Nu Trumps tarieven juridisch worden aangevochten, zijn dit zijn andere opties

Volgens deskundigen zou de regering van Trump alternatieve wegen voor het opleggen van tarieven kunnen nastreven nadat een federale rechtbank deze week het gebruik van noodbevoegdheden om brede heffingen op te leggen aan Amerikaanse handelspartners heeft verworpen .
Een groot deel van Trumps handelsagenda staat op het spel. Deze agenda is gebaseerd op invoerrechten als middel om betere handelsvoorwaarden te verkrijgen, de Amerikaanse productiesector te stimuleren en naar eigen zeggen biljoenen dollars aan nieuwe federale inkomsten te genereren. Voorlopig blijven Trumps invoerrechten van kracht nadat een federaal hof van beroep in Washington D.C. donderdag de beslissing tijdelijk heeft opgeschort en de heffingen heeft hersteld .
Als de uitspraak van het handelsgerechtshof uiteindelijk wordt gehandhaafd, heeft Trump andere middelen tot zijn beschikking om zijn handelsagenda uit te voeren. Deze bieden echter niet de ruimere bevoegdheid van de International Emergency Economic Powers Act (IEEPA), die hij gebruikte om handelsheffingen op te leggen aan vrijwel alle buitenlandse landen.
"Hij zou nog een paar andere bevoegdheden hebben. Die zijn echter lang niet zo breed en agressief als de IEEPA-tarieven", aldus Clark Packard, onderzoeker aan het Herbert A. Stiefel Center for Trade Policy Studies van het Cato Institute, een onafhankelijk instituut voor overheidsbeleid. "Er zijn zoveel controles en administratieve aspecten aan verbonden dat ze trager zijn."
Trump kondigde zijn tarieven op 2 april aan in een initiatief dat hij 'Bevrijdingsdag ' noemde. De president beschreef de handelsdeficits met andere landen toen als 'een nationale noodsituatie', wat hem volgens hem de bevoegdheid gaf om tarieven op te leggen onder IEEPA.
Vijf Amerikaanse bedrijven en een groep van twaalf staten hebben echter een rechtszaak aangespannen waarin ze het gebruik van de noodbevoegdhedenwet door de president aanvechten. Op woensdag blokkeerde het Hof voor Internationale Handel de tarieven .
De president zal de 'middelen die hem ter beschikking staan' gebruikenNu de juridische procedure vordert, zeggen functionarissen van de Trump-regering dat de president overweegt om andere middelen in te zetten om zijn handelsbeleid te bevorderen.
"De regering van Trump blijft zich inzetten om de nationale noodsituaties van ons land op het gebied van drugshandel en historische handelsdeficits aan te pakken met alle wettelijke bevoegdheden die de president daartoe heeft in de Grondwet en door het Congres", aldus Kush Desai, woordvoerder van het Witte Huis, donderdag in een verklaring aan CBS News.
Desai voegde toe: "Ongeacht de ontwikkelingen in deze rechtszaak zal de president alle middelen die hij tot zijn beschikking heeft blijven gebruiken om een handelsbeleid te bevorderen dat goed is voor alle Amerikanen."
Volgens beleidsdeskundigen zijn dit de andere opties waar Trump gebruik van zou kunnen maken en hoe hij deze zou kunnen gebruiken.
Tarieven artikel 232 van de Trade Expansion Act van 1962Deskundigen zeggen dat Trump zich zou kunnen beroepen op artikel 232 van de Trade Expansion Act van 1962, die de Amerikaanse president toestaat de import te beperken in naam van de nationale veiligheid. Trump heeft op basis van deze regelgeving al invoerrechten ingesteld op staal, aluminium en auto's.
Er is echter een addertje onder het gras. De wet vereist dat het ministerie van Handel, in overleg met het ministerie van Defensie, onderzoek doet en bevestigt dat importen "de Amerikaanse nationale veiligheid bedreigen" voordat de president een beroep kan doen op artikel 232. Een onderzoek kan tot 270 dagen duren, wat de tijdlijn van Trump voor het opleggen van tarieven zou kunnen vertragen.
"Het moet juridisch onderzoek kunnen doorstaan, het kan niet zomaar in het weekend gebeuren", aldus Packard.
Bovendien kunnen tarieven op grond van artikel 232 alleen op specifieke sectoren worden toegepast als de handel rond die importen de nationale veiligheid bedreigt. Dit in tegenstelling tot de brede aanpak die Trump hanteerde bij IEEPA.
"Zodra het rapport is gepubliceerd, heeft de president ruime discretionaire bevoegdheid, maar hij moet zich richten op individuele productsectoren, zoals staal en aluminium", aldus Packard. "Het kunnen geen algemene, alomvattende tarieven zijn."
Sommige deskundigen denken dat Trump deze wet zal aangrijpen om zijn tarievenagenda te bevorderen.
"Wij zijn van mening dat de regering de basis zal leggen voor een ingrijpender verhoging van de tarieven vanaf deze zomer, na de handelsonderzoeken op grond van artikel 232 naar strategische sectoren zoals farmaceutica, kritieke mineralen, hout, koper en halfgeleiders", aldus Kurt Reiman, hoofd van de afdeling vastrentende waarden in Amerika bij UBS Global Wealth Management, in een onderzoeksrapport.
Hij voegde toe: "Deze sectoren werden aanvankelijk uitgesloten van het basistarief van 10%, omdat president Trump van plan was aparte tarieven te heffen om de afhankelijkheid van de VS van buitenlandse producenten van deze producten te verminderen door de binnenlandse productie te stimuleren."
Artikel 301 van de Handelswet van 1974Trump zou ook een beroep kunnen doen op de Trade Act van 1974 om nieuwe tarieven in te voeren. Artikel 301 van die wet staat de Amerikaanse president toe om tarieven per regio toe te passen tegen een tarief naar keuze als de Amerikaanse handelsvertegenwoordiger vaststelt dat een ander land zich schuldig maakt aan oneerlijke buitenlandse handelspraktijken.
Er zijn echter beperkingen. De wet kan niet universeel worden toegepast op alle importen uit het buitenland.
"Er moet een rechtvaardiging voor zijn, dus president Trump kan niet eenzijdig besluiten om wereldwijd brede tarieven op te leggen", vertelde Angela Santos, partner en hoofd douanepraktijk bij advocatenkantoor ArentFox Schiff, aan CBS MoneyWatch.
Artikel 122 van de Handelswet van 1974Daarnaast zou Trump een beroep kunnen doen op artikel 122 van de Trade Act van 1974, die is ontworpen om grote handelsdeficits met andere landen aan te pakken, om invoerrechten van maximaal 15% op te leggen voor een periode van maximaal 150 dagen.
"Ik kan me voorstellen dat dit heel gemakkelijk toegepast kan worden", zei Santos. "Het lijkt de makkelijkste manier om tarieven op te leggen, vooral omdat de meeste handelspartners grote tekorten hebben met de VS."
Voor het opleggen van tarieven onder Sectie 122 is geen onderzoek nodig. Dat betekent dat Trump het snel kan gebruiken om een breed gedragen invoerrecht op te leggen.
"De overheid zou het algemene tarief van 10% snel kunnen vervangen door een soortgelijk tarief van maximaal 15% onder Sectie 122", schreven analisten van Goldman Sachs deze week in een rapport.
Volgens Goldman Sachs zouden de tarieven "binnen enkele dagen indien nodig" van kracht kunnen worden.
Om de tarieven na 150 dagen te verlengen, is actie van het Congres nodig.
Artikel 338 van de Tariefwet van 1930Op grond van artikel 338 van de Tariff Act van 1930 kan de president invoerrechten tot 50% opleggen op importen uit landen die de VS discrimineren. De wet definieert discriminatie als wanneer de wetten, invoerrechten, voorschriften of andere beperkingen van een handelspartner de VS benadelen.
Deze tarieven verschillen van de heffingen onder artikel 301 doordat het tarief gemaximeerd is op 50%. Bovendien is er geen formeel onderzoek vereist. Volgens deskundigen is er nooit gebruikgemaakt van deze bevoegdheid.
Megan Cerullo is een in New York gevestigde verslaggever voor CBS MoneyWatch die zich bezighoudt met onderwerpen als het midden- en kleinbedrijf, de werkplek, gezondheidszorg, consumentenuitgaven en persoonlijke financiën. Ze is regelmatig te zien in CBS News 24/7 om haar verslaggeving te bespreken.
Cbs News