We spraken met de voorzitter van de raad van bestuur van het Theatercoöperatie en acteur Mert Fırat over de campagne: Laat de gordijnen niet sluiten

De campagne, getiteld "We sluiten onze podia deze zomer niet", loopt van juni tot en met augustus. Gedurende het zomerseizoen houden theaters die lid zijn van de coöperatie hun podia open, blijven ze het publiek ontmoeten en tonen ze solidariteit. De campagne, die wordt uitgevoerd met medewerking van coöperatieve partners, wordt uitgevoerd vanuit de overtuiging dat podia niet alleen plekken voor toneelstukken zijn, maar ook plekken van saamhorigheid, delen en verzet. In het kader van de campagne werd de app "50 procent korting op het tweede kaartje voor wie één kaartje koopt" gelanceerd om de toegang tot het theater voor het publiek te vergemakkelijken. Het doel is dat studenten gratis naar toneelstukken kunnen kijken met de opgeschorte ticketmethode.
We spraken over de campagne met acteur en voorzitter van de raad van bestuur van het Theatercoöperatie, Mert Fırat.
- Hoe ontstond het idee voor de campagne?
In april hielden we de algemene ledenvergadering van de Theatercoöperatie. Deze bijeenkomst was zeer productief, omdat we samenkwamen met vertegenwoordigers van onze partnertheaters en de problemen die we ervaren, onze oplossingsvoorstellen en nieuwe projectideeën bespraken. We zijn een grote groep van ongeveer 80 theaters en we proberen altijd collectief en met gezond verstand te handelen.
We bevinden ons in een periode waarin de economische en maatschappelijke problemen met de dag groter worden. De gevolgen hiervan voor de theaters stonden onvermijdelijk op onze agenda. De verzwakking van de band tussen jongeren, theaters en publiek in het bijzonder motiveerde ons om actie te ondernemen.
- De korte duur van het theaterseizoen vormde eigenlijk een probleem voor de theaters en de theaterliefhebbers.
Ja, een ander probleem was dat de theaterseizoenen beperkt waren tot september-mei. Deze jarenlange praktijk bouwt eigenlijk een onzichtbare muur tussen ons en het publiek. Wij geloven echter dat kunst seizoenloos is en dat de vrijheid van meningsuiting niet beperkt kan worden door de tijd. Bovendien zijn podia niet alleen plekken waar toneelstukken worden opgevoerd, maar levendige ruimtes waar we samen denken, produceren, weerstand bieden, luisteren, begrijpen, protesteren en nieuwe ideeën tot bloei komen. Deze gedachten brachten ons tot het volgende gemeenschappelijke punt:
Laten we onze podia in de zomer niet sluiten. Laten we samen met het theater en ons publiek strijden tegen stilte, eenzaamheid en commercialisme. Laat het een standpunt zijn om open te blijven, niet om onder deze omstandigheden te sluiten.
'DE PLAATS VAN DELEN EN DENKEN'- Wat is het hoofddoel van de campagne?
Deze campagne is geen gedeelde programmering, maar een uiting van solidariteit, coproductie en het levend houden van hoop. Want jongeren worden vandaag geconfronteerd met een gebrek aan toekomst, theaters met een gebrek aan publiek en de maatschappij met toenemende uitzichtloosheid. Als theatermakers geloven we dat het openhouden van onze podia zowel een antwoord is op vandaag als een hoop voor morgen.
De campagne "We sluiten onze podia deze zomer niet" is ontstaan als een collectief initiatief van de theaters onder het dak van de Theatercoöperatie. Het is tot leven gekomen met de deelname van al onze leden, of ze nu een podium hebben of niet. Want podia zijn niet zomaar podia, het zijn plekken om samen te zijn, te delen en na te denken.
- Kunt u ons iets vertellen over de ticketcampagne?
Met de campagne lanceerden we de app "50% korting op het tweede ticket bij aankoop van een tweede ticket" om de toegang tot het theater in juni, juli en augustus te vergemakkelijken. Bovendien kunnen middelbare scholieren en studenten dankzij onze app "geblokkeerde tickets" de toneelstukken gratis bekijken.
Sommige podia waren al open in de zomer. Maar deze keer hebben we voor het eerst collectief gekozen, een standpunt ingenomen en gezegd: "We sluiten onze podia niet in de zomer." Dit is geen campagne die specifiek is voor deze zomer. Ons doel is op de lange termijn: bezwaar maken tegen het vastlopen van het kunstseizoen tussen september en mei en een boodschap over deze periode achterlaten voor toekomstige generaties.
Veel theaters die normaal gesproken in de zomer gesloten zijn, hebben zich ook met grote toewijding bij de campagne aangesloten. Zo blijven wij, de theaters, dicht bij ons publiek, en ons publiek ook. Veel toneelstukken die we tijdens het seizoen hebben gemist en waarvan we zeggen "had ik ze maar gezien", kunnen we de hele zomer op onze podia bekijken. Alle details over de campagne en het programma zijn te vinden op "tiyatrokooperatifi.org/bu-yazsahnelerimiz-kapatmiyoruz".
'BESCHERMING VAN DE KUNSTENAAR IS EEN GRONDWETTELIJKE PLICHT'- Welke aanpak zou de staat volgens u moeten hanteren om theaters te helpen deze crisis te boven te komen?
Het duidelijkste en meest basale antwoord zou zijn: Artikel 64 van de Grondwet moet worden geïmplementeerd. Dit artikel stelt duidelijk de verplichting van de staat om artistieke activiteiten en kunstenaars te beschermen. Het is een grondwettelijke plicht voor de staat om de nodige maatregelen te nemen om kunstwerken en kunstenaars te beschermen en te ondersteunen en de liefde voor kunst te verspreiden. Voor de duurzaamheid van theaterkunst is het essentieel om het niet alleen te beoordelen als een vorm van entertainment of een element van de populaire cultuur, maar ook op zijn eigen culturele basis. Theater is een van de levensaders van het cultuur-kunstecosysteem waar creatieve industrieën worden gevoed. De economische en sociale impact ervan is ook vrij groot.
Kunst is een publieke dienst, net als gezondheidszorg, onderwijs en justitie. Het zou daarom verkeerd zijn om theateractiviteiten louter als commerciële activiteiten te beschouwen. In deze context ben ik van mening dat particuliere theaters hun 'koopmansstatus' moeten verliezen en een nieuwe en duurzame status moeten krijgen, specifiek voor hun artistieke activiteiten.
Ik kan een aantal concrete stappen opnoemen die genomen moeten worden:
- Verlaging van de belastingdruk.
- Het verstrekken van SSI- en BTW-prikkels.
- Versterking en diversificatie van ondersteuningsmechanismen.
- Korting op podiumkosten (elektriciteit, water, aardgas, etc.).
- Het aanpassen van ondersteuning zoals KOSGEB aan theaters.
- Het ontwikkelen van sponsor- en donatiesystemen naar voorbeeld van internationale initiatieven.
Wanneer deze stappen worden geïmplementeerd, kunnen theaters overleven en krijgt het publiek gemakkelijker toegang tot kunst. Want als we de kunst in leven houden, houden we de samenleving in leven.
Cumhuriyet