Om teken te voorkomen, wordt lichte, lichaamsbedekkende kleding aangeraden.

Hoofd van de afdeling Medische Microbiologie, Faculteit Geneeskunde van de Universiteit van Biruni

Torun, wiens mening is opgenomen in de verklaring van het ziekenhuis, stelde dat teken veel voorkomen in tropische en subtropische gebieden en dat er tot nu toe 907 tekensoorten zijn geïdentificeerd, terwijl er in Turkije 47 tekensoorten voorkomen.

Torun benadrukte dat teken zich in alle ontwikkelingsstadia voeden door bloed te zuigen: "Terwijl zachte teken hun voeding in korte tijd voltooien, zuigen harde teken 7-9 dagen bloed tot ze vol zitten. Gedurende deze periode kunnen ze verschillende ziekteverwekkers op mensen overbrengen."

Torun vestigde de aandacht op het feit dat teken verschillende virussen, bacteriën en protozoa kunnen overbrengen en deelde de volgende informatie: "Teken spelen een rol bij de overdracht van veel ernstige ziekten, zoals Krim -Congo hemorragische koorts (CCHF), de ziekte van Lyme, tularemie en babesiose. Sommige van deze ziekten kunnen dodelijk zijn. Dieren in risicogebieden kunnen de ziekte bij zich dragen zonder symptomen en ziekten kunnen door deze dieren via teken worden overgedragen."

Voorzorgsmaatregelen ter bescherming tegen teken

Torun merkte op dat bosgebieden, dierenasiels en picknickplaatsen de risicogebieden voor contact met teken zijn. Hij gaf aan dat lichte kleding de voorkeur verdient, zodat teken gemakkelijk zichtbaar zijn en het lichaam volledig bedekt is.

Torun wees ook op de noodzaak om open plekken zoals de handen, enkels en nek te beschermen en zei: "Bij thuiskomst moeten plekken zoals achter de oren, hoofdhuid en liezen zeker gecontroleerd worden. Als er een teek wordt aangetroffen, moet deze onmiddellijk worden verwijderd of moet een gezondheidsinstelling worden geraadpleegd."

Torun benadrukte dat het verwijderen van een teek ook een technisch proces is en dat ingrijpen met blote handen vermeden moet worden.

Torun gaf aan dat het van groot belang is om de teek zo snel mogelijk te verwijderen, en dat door de teek zo snel mogelijk te verwijderen, het risico op ziekteoverdracht wordt verkleind.

Torun waarschuwde dat als iemand een teek niet zelf kan verwijderen, hij of zij naar de dichtstbijzijnde gezondheidsinstelling moet gaan en de volgende beoordelingen moet uitvoeren:

Na het dragen van beschermende handschoenen moet de persoon het lichaam van de teek stevig vasthouden met een pincet, zo dicht mogelijk bij de huid, en constant trekken. Zorg er hierbij voor dat de teek niet draait of breekt. Anders blijven de monddelen van de teek in de huid zitten, wat het risico vergroot dat mogelijk besmettelijk materiaal de wond infecteert. Roken of eau de cologne of soortgelijke stoffen over teken gieten, mag niet worden gedaan, omdat dit ervoor zorgt dat de teek zich samentrekt en zijn lichaamsinhoud overdraagt ​​op de persoon van wie hij bloed heeft opgezogen. Nadat de teek is verwijderd, moet deze in een afgesloten fles met alcohol worden gedaan en worden weggegooid. Na het verwijderen van de teek moet de wond grondig worden gereinigd en gecontroleerd op mogelijke secundaire infecties.

Torun benadrukte dat de meest effectieve bestrijding tegen teken het gebruik van pesticiden is. Hij stelde dat chemicaliën zoals DDT, toxofeen, chloordaan en BHC, die worden gebruikt om schadelijke insecten te doden of te verwijderen, ook gebruikt kunnen worden, maar dat deze toepassingen onder gecontroleerde omstandigheden en door deskundigen moeten worden uitgevoerd.

Torun wees erop dat tekenwerende middelen met DEET ook bescherming kunnen bieden en benadrukte het belang van het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen tegen het risico van overdracht via bloed of lichaamsvloeistoffen van geïnfecteerde mensen en dieren.

Torun waarschuwde dat bij contact persoonlijke beschermingsmiddelen zoals handschoenen, schorten en maskers moeten worden gebruikt.