Vuile publicaties!

Zomer van ROCK

Hoe moeten we ons wapenen tegen publicaties die het maatschappelijk geweten aantasten? Dit is een van de belangrijkste vragen van onze tijd.

In de jaren tachtig, tijdens het Turgut Özal-tijdperk, werd de praktijk geïntroduceerd om seksueel expliciete tijdschriften en soortgelijke publicaties in plastic zakken te verkopen. De reden hiervoor was het voorkomen van de uitholling van de morele waarden van de samenleving, en dergelijke publicaties werden gedefinieerd als "obscene publicaties". Vandaag de dag worden we echter geconfronteerd met een veel gevaarlijkere manier van publiceren die de gemeenschappelijke waarden, het geweten en de cultuur van samenleven van de samenleving vergiftigt.

Van schadelijke publicaties naar smerige publicaties

De discussies over obscene publicaties in het Özal-tijdperk beperkten zich over het algemeen tot seksueel expliciet materiaal. Tegenwoordig schrijven sommige publicaties, zoals Akit, echter door hun pen in het vuil van de geest te dopen in plaats van in inkt. Deze publicaties, die de zaden van haat, wrok en verdeeldheid in de samenleving zaaien, vormen een veel grotere bedreiging voor de nationale eenheid en de sociale vrede.

Vroeger waren publicaties die als "obsceen" werden beschouwd, op zijn minst gericht op de individuele moraal. De huidige "smerigere" publicaties ondermijnen het collectieve geweten van de samenleving, vernietigen de cultuur van tolerantie en vergiftigen de sociale structuur vrijwel volledig. In dit opzicht zijn zelfs de obscene publicaties uit de jaren 80 onschuldig vergeleken met dit genre.

Bescherming tegen onreine publicaties

In de jaren 80 was het inpakken van seksueel expliciete publicaties een voorzorgsmaatregel om de gevoeligheden van de samenleving te beschermen. Dus, welke aanpak moet er vandaag de dag worden gevolgd tegen publicaties die de gemeenschappelijke waarden van de samenleving ondermijnen en haat en wrok verspreiden?

Ik overdrijf de situatie een beetje en stel het volgende voor:

1. Wettelijke voorschriften en toezicht:

- De definitie van obscene publicaties moet worden uitgebreid met publicaties die de maatschappelijke vrede verstoren, haatzaaiende taal verspreiden en polarisatie creëren via nepnieuws.

- Onafhankelijke commissies voor mediatoezicht moeten dergelijke publicaties streng controleren en indien nodig afschrikkende sancties opleggen.

2. Maatschappelijk bewustzijn en boycot:

- Net als gezondheidswaarschuwingen op sigarettenpakjes, moet haatdragende inhoud vergezeld gaan van waarschuwingen als: "Deze publicatie kan de maatschappelijke vrede schaden."

- Er moeten bewustmakingscampagnes worden gevoerd zodat burgers dergelijke publicaties boycotten en niet steunen.

3. Vergroten van mediawijsheid:

- De maatschappij, en met name jongeren, moeten worden opgevoed om manipulatieve inhoud in de media te kunnen herkennen.

- Cursussen kritisch denken en media-analyse moeten op grotere schaal op scholen worden aangeboden.

Conclusie: het geweten in een zak stoppen

Waren tijdschriften met seksuele inhoud vroeger in plastic zakken verkrijgbaar om de publieke moraal te beschermen, tegenwoordig kan een vergelijkbare maatregel worden overwogen voor publicaties die het geweten van de samenleving aantasten. Misschien zouden dergelijke kranten in de schappen moeten worden gelegd met de waarschuwing: "Deze publicatie bedreigt de maatschappelijke vrede", of zou het publiek op zijn minst bewust moeten worden gemaakt van dit gif.

We mogen niet vergeten dat de meest effectieve manier om een ​​samenleving te vernietigen, is door eerst het geweten te verrotten. De smerige publicaties van vandaag de dag doen precies dit. Daarom is het nemen van maatregelen om de samenleving te beschermen niet alleen een juridische, maar ook een morele verantwoordelijkheid.

Ik laat het oordeel over aan het geweten van mijn eervolle dienaren.