Eindig fini fercan

Vroeger lazen we in het nieuws: er werden kraampjes voor kinderen neergezet in de supermarkt. Kinderen mochten gratis fruit uit de mand plukken. Nu laten we dat maar over aan de tunnels van vroeger.

We zouden 'oogsnoep' kunnen noemen, het deel dat wordt gegeven aan degenen die het zien van het begeerde voedsel. Maar alleen als zowel de gever als de ontvanger het erover eens zijn. Wie fruitzakken aan tuinmuren in sommige Europese landen heeft zien hangen, weet dat oogsnoep geen traditie is die uniek is voor Turkije.

Het recht om te zien is een moreel recht. Onze voorouders waren erg voorzichtig. Ze zorgden ervoor dat ze niets openlijk verkochten of kochten. Ze kochten het brood dat verborgen lag op de toonbank, niet het brood in de vitrine.

In een ander nieuwsartikel dat ik onlangs las, accepteerde het Hooggerechtshof van Beroep het plukken van fruit uit iemands tuin op basis van "oogrechten" als diefstal en oordeelde dat deze persoon vervolgd moest worden.

Het incident dat ik ga vertellen, vond plaats in het district Barla in Isparta. Twee jongeren waren kersen aan het plukken in een zak uit een tuin en toen ze weggingen, zagen ze een grootmoeder aan het hoofd van de tuin en zeiden:

Ze zeiden: "Oma, zeg tegen de tuinier dat hij ze moet vergeven." De grootmoeder zei:

"Wat als hij me niet vergeeft?" zei hij. De jongeren zeiden:

Toen ik zei: ‘Mijn grootmoeder heeft het recht om te kijken’, kon de grootmoeder het niet laten:

Hij antwoordde: “Jongen, het spijt me, maar hebben degenen die je moeder zien niet het recht om jou ook te zien?”

Natuurlijk ben ik geen econoom of politicus. Als consument die de problemen van de producenten ziet en geen ander inkomen heeft dan een pensioen, wilde ik er kort op ingaan.

De voorbije dagen, de dingen die gebeurd zijn, komen niet terug. Maar een herinnering op een onwaarschijnlijke plek flitst als een bliksem door je geheugen of verbeelding, en je hoort het niet een paar seconden later, maar in je dromen.

Laten we niet de kans krijgen om ervan te proeven. We zijn niet begerig naar het oog, maar laten we de woorden hebben om de vruchten te versieren en te sieren met liederen.

Fruit behoort tot de lekkerste en meest heilzame voedingsmiddelen die de natuur ons heeft geschonken. Ze bieden zoveel voordelen dat ze ontelbaar zijn. Ze worden gepresenteerd als een hemelse zegen. Elk fruit bezit zowel esthetische schoonheid als heerlijke smaken met zijn kleuren, geuren en smaken.

Ik heb een vraag voor je: "Ik kocht er één op de markt / Ik kwam thuis met duizend." Wat is dat?

Ik weet dat je meteen zult antwoorden: "granaatappel". Laat me je vraag stellen:

“Balletten komen uit Osmancık / stembussen kunnen ze niet maken / kralen komen erin / kralenmakers kunnen ze niet rijgen, / letters komen ertussen, / geen schrijver kan schrijven” wat is dit?”

Nar. Laat me je vragen: " De dame werd wakker, leunde tegen het raam / Het raam brak, bevlekt met bloed ." Wat is dit?

O nee! Wat valt er niet te weten? Natuurlijk, granaatappel.

Laat me het raadsel afsluiten met een volksliedje. Er is een Şanlıurfa-volksliedje samengesteld door Ömer Şan uit Seyfettin Sucu. Weet je nog? "Granaatappelboom in de tuin / Jij bent de kruin van mijn hoofd." Dat is alles wat ik kan bedenken. Vergeet niet de zılgıt te spelen.

Het is alsof je me vraagt je nog een raadsel te stellen. Laat me je dit vragen, maar wacht niet op het antwoord:

“Fini fini fercan / Gevuld met koraal / Koraalmakers kunnen het niet maken / Gevuld met papier / Papiermakers kunnen het niet maken.”

Granaatappel, de koning der vruchten met zijn kroon... Een remedie voor bijna elke kwaal... In onze folklore is het bekend dat granaatappel het immuunsysteem versterkt en beschermt tegen vele ziekten. De moderne geneeskunde beweert echter dat het dankzij de mineralen die het bevat, het cholesterol- en suikergehalte in balans brengt, onze cardiovasculaire gezondheid beschermt en de groei van kankercellen voorkomt. Na al deze informatie wil ik u graag herinneren aan een volksliedje uit Bitlis:

"Ik ging naar de wijngaard voor granaatappels / Ik plukte rozen voor mijn geliefde"