Het onderzoek heeft uitgewezen

26 februari, 22:14 60

De verdachte, zo herinneren we ons, werd ervan beschuldigd materieel bewijsmateriaal te hebben vervalst in de spraakmakende “Khorgos-zaak”, wat ernstige gevolgen met zich meebracht (zie “Getuigen werden gerekruteerd uit de “patch” en uit KazNU”, “Vremya” gedateerd 12.12.2024 ). Het waren juist deze machinaties die het de leiding van de voormalige financiële politie in 2011 mogelijk maakten om de arrestaties van de hoofdverdachten uit te breiden, materiaal te vervalsen dat nodig was voor het onderzoek en later het Openbaar Ministerie en de rechtbank te manipuleren.

Het is opmerkelijk dat er in de zaak Kuandykov geen sprake is van het onthullen van staatsgeheimen en dat er geen informatie is over perverse seksuele handelingen met minderjarigen. Maar vanaf de allereerste dag classificeerde Zalina Ilyasovna om een of andere reden de rechtszaak. Begin november vorig jaar, toen de strafzaak bij haar binnenkwam, stuurde ik mijn verzoek naar het hoofd van de persdienst van de rechtbank van Almaty, Darkhan MYRZAKHAN. Ik was geïnteresseerd in welke specifieke details van de strafzaak de reden waren om deze zaak voor het grote publiek te sluiten, omdat zelfs de eerste “Khorgos” niet werd gesloten, hoewel er in die strafzaak meer dan genoeg geheimhouding heerste. De woordvoerder beloofde alle details te achterhalen, maar aangezien hij ondergedoken was...

En toen rechter Makharadze haar vrijspraak uitsprak, konden niet alleen de slachtoffers, maar ook de officier van justitie - om nog onduidelijke redenen - geen kopie van haar vonnis krijgen. Het is duidelijk dat vanwege het gesloten karakter van de zaak het vonnis niet openbaar is in de juridische databank.

De rechtbank beloofde dat een afschrift van het vonnis pas op de 15e dag (!) na bekendmaking ervan zou worden verstrekt. Dit wordt meestal gedaan zodat partijen geen tijd hebben om in beroep te gaan en het vonnis in eerste aanleg in werking kan treden. Maar dat was in dit geval niet het geval: het personeel van de interdepartementale onderzoeks- en operationele groep (IIOG) van het Openbaar Ministerie ging er hard mee aan de slag en het Openbaar Ministerie van Almaty slaagde erin om bij de rechtbank van de stad Almaty protest aan te tekenen tegen de vrijspraak.

Natuurlijk is het noodzakelijk om te rechtvaardigen, maar daarvoor zijn zeer overtuigende en objectieve redenen nodig. De redactie ontving een kopie van het protest, waarin de reden voor de vrijspraak van de financieel politieagent werd vermeld: er was geen sprake van een misdrijf bij zijn handelen.

Maar hier is een kort citaat uit het protest van de officier van justitie: “De genoemde conclusies van de rechtbank komen niet overeen met de feitelijke omstandigheden en de materialen van de strafzaak, en de bovengenoemde beslissing van de rechtbank is onderhevig aan vernietiging.” De aanklagers citeren passages uit de woordenboeken van S. I. Ozhegov en D. N. Ushakov, die het concept van het woord “vervalsing” interpreteren, en overtuigen het panel van de stadsrechtbank ervan dat de vervalsing van 24 protocollen in één keer “de elementen vormt van de misdaad waarvan hij beschuldigd wordt, die ernstige gevolgen met zich meebracht.”

Namelijk: als gevolg van deze vervalsingen werd de aanklacht voor de eerste “Khorgos” opgesteld (zie “Valse getuigen ontmaskeren de vervalsers van de “Khorgos-zaak”, “Vremya” van 19-12-2024 ).

Maar laten we niet op de zaken vooruitlopen: het is onwaarschijnlijk dat de rechters van de beroepscommissie van de rechtbank het protest van de officier van justitie hebben bestudeerd. Zij hebben dit document immers pas onlangs ontvangen. Mogelijk hebben de slachtoffers beroep aangetekend, maar tot op heden is er geen contact met hen geweest.

En nu de details van een andere strafzaak uit de tweede “Khorgos”-serie, gerelateerd aan marteling (zie “Correct opgenomen uit mijn eigen woorden…”, “Vremya” van 20.2.2025 ). Tijdens dit proces werden enkele materialen bestudeerd die in de krant “Vremya” waren gepubliceerd met betrekking tot de feiten van marteling van de hoofdverdachten in de “Khorgos-zaak” Talgat KAIRBAYEV en Bakhyt OTARBAYEV in de kerkers van het voorlopige hechteniscentrum van de hoofdstad.

Zoals voor de rechtbank bleek, werden ze door strijders van de PSN (speciale eenheid) van de financiële politie tot ze het bewustzijn verloren geslagen en stonden ze onder bevel van het toenmalige hoofd van de speciale afdeling van de ABEKP, Ulan MADIEV. Zijn ondergeschikte Talgat ABDRAKHMANOV heeft dit rechtstreeks verklaard, en een andere voormalige financiële politieagent Kasym ABUBIKIROV heeft dit indirect bevestigd. De verdachten werden “regelmatig gewurgd door een plastic zak over hun hoofd te trekken, wat enkele uren duurde, en Kairbaev T.N. en Otarbaev B.A. werden onderworpen aan talloze willekeurige slagen met hun voeten en handen.”

Wij gaan niet uitgebreid in op de gedwongen bekentenissen; onze krant schrijft er regelmatig over. Van belang is dat Kairbaev en Otarbaev, volgens de conclusie van het forensisch psychologisch en psychiatrisch onderzoek, na ondervraging onder dwang tekenen vertoonden van een posttraumatische stressstoornis, een langdurig psychisch trauma in de vorm van een ernstige depressie en een hoog angstniveau. Volgens forensisch experts is dit een typische reactie op marteling.

Er kwam nog een ander detail aan het licht dat van belang was voor de rechtsgang: de paramedicus van SI-12 weigerde Kairbaev en Otarbaev in de cellen op te nemen, nadat hij blauwe plekken en schaafwonden had opgemerkt. Maar Talgat Abdrakhmanov loste het probleem met haar superieuren op met één telefoontje. Bovendien heeft de paramedicus in haar dagboek niet vermeld dat de gevangenen lichamelijk gewond waren.

Op 14 juni 2011 werd Kairbaev meegenomen naar de ontvangstkamer van het toenmalige hoofd van de financiële politie, Kairat KOZHAMZHAROV. Een andere hoge anti-corruptiestrijder, Talgat TATUBAEV, en Madiyev waren in zijn kantoor. Zoals Kairbaev in de rechtbank verzekerde, in hun aanwezigheid, “vertelde de voorzitter van de ABEKP, Kozhamzharov K.P., hem dat hij alles moest zeggen zoals deze hem had verteld. Tegelijkertijd zei Kozhamzharov K.P. dat hij (Kairbaev) en zijn handlangers niet nodig zijn voor de financiële politie, ze zijn geïnteresseerd in de werknemers van het Nationaal Veiligheidscomité Zhakaev T.O. en Abdrakhmanov I.B., die vroeger goed werkten, maar daarna de weg kwijtraakten.”

Uit angst voor hun leven en dat van hun families belasterden beide verdachten vervolgens KNB-functionarissen Talgat ZHAKAYEV, Irlan ABDRAKHMANOV, Bakhytbek KURMANALIEV en het voormalige hoofd van de douanedienst van de regio Almaty, Kurmanbek ARTYKBAYEV. De tekst van de bekentenis, zoals Kairbaev specifiek opmerkte, “werd voorbereid en aan hem verstrekt vóór het verhoor door Madiyev.” Overigens heeft een ander hoofd van het onderzoeksteam voor “Khorgos”, Sergei POTANIN, die als getuige met recht op verdediging werd ondervraagd, tijdens het onderzoek de getuigenis van Kairbaev over marteling en zijn vooraf voorbereide bekentenis niet bevestigd. Maar generaal Tatubaev, nog steeds slechts een getuige in de zaak, bevestigde gedeeltelijk de woorden van Kairbaev en Otarbaev, inclusief het feit dat er een audiëntie was met Kozhamzharov.

Een andere getuige, de voormalige vicevoorzitter van de financiële politie Rustam IBRAIMOV, bevestigde ook dat “de levering op 11.6.2011 van de beschuldigden Kairbaev T.N. en Otarbaev B.A. vanuit de VAE naar Astana op persoonlijke instructie van de voorzitter van de ABEKP Kozhamzharov K.P. plaatsvond.”

En begin december 2023 ontving de leiding van de MSOG, die de zaak van de marteling onderzocht, herhaaldelijk verzoekschriften van advocaat Asylbek ABDRAIMOV om hem toe te laten als verdediger van Talgat Abdrakhmanov. Hij verklaarde echter dat hij Abdraimov niet kende en geen overeenkomst met hem had gesloten. Bovendien werd de voormalige financiële politieagent al door zijn eigen advocaat verdedigd. Abdrakhmanovs vrouw M. ELEUSIZOVA vertelde het onderzoek dat zij herhaaldelijk telefoontjes had ontvangen van advocaat Abdraimov, die zei dat Talgat hem had ingehuurd. Later, toen ze haar man ontmoette op het kantoor van de officier van justitie, ontdekte Eleusizova echter dat haar man geen enkele overeenkomst met deze advocaat had gesloten. Ze weet niet waarom advocaat Abdraimov, zonder enige overeenkomst, zo graag de advocaat van haar man wilde worden. Eleusizova gelooft dat dit alles te maken heeft met het werk van haar man; zijn voormalige bazen bij de financiële politie proberen hem te beïnvloeden.

“Gelet op het bovenstaande is de onderzoeksinstantie van mening dat onbekende belanghebbenden hebben geprobeerd de verdachte Abdrakhmanov T.A. en zijn waarheidsgetrouwe getuigenis in de zaak te beïnvloeden met als doel een objectief onderzoek naar de strafzaak tegen Madiyev U.U. en anderen te voorkomen” - een citaat uit de stukken van de strafzaak over marteling.

Wat betreft het lot van een andere leider van de MSOG voor de eerste “Khorgos”, Ulugbek PATSAYEV, heeft het Openbaar Ministerie zijn eigen mening, hoewel hij daar ooit heeft gediend. “Patsayev U.K. heeft, zonder de wettelijk voorziene maatregelen te nemen voor een alomvattende, volledige en objectieve oplossing van de zaak, zonder de betrokkenheid van de werknemers van de ABEKP, het management van de DUIS voor de stad Astana en SI-12 bij het gepleegde ernstige misdrijf te controleren, een procedureel besluit genomen om te weigeren een strafzaak te starten, waardoor ze op onrechtmatige wijze uit de sfeer van strafrechtelijke vervolging zijn verwijderd,” - zo staat in de conclusie van het toezichthoudende orgaan. En dan hebben we het over degenen die vandaag de dag berecht worden op beschuldiging van herhaaldelijke martelingen door een groep mensen die eerder samenzweerden.

Het Openbaar Ministerie zal een juridische beoordeling van Patsajevs daden uitbrengen na de uitspraak van de rechtbank over Madiyev, Abdrakhmanov, Abubikirov en de voormalige plaatsvervangend hoofd van de DUIS van de hoofdstad Bekbolat MEIRAMBEKOV.

In plaats van een PS vragen de advocaten van de verdachten iedere getuige nadrukkelijk om alleen over martelingen te praten en zich geen details van de eerste “Khorgos” te herinneren. Hierdoor kunnen ze gemakkelijker een verdedigingslinie opbouwen. Maar zonder de eerste “Khorgos” zou er geen sprake zijn geweest van marteling, vervalsing en huurmoord op een belangrijke getuige. Zonder de eerste zou er geen tweede “Khorgos” zijn - beide gevallen zijn zo nauw met elkaar verweven dat het in principe onmogelijk is ze te scheiden.

Tokhniyaz KUCHUKOV, foto door Vladimir ZAIKIN, Almaty

Onderwerpen: