We zullen in de nabije toekomst Dickies Painter Pants dragen
We hebben de revolutie van de wijde broeken volledig geaccepteerd, wat goed nieuws is voor iedereen die tijd heeft doorgebracht op een squat rack. Skinny jeans (zelfs stretch chino's ) waren nooit onze vrienden. Het is ook goed nieuws voor merken zoals Dickies, wiens Original 874 Work Pants met hogere taille en lossere pasvorm al sinds 1967 de wijde pijpenlook rocken en nooit uit de mode raken. Het merk kent echter periodes van opleving en neergang. Nu is het helemaal opleving; erfgoeddesign en culturele tijdsgeest komen samen om klassieke stijlen nieuw leven in te blazen. Dickies heeft geprofiteerd van recente samenwerkingen met het hele merkenspectrum (van Supreme tot Harley Davison tot high fashion favorieten Willy Chavaria ). Je hebt zelfs de collectie uit 1922 die nog meer leunt op het erfgoed door klassieke stijlen uit het archief opnieuw uit te brengen.
Maar ik ben hier niet om te schrijven over de originele werkbroeken van het merk, die al lang een begrip zijn in de skategemeenschap en zelfs in het tijdperk van de emo-punk jeans van begin jaren 2000 een tegencultuur uitstraalden. Ze hebben al genoeg aandacht in de pers. Ik ben hier om te schrijven over de sleeperhit in Dickie's-lijn, een perfecte zomerbroek: de Double Knee Painter's Pants .
Ik kocht mijn eerste paar Dickies Double Knees bij een tweedehandswinkel in Flagstaff, Arizona. Ik vulde mijn studie poëzie aan met het wassen van boten en het repareren van uitrusting bij een bedrijf dat rivieruitrustingen leverde aan wildwaterpeddelaars voor expedities van meerdere weken door de Grand Canyon. Mijn collega's waren een interessante combinatie van woestijnbewoners in Arizona en rivierpuppy's met een diploma in buitenrecreatie. Wat ze gemeen hadden: Dickies-broeken. Natuurlijk waren er genoeg Carhartt-jassen , maar als uurloon wonnen Dickies het omdat ze robuust, budgetvriendelijk en net zo handig op de rivier waren als in het magazijn. Dat gezegd hebbende, je hoeft dat allemaal niet te doen om een paar te rocken. Dit zijn gewoon echt goede broeken die je moet dragen. Van mij mag je de hele dag achter een bureau zitten.
Als een witte broek je iets te stoer aanvoelt, is de natuurlijke witte kleur een prima instapmodel. Ze hebben een aardse ondertoon. Bij weinig licht zouden ze kunnen doorgaan voor een vervaagde kaki broek, en ze zijn van nature ook vergevingsgezinder voor een vlekje. Want als je een witte broek draagt, mors je er wel eens op; dat is Murphy's wet voor kleding van vóór Labor Day. (Let ook niet op de oude "regels". Draag je witte broek het hele jaar door.) En hoewel ik er heilig van overtuigd ben dat je je dure kleding niet moet vertroebelen, voelt het ook beter om een broek van € 30 te bevlekken dan een broek van € 300. Geloof me, ik heb beide gedaan.
En hoewel de zomer over het algemeen lichtere stoffen betekent, of in ieder geval een zware werkkledingstof met iets luchtigs combineert , werkt een hoog-laagcombinatie ook met stoffen. Een stoere dubbele kniebroek met een luchtig opengeknoopt linnen overhemd staat altijd goed. En hoewel de broeken dubbele knieën hebben, zijn ze niet zo zwaar als de stevigere varianten van Carhartt en Ben Davis, waarschijnlijk de reden waarom Dickies ze voor de helft van de prijs verkoopt. Het maakt ze ook de ideale lente-zomerbroek, wanneer je de look van een dubbele kniebroek of de functionaliteit van de werkkledingzakken wilt. En je weet maar nooit wanneer je een hamerlus nodig hebt.
Bovenal zijn de Dickies-schilders veelzijdig. Dit zijn broeken die elke man kan aantrekken en waarmee hij zich modieus kan voelen. Het is de enige broek waar ik complimenten over heb gekregen van zowel een norse barista uit de derde golf als een tachtiger uit de CVS-lijn op recept. Als dat geen dwarsdoorsnede van Amerika is, weet ik het ook niet meer.
esquire
