Obradovic, Jasikevicius, Mourinho en Solskjaer

Obradovic wordt gezien als de beste hoofdcoach in de Europese basketbalgeschiedenis. Gedurende zijn 30-jarige trainerscarrière heeft Obradović 18 keer de Euro League Final Four bereikt en negen keer de Euroleague-titel gewonnen met vijf verschillende clubs. Een legende… Jasikevicius begon zijn trainerscarrière in 2016 bij Zalgiris. Nadat hij met de club vijf keer Litouws kampioen was geworden, tekende hij bij Barcelona. Nadat hij twee keer de Spaanse landstitel en twee keer de Spaanse beker had gewonnen, tekende hij in 2024 bij Fenerbahçe en nadat hij in zijn eerste seizoen drie keer had deelgenomen aan de Euroleague Final Four, werd hij verkozen tot meest waardevolle coach en won hij in 2025 drie keer de Euroleague.

Voordat hij trainerscarrière begon, werkte Mourinho als tolk voor Sir Bobby Rabson bij Sporting en Porto. Bij Barcelona werkte hij als assistent-trainer onder leiding van Bobby Rabson en Van Gaal. Mourinho keerde in 2002 terug bij Porto als manager en won twee keer de Portugese competitie, de UEFA Cup en de UEFA Champions League. Na deze successen tekende hij bij Chelsea. In zijn drie seizoenen bij de club won hij twee keer de Premier League-titel, twee keer de FA Cup en twee keer de League Cup.

Mourinho tekende in 2008 bij de Italiaanse club Inter, waar hij twee keer de Serie A-kampioen werd. In 2010 won hij het Serie A-kampioenschap, plus de Italiaanse beker en de UEFA Champions League. En datzelfde jaar won hij de FIFA Coach van het Jaar-prijs. Mourinho tekende vervolgens bij Real Madrid in Spanje. Toen hij in 2011-2012 La Liga won, werd hij de vijfde manager die in vier landen landstitels won. Mourinho verliet Real Madrid in 2013 en keerde terug naar Chelsea, waar hij de landstitel en de League Cup won. Hoewel hij werd ontslagen bij Manchester United, ondanks het winnen van de UEFA Europa League, zette hij zijn carrière voort bij Tottenham, waar hij de League Cup won. Hij kon zijn ontslag echter niet voorkomen. Zijn laatste contract in Europa was bij AS Roma, waar hij de Europa Conference League won. Het seizoen daarop werd hij ontslagen.

Nadat hij gestopt was met voetballen, ging Solskjaer aan de slag als vertegenwoordiger bij Manchester United, naast zijn rol als coach van het B-team. In 2011 keerde hij terug naar zijn thuisland om zijn oude club Molde te coachen. In zijn eerste twee seizoenen bij de club won hij twee keer de landstitel. Zijn team won de finale van de Noorse beker in 2013. Hij was in 2014 manager van Cardiff, de club die in die periode degradeerde uit de Premier League. In 2019 tekende hij een contract voor drie jaar als manager van Manchester United. Hoewel Manchester United in 2021 de finale van de Europa League speelde, verloren ze na strafschoppen van Villarreal. In november 2021 werd hij door de club ontslagen. In januari 2023 werd hij wedstrijdanalist van de UEFA.

∗∗∗

De reden dat ik dit allemaal vertel, is om een ​​aantal parameters van de succesgerichte aanpak beter te begrijpen. Want succes wordt eenvoudigweg gedefinieerd als de effectieve uitvoering van iemands taak overeenkomstig het verwachte resultaat. Succes is een relatief begrip. Als we bedenken dat interne en externe factoren succes beïnvloeden; Alle factoren, van tijd tot omstandigheden en de uitrusting van de mensen die aan het werk gaan, beïnvloeden dit proces. En succes is onderhevig aan verandering. Veranderingen in de omstandigheden zorgen ervoor dat nieuwe zetten juist zijn. Want als succes niet duurzaam is, heeft het geen betekenis. Als we denken vanuit een clubperspectief – duurzaamheid; Het komt naar voren als het concept van het nemen van verantwoordelijkheid bij het uitoefenen van gezag voor de toekomst.

Als we het over het concept en de inhoud van clubculturen hebben; We moeten het hebben over hoge normen voor ondernemingsgedrag, gebaseerd op historische diepgang, verhalen en ethische waarden. Het vermogen om de basisconceptwaarden van succes te beheersen is een geheel. In de voetbalwereld, waar falen als ongeldig wordt beschouwd, is één keer succes niet genoeg. Succes in voetbal mag niet individueel bepaald worden, maar moet beoordeeld worden binnen de institutionele integriteit van de stakeholders, in samenhang met concepten als management, economie en financiën.

In het hedendaagse voetbal, waar de concurrentie moordend en meedogenloos is, is het essentieel dat de successen die onder zeer moeilijke omstandigheden worden behaald, blijvend zijn. Voetbalgerelateerde instellingen, personen en organisaties die succes willen boeken, moeten hun huidige status behouden, duurzame plannen en strategieën ontwikkelen en duurzaam zijn door nieuwe doelen te stellen en stevige stappen te zetten om deze doelen te bereiken. De organisaties die Ali Koç en Serdal Adalı, die de institutionele identiteit in het voetbal verwerpen, naar voren hebben geschoven en in de toekomst zullen geschoven worden, dragen al hun kwetsbaarheden met zich mee, omdat ze een subjectieve structurele inhoud hebben. Het verwerpen van institutionele discipline beledigt het ethische construct. Terwijl de permanente institutionele structuur werd vernietigd, heeft het proces dat rond coaches en managers werd gevormd - met zijn aantrekkingskracht op de commerciële fictie - nog lang niet geleid tot ook maar één succes, laat staan ​​tot duurzaam succes.

∗∗∗

Terwijl de werkstrategieën van Obradovic en Jasikevicius bepaald worden door de culturele codes die ontstonden door de sociale en politieke interacties van de samenlevingen waarin zij in de loop van de geschiedenis opgroeiden, worden de strategieën van Mourinho en Solskjaer bepaald door de marktomstandigheden die ook managers als Mendes voortbrengen. Net zoals het Ali Koç en Serdal Adalı heeft gecreëerd... Uiteraard hebben de ethische waarden en de vormingsvoorwaarden voor stabiliteit en duurzaam succes een te waardevolle historische diepgang om aan de marktvoorwaarden over te laten. Anders zullen alleen de gelukkigen stabiliteit en een duurzaam inkomen hebben.