Erkmen Senan's geschriften: Tatta – Tatta Lacus – Attaia – Salt Lake

De toegangspoort van Turkije tot de natuur, de Nature Activities & Adventure Sports Page , is de meest actuele en uitgebreide informatiebron van Turkije voor iedereen die geïnteresseerd is in natuursporten. 🏕️⛰️

🌿 Ons platform, dat een breed publiek aanspreekt, van bergsportclubs en kampeerders tot wandelaars en liefhebbers van extreme sporten, brengt outdoorevenementen, gidsen en aankondigingen samen onder één dak. Dankzij ons sterke netwerk van natuurliefhebbers in heel Turkije houden we de vinger aan de pols van de outdoorgemeenschap.

🗺️📍 We beperken ons niet alleen tot activiteiten! We publiceren ook gedetailleerde reisgidsen voor natuurliefhebbers die elke hoek van Turkije willen verkennen.

🔥🚵‍♂️🌍 Ons platform, waar je de meest actuele informatie vindt over campings, wandelroutes, natuurvriendelijke gebieden en verborgen paradijselijke hoekjes, is een onmisbare gids voor iedereen die graag op ontdekkingstocht gaat! Ben jij iemand die een leven omarmt dat verweven is met de natuur? Volg dan onze pagina en ga met ons op avontuur!

🌿 TurkeyOutdoor wil milieubewustzijn creëren door middel van natuursporten. Bij het beoefenen van natuursporten omarmen we de principes van milieubescherming, respect voor biodiversiteit en duurzaamheid.

LET OP: De tekst en foto's zijn letterlijk overgenomen van de blogpagina van Ahmet Erkmen Senan, een schilder, leraar, liefhebber van archeologie, blogger, reiziger, inwoner van Karşıyaka, academicus, revolutionair, activist, acteur, grappenmaker, kameraad, vriend, familielid, minnaar, broer of zus, kind… die op 27 maart 2013 overleed.

Ons doel met het rechtstreeks kopiëren van het artikel is om het werk van Erkmen Senan te respecteren en ervoor te zorgen dat zijn uitstekende content een breder publiek bereikt. Omdat we niemand konden vinden die toestemming kon krijgen voor de content van de auteur, vonden we het onze plicht om deze aankondiging hier te plaatsen. Gerelateerde afbeeldingen vindt u op de onderstaande website.

Bron: https://erkmensenan.blogspot.com/

De naam in oude archieven is Ancient Tatta/Attaia… Atta, er zijn veel oude plaatsnamen in Anatolië die beginnen met Ta. Attaliea/Antalya, Attaea/Dikili, Bahçeliköy, Attoudda/Denizli/Hisarköy, afkortingen zoals Teos/Sığacık, Seferihisar, Teion/Hisarönü. In het Luwisch en latere talen is het een naam die de nadruk legt op Baba en de heidense priester Kam. Tatta/Attaia; Maar het zoutmeer dat nu is opgedroogd. Strabo van Amasya, de auteur van Geographica, zegt over Tatta/Zoutmeer: ​​Tattameer is een natuurlijke zoutpoel; Het water bevriest zo snel rond alles wat erin wordt gestopt, dat de mensen hier ringen van touw erin steken en deze er na korte tijd weer uithalen in de vorm van zoutkransen. Door de neerslag van het zout vallen de vogels die het water met hun vleugels raken er meteen in en worden zo gevangen. Friedrich SARRE's boek, THE ASIA MINOR TRAVEL (ZOMER 1895), behandelt het ZOUTMEER uitgebreid, met een zeer effectieve vertaling van mevrouw DARA ÇOLAKOĞLU. Hij zegt: "Vervolgens gingen we, vergezeld door een politieagent, naar de oever van het meer, ongeveer een half uur verderop. Het uitgedroogde meer was ongeveer een meter teruggetrokken. Om bij het water te komen, liepen we eerst ongeveer twintig minuten over een kleiachtige ondergrond bedekt met een laag zout, en vervolgens vijf minuten over een harde laag zout. Hier troffen we een verbluffend gezicht aan. Op de bodem van het ongerepte, heldere water was een sneeuwwitte, kristalheldere bodem zichtbaar. Het eindeloze wateroppervlak strekte zich voor ons uit, roerloos, zonder duidelijke grenzen naar het noorden of zuidoosten. Alleen het silhouet van een verre bergketen was vaag te onderscheiden in het oosten, maar ook hier was de eindlijn van het water niet te onderscheiden. En toen we terugkeerden, was de oever van het meer verdwenen en hing er een donkerdere kustlijn boven een grenzeloze sneeuwhelling. De wolkenloze, heldere, diepblauwe lucht hing boven dit vreemde landschap, en de verblindende stralen van de reeds opgekomen zon schenen oogverblindend op het kristalheldere wateroppervlak en het witte grens eromheen. Zo ver het oog reikte, waren er geen vogels te bekennen en leek alles wat in de natuur leefde uitgestorven. Volgens de zaptiye die ons vergezelde, was de gemiddelde diepte van het meer kniehoog en reikte het op het diepste punt slechts tot aan de heupen. Sommige struiken die we vonden, zagen eruit alsof ze bedekt waren met kristalsuiker; we vonden ook een vogel, een slak en een paar insecten. Omdat de dieren bedekt waren met een kristallijne laag, lagen ze volkomen stil op de grond. De zaptiye hield angstvallig toezicht om ervoor te zorgen dat we zelfs geen groot stuk zout zouden meenemen en zo het regime geen schade zouden berokkenen. Het ovaalvormige Grote Zoutmeer, door de Romeinen "TATUS LACUS" genoemd, strekt zich uit van noordwest naar zuidoost. De bedding zou 1700 vierkante kilometer beslaan. Het Grote Zoutmeer is waar vele rivieren uit alle richtingen samenkomen, waarvan de belangrijkste de Beyaz Su (Wit Water) is, die naar het zuidoosten stroomt, nabij Aksaray. Dit meer is, net als alle bekkens zonder afvoer, zout. Rivieren die in het meer uitmonden, voeren zoute stoffen mee, en wanneer de hoeveelheid water verdampt, blijft het zout achter. Na verloop van tijd hoopt zich zoveel zout op dat het meerwater volledig verzadigd raakt en kristallisatie begint. Volgens recent onderzoek bedraagt ​​het zoutgehalte van het meer 32,2%, een dichtheid die hoger is dan de zoutdichtheid in alle andere binnenzeeën; deze verhouding is bijvoorbeeld slechts 21,7. Wordt vervolgd. BRONNEN: REIZEN IN KLEIN AZIË: FRİEDRİCH SARRE (zomer 1895) Vertaald door: DARA ÇOLAKOĞLU Pera Publications-1998 HISTORISCHE GEOGRAFIE VAN ANATOLIË: VELİ SEVİN-TURKSE HISTORISCHE VERENIGING Publications-2003 HISTORISCHE NAMEN IN TURKIJE: BİLGE UMAR-İNKİLAP PUBLICATIONS-1993 GEOGRAPHİKA/OUDE ANATOLISCHE GEOGRAFIE: STRABO-ARCHEOLOGIE- EN KUNSTPUBLICATIES-2000

De foto's zijn van mijn gewaardeerde fotograafvriend Arman İspiroğlu. Ik wil hem hartelijk bedanken.