen wilde praten over het verhogen van de investeringen in Defensie. "We willen graag aan de discussie deelnemen", zei ze.

De overige oppositiepartijen, PCP, Bloco, PAN en JPP, waren niet aanwezig bij de ceremonie, terwijl de parlementaire krachten die de AD-regering steunden, vertegenwoordigd werden door de partijleiders Hugo Soares en Paulo Núncio, die de tiende aanwezigheid van de CDS in constitutionele regeringen markeerden. Voordat de inauguratieceremonie begon, zouden deze twee afgevaardigden de hoofdpersonen zijn van een lang gesprek met André Ventura en Carlos César.