Verborgen lijnen op de zon onthuld

Met behulp van de Daniel K. Inouye-zonnetelescoop op Hawaï hebben onderzoekers van het Solar Observatory (NSO) van de National Science Foundation dunne, heldere en donkere banden op het oppervlak van de zon ontdekt die slechts 20 kilometer breed zijn.

Deze banden vormen zich aan de randen van hete gascellen, 'granules' genaamd. Licht vormt een strepenpatroon op het oppervlak van de zon door dunne, gordijnachtige, fluctuerende magnetische velden. Heldere gebieden vertegenwoordigen sterkere magnetische velden, donkere gebieden zwakkere.

"Met deze studie konden we het oppervlak van de zon onderzoeken met een buitengewone resolutie van 20 kilometer. Deze patronen zijn sporen van de fijne structuur van de magnetische velden", aldus Dr. David Kuridze, hoofdauteur van de studie.

"De Inouye-telescoop brengt een revolutie teweeg in het zonneonderzoek. Inzicht in kleinschalige fysische processen is cruciaal om het ruimteweer beter te kunnen voorspellen", aldus dr. David Boboltz.

De beelden zijn gemaakt met het instrument van de telescoop, dat gebruikmaakt van een speciaal bereik van zichtbaar licht, de zogenaamde 'G-band'. Deze band markeert gebieden met sterke magnetische activiteit, zoals zonnevlekken en dergelijke fijne structuren. De magnetische fluctuaties achter de strepen zijn slechts ongeveer zo sterk als een koelkastmagneet (ongeveer 100 gauss).

Maar deze kleine verschillen veranderen de dichtheid van het plasma, waardoor het zichtbare oppervlak van de zon enkele kilometers naar boven of beneden verschuift. Dit fenomeen wordt een 'Wilsondepressie' genoemd en kan alleen met deze resolutie worden waargenomen. Deskundigen meldden dat dit de eerste keer is dat de subtiele magnetische structuren op de zon zo gedetailleerd zijn waargenomen.