Heb het lef om te voorkomen dat je in je gezicht wordt geslagen

Morgen is het een week geleden dat de buitenechtelijke affaire van een CEO en zijn HR-directeur aan het licht kwam tijdens een Coldplay-concert. Het is onmogelijk om precies te zeggen hoeveel memes er over dat moment zijn gemaakt. Niemand kan zoveel memes tellen zonder in slaap te vallen.

Ik dacht dat Astronomer, het bedrijf van het op heterdaad betrapte stel, een online contentcreatiebedrijf was. Ze slaagden erin om met een filmpje van 15 seconden te bereiken waar duizenden influencers, YouTubers, adverteerders en cabaretiers al jaren naar op zoek zijn: de magische formule om een video viraal te laten gaan. Urenlang nutteloze brainstormsessies , mislukte pogingen, briljante ideeën die niet werkten, en uiteindelijk was dit verraad alles wat nodig was. Het geheim was, precies, hét geheim. Film iets wat je niet bekend wilt maken, en iedereen zal het willen zien. Maar TikTokers blijven dingen posten waar ze trots op zijn, in plaats van intieme dingen waar ze zich voor schamen.

Maar dat is niet de taak van de astronoom, en dus werden Andy Byron en Kristin Cabot, in plaats van promotie, ontslagen. Maar zij waren niet de enigen. Zij verloren misschien hun baan, maar anderen bleven zonder werk achter: vanaf die dag was het werk van duizenden privédetectives, ingehuurd door partners die hun partners wantrouwden, afgelopen. Waarom zou je een rechercheur betalen om je partner te bespioneren als je alleen maar Twitter hoeft te openen en de trends te volgen?

Hoe groot is de kans dat Andy Byron en Kristin Cabot op camera worden betrapt tijdens een concert met 70.000 mensen, precies op het moment dat ze aan het zoenen zijn? Ik weet het niet, maar het is in ieder geval groter dan de kans dat ze nog nooit eerder betrapt zijn. Ze zijn misschien wel de slechtste geliefden in de geschiedenis van huwelijkse ontrouw. Met die reactie gaven ze meteen hun schuld toe. Andy Byrons vrouw heeft hem natuurlijk nooit gevraagd: "Hoe laat kom je thuis, schat?" Byron biechtte in ieder geval meteen alles op: "Je bent erachter gekomen! Ik zou na het eten thuis zijn, want ik heb een minnares." Ik zou Andy Byron graag ontmoeten, alleen al om hem twee dingen te vragen: "Waar zat je aan te denken?" en "Ik heb op woensdag een potje poker met mijn vrienden, wil je meedoen?" Zulke blufs kunnen niet veel in de wereld zijn. Byrons kinderen zijn misschien verdrietig, maar ze zouden niet verbaasd moeten zijn: zij waren de enigen op school die al wisten wat ze in september met Kerstmis zouden krijgen.

Dit concert verbrak een record dat gevestigd was door een ander Coldplay-concert, dat, merkwaardig genoeg, in Portugal plaatsvond. Tijdens het concert in Coimbra in mei 2023 was de verkeersdrukte bij de uitgang zo groot dat sommige concertgangers er meer dan 12 uur over deden om thuis te komen. Nu is dat record gebroken: na zeven dagen is één concertbezoeker nog steeds niet thuis. Als hij eindelijk terug is, leert Andy Byron misschien wel het nog niet zo populaire gezegde, want ik heb het net verzonnen: óf je durft, óf je krijgt een stok in je gezicht.

Door een van die kosmische toevalligheden waar ik af en toe mee gezegend ben, terwijl Andy Byron alles verpestte door niet schuchter te zijn, zette José Sócrates in Portugal zijn epische ontkenning van feiten voort die, ondanks dat hij niet door een concertcameraman was vastgelegd, al jarenlang herhaaldelijk openbaar werden gemaakt. Sócrates is de anti-Andy Byron, iemand die zich nooit door de realiteit zou laten vangen. Als de voormalige premier gefilmd zou worden terwijl hij zijn vrouw bedroog tijdens een concert, zou hij een showtje maken voor de camera, zijn vriendin betasten en vervolgens zijn tong uitsteken naar elk meisje binnen een straal van vijftig meter. Uiteindelijk, wanneer hij met de media geconfronteerd werd, zou hij reageren met een van die walgende spotten die hij gebruikt om op elke belediging te reageren, van "de lunch vandaag is lokaas" tot "wie betaalt jullie advocaten?", terwijl hij gromde: "Een minnaar op een Coldplay-concert, ik? Hoe durf je me zulke vragen te stellen?"