Turkije Gultekin Kaysi en Koca Ragip Pasha

Türkay Gültekin Kaysı werd geboren in Istanbul. Na haar basis- en middelbare schoolopleiding in Istanbul te hebben afgerond, studeerde ze af aan de faculteit Turkse taal en literatuur van de faculteit Letteren van de Universiteit van Istanbul. Ze was mijn klasgenoot op dezelfde faculteit. Ze werkte een tijdje als assistent bij de faculteit Oud-Turkse literatuur. Hoewel haar artikelen in tijdschriften werden gepubliceerd, gaf ze les in literatuur op middelbare scholen. Ze behoorde tot de veelzijdige en legendarische docenten van de Nişantaşı Girls' High School.

Türkay Gültekin Kaysı's boek Koca Ragıp Paşa - leven, werk, divan - werd gepubliceerd in Kapı Yayıları "Immortal Classics Series". In het voorwoord worden het doel van de voorbereiding van het boek en het voorbeeldige avontuur van de lange en smalle weg van zes en een half jaar verteld in een spiraal van voorzichtigheid en verdriet die zich uitstrekt tot Engeland.

Grootvizier Koca Ragıp Mehmet Pasja leefde in de 18e eeuw, de tijd waarin de meeste dichters uit de Turkse literatuur werden voortgebracht. Hij schreef gedichten met wijsheid, filosofie en didactische elementen.

Volgens de observatie van Türkay Gültekin Kaysı wist hij met zijn geestige stijl de tekortkomingen van de maatschappij en het individu in poëzie te verwoorden. Hij hield van lezen en van mensen die lazen, en stond open voor vernieuwing. Zijn scherpe, geestige dialogen met zijn naaste familieleden, Hasmet en Fitnat Hanım, werden spreekwoorden in het publieke geheugen.

Zijn staatsmanschap en wijze persoonlijkheid bezorgden hem de bijnaam "Koca" (Groot).

"...Ragıp Pasha was iemand die de toekomst voorzag en al vóór vandaag aan morgen dacht. Hij dacht tot in detail na bij het nemen van beslissingen, zonder iemand voor het hoofd te stoten, en stopte gebeurtenissen voordat ze escaleerden." Hij was eerst staatsman en vervolgens dichter. Dankzij zijn intelligentie, vooruitziende blik en nauwgezetheid diende hij meer dan zes jaar als grootvizier tijdens de regeerperiodes van sultan Osman III en Mustafa III.

H. Türkay Gültekin Kaysı bereidde het gedeelte over de " literaire persoonlijkheid " van de dichter in zijn boek Koca Ragıp Paşa nauwgezet voor. Met de voorbeelden die hij koos, weerspiegelde hij de solide, waardige, expressieve en originele houding van de kunstenaar, ver verwijderd van imitatie.

Volgens de auteur kan Ragıp Pasha's begrip van kunst worden begrepen uit de ghazal met het rijm "hususinde" op pagina 245 van het boek:

" Als het beoogde werk een werk is, is één vers voldoende / Ik vraag me af hoe ik me over de Grote Muur van Alexander verbaas ." Hij bedoelt: " Als het doel is om een ​​stempel op de wereld te drukken, is één vers voldoende. Ik vraag me af hoe lang grote, magnifieke werken zoals de Grote Muur van Alexander worden gebouwd."

Volgens de bevindingen van Türkay Gültekin Kaysı staan ​​er vijf odes, acht data, vijf tahmi's, vier kwatrijnen, vier kwatrijnen, zeven matla's, zeventien verschillende coupletten en honderdeenennegentig ghazals in de Ragıp Pasha Divan.

Onder de mensen die door de dichter werden beïnvloed, werden onder meer Nabî en Nef'i genoemd.

In zijn divan worden de Gazeliyat-secties opgesomd aan de hand van de voorbeelden van ode, geschiedenis en tahmis.

Ik wil graag voorbeelden geven van verzen uit de ghazals waar nog steeds over gesproken wordt:

Het vers van de ghazal op pagina 128 van het boek luidt als volgt:

Dit is de straf van Raghib voor de daden van degene die handelt als een gelijkenis:

Als ze ernaar vragen, zal de wrede persoon zijn slachtoffer aanwijzen.

(Het is inmiddels zover dat, als men bijvoorbeeld aan een wreed persoon vraagt ​​wat hij gedaan heeft, hij zal zeggen dat hij in dat opzicht ook een slachtoffer is.)

We kunnen ook een couplet citeren uit de ghazal met de herhaalde zin “söyler” op pagina 131 van het boek:

Het woord 'gut' en 'gut' van de maan suggereren een slechte smaak

Terwijl hij zijn heldendaden toont, vertelt de Koptische man over zijn diefstal.

( Degenen die corrupt zijn, verraden zichzelf direct tijdens het gesprek. Wanneer de zigeunerheer op het punt staat om over zijn heldendom te vertellen, vertelt hij over zijn diefstal door te zeggen: "Ik heb zo gestolen, ik heb zo gestolen!")

In de divans worden de woorden die uit twee regels bestaan ​​"Ebyat" genoemd. Ik wilde een couplet uit het "ebyat"-gedeelte gebruiken dat de auteur als volgt classificeerde:

“Er is geen schaal zo perfect als de fontein van gerechtigheid.

Er is geen wijsheid die te vergelijken is met het kennen van je tekortkomingen."

Koca Ragıp Pasja staat bekend om zijn moskee, bibliotheek en graf in de wijk Laleli in Istanbul. Het late boek van H. Türkay Gültekin Kaysı introduceert echter ook het staatsmanschap en de poëzie van de Pasja.