Kandidaten voor een doorbraak in de MLB: één speler van alle 30 teams die in 2025 een verrassende impact kan hebben

Het is weer die tijd van het jaar, wanneer de hoop eeuwig bloeit en alle mogelijkheden van een honkbalseizoen binnen handbereik lijken. Het is tijd om dat ongecontroleerde optimisme en de goddelijke kracht te benutten waarmee spelers dit seizoen voor grotere en betere dingen in aanmerking komen.

Hieronder heb ik voor elke MLB- club één speler geselecteerd die volgens mij in aanmerking komt voor een "breakout"-seizoen. De citaten zijn nodig, want laten we eerlijk zijn: er zijn niveaus in dit alles. De breakout-inspanning van de ene speler kan betekenen dat hij de All-Star Game haalt; die van een ander kan zijn plek op de lijst van 26 spelers verstevigen. Door een speler in dit stuk op te nemen, zeg ik alleen dat ik verwacht dat ze beter zullen presteren dan voorheen.

Voordat ik mijn keuze maak, wil ik nog een paar huishoudelijke zaken bespreken.

Ten eerste heb ik het gebruikelijke format aangepast. Waar ik vroeger spelers op alfabetische volgorde van hun teamnaam opsomde, doe ik dat nu binnen drie niveaus die aansluiten bij mijn vertrouwensniveau in elke keuze. Hier is een snelle manier om over deze niveaus na te denken:

• Grote zekerheid : Ik zou deze 10 spelers ook hebben gekozen als ik niet de opdracht had om er één per team te selecteren.
• Gemiddeld vertrouwen : Ik heb misschien wel een aantal van deze spelers gekozen, maar ik heb er niet zulke sterke gevoelens over.
• Weinig vertrouwen : Hé, ik moest iemand uit deze teams kiezen.

Ten tweede is dit niet je generieke, voorspelbare breakout-spelersstuk. Je zult geen spelers vinden die als toptalenten worden/werden beschouwd. (Als je dat wilt, bekijk dan mijn top-50-prospectlijst.) Je zult geen voormalige Rookie of the Year Award-ontvangers vinden. Je zult geen spelers vinden die in aanmerking zijn gekomen voor de Most Valuable Player of Cy Young Award. Naar mijn mening zou het zonde zijn van jouw tijd en die van mij, en ook een belediging voor de geest van de oefening, om dit soort spelers op te nemen. Dus doe ik dat niet.

In plaats daarvan is dit stuk op maat gemaakt voor de seamhead-zieken. Als dat betekent dat mijn slagingspercentage iets lager is dan het anders zou zijn, dan is dat zo; als ik vaker gelijk wilde hebben, had ik honkbalanalyse laten schieten voor meteorologie.

Bovendien doe ik het op dat vlak redelijk goed, met gemiddeld zo'n 10 tot 12 correcte calls per jaar. In het verleden waren dat hits van onder andere Spencer Strider ,Steven Kwan ,Ketel Marte , Kyle Bradish en Drew Rasmussen . Vorig jaar alleen al sloeg ik Jordan Westburg (een All-Star), Justin Martínez, Austin Wells (derde plaats Rookie of the Year finisher), Josh H. Smith (Silver Slugger winnaar) en Jeremiah Estrada .

Wie zal zich dit jaar bij die successen voegen? Laten we het ontdekken.

Hoog vertrouwen

Stralen : LHP Mason Montgomery

Na jaren te hebben gehoopt dat Montgomery's commando genoeg zou verbeteren om als starter te kunnen functioneren, accepteerden de Rays afgelopen zomer het onvermijdelijke en verplaatsten hem naar de bullpen. Ik denk dat Montgomery het talent heeft om nog steeds impact te maken. (Ditto voor Hunter Bigge , een onderschat onderdeel van de terugkeer van Isaac Paredes .) Hij heeft twee goede aanbiedingen, een fastball van midden jaren 90 en een slider die opvalt in relief. Montgomery's fastball, de sleutel tot zijn spel, floreert vanwege zowel zijn aangeboren leven (hij genereert meer dan 18 inch geïnduceerde verticale break) en de misleiding die hij krijgt van zijn mechanica; hij gooit niet alleen vanaf een hoge voorkant met een aantal serieuze back leg hinging, hij laat los vanaf een hoge slot en met crossfire-actie. Die gelaagdheid van vorm en vorm creëert een uitdagende optische illusie, vooral wanneer hij omhoog komt in en boven de zone. Als je voorbeelden wilt van hoe goed dit profiel kan werken, bekijk dan Alex Vesia van de Dodgers en Erik Sabrowski van de Guardians . Of je kunt gewoon afwachten wat Montgomery dit jaar op tafel legt.

Yankees : RHP Fernando Cruz

Cruz is een overblijfsel van de lijst van vorig jaar. Hoewel het over het algemeen een slecht teken is als een speler herhaalt, rechtvaardig ik zijn selectie hier (boven, laten we zeggen, infielder Oswaldo Cabrera ) omdat ik denk dat de verandering van omgeving hem zal helpen floreren. Ik moet me voorstellen dat de Yankees Cruz zijn ineffectieve cutter laten laten vallen, de pitch die verantwoordelijk was voor negen van zijn 15 homeruns die de laatste twee seizoenen werden toegestaan. Tegelijkertijd verwacht ik dat Cruz het gebruik van zijn splitter zal opvoeren, in de geest van hoe de Yankees Tommy Kahnle zijn changeup lieten spammen. (Genoemde splitter heeft tegenstanders de afgelopen twee jaar op een .353 OPS gehouden.) Mochten die aanpassingen plaatsvinden, dan zou Cruz een wapen met een hoge hefboomwerking kunnen worden voor Aaron Boone en de regerend kampioen van de American League.

Tweelingen : RHP Zebby Matthews

De laatste twee lentes heb ik Louie Varland gekozen als Minnesota's uitblinker. Beide keren redeneerde ik dat zijn torenhoge homerunpercentage terug moest naar het gemiddelde. Het voelde als makkelijk geld. En, zoals de meeste makkelijke geldschema's, werkte het niet. Toch pas ik dit jaar dezelfde logica toe op een andere pitcher. Ik weiger te geloven dat Matthews, gewapend met een geweldige slider en een strikeoutpercentage van meer dan 10 per negen innings op vier niveaus vorig jaar, 2,63 homeruns per negen innings zal blijven toestaan. Als dat zo is, dan is het misschien tijd om eens beter te kijken naar wat er in Minnesota gebeurt.

Astros : INF Shay Whitcomb

Whitcomb zette vorig seizoen een duidelijke stap voorwaarts in zijn tweede run bij Triple-A. Hij verbeterde zowel zijn walk- als strikeout-percentages (waarbij hij de laatste van 31,1% naar 19,8% bracht), en dat deed hij terwijl hij zijn slugging verhoogde. Zijn winst leek legitiem onder de motorkap, met zijn kwaliteit van aanpak en contactmaatregelen die beide de goede kant op sloegen. Alleen al om die reden denk ik dat Whitcomb in aanmerking zou komen. Maar onderschat niet een andere factor die in zijn voordeel werkt: Houston's stadion -- met name de Crawford Boxes links. Whitcomb is een rechtshandige die uitblinkt in het trekken van de bal in de lucht, waardoor de kans groter wordt dat zijn cijfers profiteren van zijn omgeving. De Astros hebben op dit moment geen voor de hand liggende dagelijkse rol voor hem beschikbaar, maar ik kan me voorstellen dat hij genoeg burn krijgt van een super-utility-rol om de selectie te rechtvaardigen.

Piraten : 2B/OFNick Yorke

De Pirates kregen Yorke in juli binnen als onderdeel van de challenge trade die rechtshandige Quinn Priester naar Boston stuurde. Hij deed overal auditie op het veld voor zijn nieuwe organisatie, behalve voor de eerste honk- en batterijposities, voordat hij een cameo kreeg om het jaar af te sluiten. Waar de Pirates Yorke ook inzetten, ik denk dat zijn beste positie in de batter's box zal blijven. Hij is een allround slagman met gevoel voor contact en de zone, wat resulteerde in een gemiddelde exit velocity van 91 mph vorig seizoen, samen met zijn solide walk- en strikeout-percentages. Yorke heeft meer pure kracht dan zijn bescheiden homerun-totalen aangeven, hoewel hij gewillig slugging inruilt voor average door een opposite-field-aanpak te gebruiken. Een volledig geactualiseerde Yorke zou Gonzales moeten kunnen overtreffen als zowel de startende tweede honkman van de Pirates als hun aangewezen Nick.

Mets : RHP Justin Hagenman

Hagenman heeft eerder tijd doorgebracht bij de Dodgers en Red Sox organisaties zonder The Call te ontvangen. Ik denk dat zijn tijd komt, deels omdat de Mets hem vroeg in de winter een split contract gaven. Gezien de financiële macht van New York, denk ik niet dat ze Hagenman een prioriteit zouden hebben gemaakt als ze niet geloofden in zijn kansen om in 2025 een echte bijdrage te leveren. Om duidelijk te zijn: ik heb geen illusies dat Hagenman een arm met een hoge hefboomwerking wordt. Ik geloof echter wel dat zijn extreme release point (hij heeft crossfire action en een low slot) en zijn hoogwaardige slider hem in staat zouden moeten stellen om rechtshandige batters te terroriseren. Dat zou Hagenman een kans moeten geven om ergens in de middle innings een comfortabele plek in te nemen voor manager Carlos Mendoza.

Dodgers: RHP Edgardo Henriquez

Henriquez is vermoedelijk de enige speler in de competitie met meer carrière-innings in de postseason dan in het reguliere seizoen. De Dodgers hebben zijn komst vorig jaar versneld en hem snel naar de World Series gebracht. Henriquez heeft een elektrisch arsenaal, compleet met een upper-90s heater en een cutter/slider die de tegenstanders op scherp zet. Hij heeft zijn deel van de duurzaamheidsproblemen gehad, wat betekent dat de Dodgers geen enkele reden hebben om hem in de minors te verstoppen uit respect voor het getallenspel. Dat is misschien maar goed ook, want Henriquez heeft de kwaliteiten om uit te groeien tot een arm met een hoge hefboomwerking.

Welpen : RHP Nate Pearson

Pearson, die afgelopen augustus 28 werd, was een veelbelovende startende pitcher. Het is terecht om te concluderen dat zijn carrière sindsdien niet volgens plan is verlopen: hij heeft tot nu toe slechts één keer een ERA+ van meer dan 100 behaald in de grote competities, en dat was als onderdeel van een seizoen waarin hij 15 innings gooide. Prospects breken je hart echt, man. Toch kan ik me voorstellen dat het komende seizoen een keerpunt in zijn carrière zal zijn. Pearson heeft altijd een levendig arsenaal gehad, maar hij gooide vorig seizoen aanzienlijk meer strikes toen hij bij de Cubs kwam en zijn plaatsing op de rubber veranderde. Zullen die winsten blijven? We zullen het snel genoeg weten. Als het antwoord "ja" is, dan zou Pearson zichzelf kunnen vinden in het werken met een hoge hefboomwerking voordat de zomer aanbreekt.

Rockies : RHP Seth Halvorsen

Het is een dwaas idee om een ​​Rockies pitcher te kiezen om door te breken -- Colorado zag vorig seizoen slechts drie van hun acht relievers met 30+ optredens een ERA+ van 100 halen -- maar soms moet je gevaarlijk leven om überhaupt te leven. Halvorsens fastballs (elk gemiddeld rond de 100 mph), splitter en slider dienen gezamenlijk als zijn handschoenen en scheenbeschermers tegen de angstaanjagende ijle lucht op Coors Field. Geen van zijn pitches gaat gemiddeld langzamer dan de bovenste 80, en hij heeft betrouwbaar grondbalpercentages tussen de 45% en 50% behaald. Als hij bij een ander team zou spelen, zou er meer interesse zijn en, durf ik te schrijven, meer opwinding over hem. Zoals het er nu voorstaat, moet Halvorsen het misschien in uitwedstrijden laten zien om deze keuze te valideren.

Brouwers : 2B/3B Caleb Durbin

Durbin werd van de Yankees verkregen als onderdeel van de deal die ook Nestor Cortes opleverde en Devin Williams de laan uitstuurde. Ik reken erop dat hij dit voorjaar een echte kans krijgt en dat hij zijn productie dan maximaliseert dankzij een extreem pull-happy aanpak. Hier is meer van wat ik over hem schreef ten tijde van de deal : "Als je de front office van de Brewers bent, heb je misschien het gevoel dat je Isaac Paredes net van Temu hebt gestuurd. Er is natuurlijk een reëel risico dat Durbins spel niet bestand is tegen pitching in de grote competitie. In dat geval zal hij niet veel nut hebben, aangezien een ondergemiddelde arm zijn defensieve nut beperkt. Eén ding is zeker: thuiswedstrijden spelen op American Family Field, de zesde vriendelijkste homerunomgeving voor rechtshandigen, zal zijn kansen om in de komende jaren een rol te bemachtigen niet schaden."

Gemiddeld vertrouwen

Tijgers : RHP Sawyer Gipson-Long

Gipson-Long, een overblijfsel van de lijst van vorig jaar, gooide niet in 2024 nadat hij een elleboogoperatie moest ondergaan om een ​​interne brace te plaatsen. Het is onwaarschijnlijk dat hij tot ergens in de zomer weer opduikt en zijn pad naar een plek in de rotatie is drukker dan toen ik hem een ​​jaar geleden koos. Toch vind ik zijn brede arsenaal (inclusief een screwball-achtige changeup) en zijn diepe release point leuk, en ik denk dat de creativiteit van de Tigers met hun pitching staff een goed voorteken is voor zijn kansen om te worden ingezet in een zinvolle rol wanneer hij kan terugkeren.

Orioles : RHP Kade Strowd

Wat betreft de kwaliteit van de pitch is Strowd net zo gezegend als iedereen in het Orioles-systeem. Vorig seizoen in Triple-A had hij drie verschillende aanbiedingen met een post whiff-percentage van 35% of beter: zijn mid-90s heater, zijn changeup en zijn curveball. Helaas heeft zijn ver ondergemiddelde command hem ervan weerhouden om ook maar één keer in de grote competitie te verschijnen nu hij bijna 28 is. Ik ben niet optimistisch dat Strowd erachter komt hoe hij meer strikes kan gooien; ik denk echter wel dat hij de kwaliteiten heeft om zijn zelf veroorzaakte verkeer op weg naar succes te navigeren -- een beetje zoals Justin Martínez, een lid van de breakout pick-klasse van vorig jaar.

Braves : RHP Amos Willingham

De Braves-selectie heeft een hogere toetredingsdrempel dan de meeste andere, waardoor het voor niet-top prospects moeilijk is om door te breken. De voor de hand liggende uitzonderingen zijn de bank en de bullpen, wat ons brengt bij Willingham, een recente waiver-claim van de Nationals . Hij maakte zijn debuut in de grote competitie afgelopen zomer en ik denk dat hij deze keer vaker zal verschijnen. Willingham heeft een interessant arsenaal van drie pitches, met aan het hoofd een opkomende four-seamer die de upper-90s kan raken en een felle slider. Hij zet ook een cutter in als een brugaanbod. Ik betwijfel of hij de Opening Day-selectie zal halen, maar ik denk wel dat de Braves hem van de lente tot de zomer nuttig zullen vinden -- en dat hij misschien voor de herfst een meer permanente rol zal krijgen.

Vaders : OF Tirso Ornelas

Het is mogelijk dat AJ Preller helemaal losgaat voor Opening Day, zijn selectie herschikt door middel van trades en free-agent signings en elke mogelijkheid die Ornelas heeft om de slagbeurten in de grote competitie te stabiliseren, afsluit. Maar voor nu lijkt hij in aanmerking te komen voor ten minste een rol als peloton. Ik denk dat Ornelas mensen zal verrassen als hij die krijgt. Hij bracht het afgelopen seizoen door in Triple-A, waar hij gemiddelde of betere bat-to-ball-vaardigheden en kracht liet zien, met name tegen rechtshandige werpers. Er zijn wat minpuntjes aan Ornelas: zijn aanpak is iets te jachtig, hij zal waarschijnlijk niet veel secundaire waarde bieden, enzovoort. Ik kan me voorstellen dat Ornelas hetzelfde doet als David Peralta de Padres vorig seizoen gaf -- en dat bedoel ik niet als een belediging.

Koninklijke familie : INF Nick Loftin

Ik blijf hoop houden voor Loftin, een speler die ik al mag sinds zijn tijd bij Baylor. Het maakt niet uit, ik kan het niemand kwalijk nemen dat hij de geest geeft na vorig seizoen, toen hij .189/.282/.236 sloeg in de majors. Tot zijn eer bleef hij goede bat-to-ball en zone-management skills tonen, evenals een goede verdedigingsveelzijdigheid; tot zijn eer maakte hij minimaal luidruchtig contact. Ik geloof dat Loftin meer te bieden heeft (hij liep net zo vaak als dat hij uitging en sloeg 30% beter dan het gemiddelde van de competitie in Triple-A), maar hij gaat zijn 26e seizoen in en zal dat eerder dan later moeten bewijzen als hij niet als een Quad-A talent gezien wil worden.

Red Sox: RHP Luis Guerrero

Guerrero sloop eind vorig seizoen de majors binnen en gooide 10 shutout innings in situaties met een lage hefboomwerking. Ik denk dat hij in 2025 meer burn en meer succes zal zien. Hij is een oost-west pitcher, waarmee ik bedoel dat er weinig verticaliteit in zijn spel zit. Kijk naar zijn pitch movement chart en je zult zien dat bijna alles boven de x-as rust. In die zin is Guerrero een rechtshandige versie van Tyler Alexander . Het verschil is dat Guerrero betere spullen heeft, compleet met wat secondaries (zoals zijn splitter en zijn slider) die een whiff rate van 40% of beter afdwongen. Ik vermoed dat hij het seizoen in de minors zou kunnen beginnen, maar ik zou verbaasd zijn als hij het jaar doorbrengt zonder een huurcontract in Boston te tekenen.

Rangers : RHP Daniel Robert

Robert viert in augustus zijn 31e verjaardag, waarmee hij de oudste speler in dit stuk is. Ik geloof dat leeftijd slechts een getal is als het gaat om relievers, en ik denk dat Robert een kans heeft om zijn weg te vinden naar Bruce Bochy's kring van vertrouwen. Hij heeft een uitstekende staat van dienst als het gaat om het missen van bats met een arsenaal dat wordt geleid door een bovengemiddelde slider. Hij beheerste ook met succes de kwaliteit van het contact dat hij vorig seizoen in Triple-A opgaf. De Rangers lieten hem daar vier keer in de grote competitie spelen tussen juli en september. Ik neem aan dat hij de kans krijgt om dit voorjaar meer te doen.

Kardinalen : INF Thomas Saggese

Een herhalingskeuze. Ik dacht dat Saggese zijn opmars naar een Logan Forsythe-achtige carrière vorig seizoen zou beginnen. Dat deed hij niet. In plaats daarvan ploeterde hij het grootste deel van het seizoen in Triple-A voordat hij een late (en vergeetbare) run in de majors kreeg om het jaar af te sluiten. Ik blijf bij Saggese omdat ik denk dat hij een betere speler is dan hij liet zien. Hoewel er geen chroom in zijn spel zit, heeft hij theoretisch gezien een goed afgerond profiel - een gemiddelde of betere stick, wat verdedigende veelzijdigheid en wat bedwelmende baserunning. Soms faalt dit type gewoon (herinner je Daniel Robertson nog?), maar soms resulteert het in een betere big-league carrière dan hun prospect status waarschijnlijk suggereerde. Laten we hopen op het laatste.

Mariners : 1B Tyler Locklear

Locklear had een ellendige introductie in de majors, hij sloeg 20 keer uit in 49 beurten aan slag. Ik maak me niet zo'n zorgen over die statistiek, maar ik erken dat er hier voldoende risico's zijn. Dat komt door Locklears swing-and-miss-neigingen, en ook omdat hij een rechtshandige eerste honkman is die speelt in een park dat notoir moeilijk is voor noordpoots. Als Locklear succesvol wil zijn, zal dat op basis van twee eigenschappen zijn: zijn uitstekende swingbeslissingen en zijn plussterkte. De Mariners gaan het seizoen in met Luke Raley , Mitch Haniger en Austin Shenton voor hem op de dieptekaart. Ik kan me voorstellen dat Locklear, of het nu door een blessure of tegenvallende prestaties komt, op een gegeven moment langdurig in de belangstelling staat.

Onderdanen: RHP Evan Reifert

Reifert, de vijfde keuze in de Rule 5 Draft van afgelopen winter, heeft een hoogwaardige slider gebruikt voor een aantal belachelijke strikeout-percentages gedurende zijn professionele carrière (hij heeft 14,9 batters uitgeschakeld voor elke negen innings die hij heeft gegooid). Je kunt dan ook begrijpen waarom de Nationals hem in ieder geval een kans geven om hun selectie te halen, ondanks dat hij nog niet in een Triple-A-wedstrijd is verschenen. Mits Reiferts command-problemen niet te erg oplaaien - wat niet vanzelfsprekend is - zou hij dit jaar kunnen dienen als Ryan Fernandez of Justin Slaten .

Weinig vertrouwen

Bewakers: OF Johnathan Rodríguez

Rodríguez heeft een immense batsnelheid, waardoor hij niet alleen pole-to-pole power heeft en de mogelijkheid om een ​​maximale exit velocity (116,8 mph) te behalen die in de top 12 van de majors zou zijn beland. Hij is ook een sloper van linkshandige pitching, en verschroeit linkshandigen met een OPS van 1.143 in 2024. Er is een reden dat je zijn naam misschien niet kent: de rest van zijn spel is niet zo indrukwekkend. Hij is geen geweldige fielder of baserunner en, in wat mijn grootste angst is, is hij extreem geneigd om te zwaaien en te missen (vooral bij breaking balls). Het is redelijk om te denken dat Rodríguez zich een weg zou kunnen banen naar ten minste een pelotonrol. Om daar te komen, moet hij een lastig pad bewandelen, een pad dat vorig seizoen al werd bewandeld door een enigszins vergelijkbare speler in Jhonkensy Noel . Het is mogelijk dat Rodríguez een echte kans in Cleveland wordt ontnomen door meer allround en gevestigde outfielders. Ik geef hem in ieder geval de voorkeur, omdat de kans niet nul is dat hij een kans krijgt en dit jaar de Big Christmas wordt.

Marlins : 1B/3B/OF Eric Wagaman

Dit is niet het standaard breakout-profiel. Wagaman is 27 jaar oud en heeft 18 wedstrijden in de grote competitie op zijn naam staan. Hij bracht een groot deel van het vorige seizoen door in Double-A voor de Angels nadat hij was geselecteerd door de Yankees in het minor-league gedeelte van de Rule 5 Draft -- dat is een ontmoedigende opdracht voor elke speler van zijn leeftijd, en een bijna beledigende in zo'n dun systeem. Als de term "Quad-A speler" in je opkomt ... nou, dan is er een redelijke kans. Maar Wagaman heeft een paar dingen die in zijn voordeel werken, te beginnen met de vreselijke verwachte opstelling van de Marlins en de onverminderde weigering om geld uit te geven aan marginale upgrades. Op een gegeven moment, al is het maar om 26 spelers op te stellen, lijkt het waarschijnlijk dat Wagaman auditie zal doen in Miami. Als die kans zich voordoet, heeft hij net genoeg bat-to-ball vaardigheden en kracht om een ​​consistente rol te spelen.

Diamondbacks : UTL Tim Tawa

Dit is duidelijk: Tawa kan minor-league pitching raken. Hij genereerde een .279/.349/.519 slash line tussen Double- en Triple-A vorig seizoen, met een exit velocity van 95 mph of beter op bijna 60% van zijn geslagen ballen tegen rechtshandige pitching. De reden dat je hem niet kent, is omdat hij niet echt een verdedigende aanwezigheid is (de D-backs hebben hem vorig seizoen op elke positie behalve catcher en pitcher auditie laten doen), en omdat hij gevoelig is voor whiffing, in die mate dat het mogelijk is dat zijn spel niet naar de majors overgaat. Ik kies Tawa, met alle gebreken, omdat er geen ontkennen is aan zijn kracht en ik denk dat de Diamondbacks hem op een gegeven moment een kans zullen geven om te bewijzen dat hij kan doen wat hij doet tegen MLB-arms.

Reuzen : OF Wade Meckler

Je herinnert je misschien dat Meckler zijn debuut maakte in de grote competitie in augustus 2023, iets meer dan een jaar nadat hij in de achtste ronde werd gedraft. Dat bleek een overijverige opdracht, aangezien hij bijna twee keer zoveel strikeouts (25) als hits (13) noteerde. Hij bracht het hele vorige seizoen door in de minors of was geblesseerd, maar ik verwacht dat hij dit jaar terugkeert naar The Show -- en het beter zal doen. Meckler is een linkshandige singles-and-walks in de stijl van Sal Frelick . Als de Giants voor de deadline uit de race vallen, zou ik ze Mike Yastrzemski kunnen zien ruilen en Meckler de kans geven om de baan als zijn eigen te claimen.

White Sox : 3B Bryan Ramos

De White Sox gebruiken meer dan hun eerlijke deel van post-hype sleeper types, of het nu Miguel Vargas , Oscar Colás, Bobby Dalbec of meerdere anderen zijn die ik kortheidshalve zal weglaten. Er zal er vast wel eentje van een kans profiteren dit jaar, toch? Ik ga voor Ramos. Hij was vorig seizoen niet effectief buiten Triple-A, maar hij heeft gemiddelde kracht en een goed gevoel voor de zone. Hij heeft ook de jeugd aan zijn zijde, aangezien hij de hele komende campagne als 23-jarige zal doorbrengen. Voor mij maakt dat het in ieder geval makkelijker om een ​​aantal van Ramos' gebreken over het hoofd te zien -- of dat nu zijn ongelijke jaar is of dat hij vaker dan de gemiddelde slagman binnen de zone slaat en mist. Hij is gedaald op de organisatorische prospectlijsten om redenen die aan hem te danken zijn en niet in het afgelopen jaar, maar er is hier nog steeds een pad voor hem om te genieten van een betekenisvolle carrière in de grote competitie.

Blue Jays : INF Josh Kasevich

Kasevich is een min-max experiment aan de plaat. Hij maakt indrukwekkend veel contact, en maakte meer dan 95% van zijn in-zone swings vorig seizoen op Triple-A-niveau, maar zijn powerproductie laat Jacob Wilson er in vergelijking Bondsiaans uitzien. Kasevich is te geneigd om de bal op de grond en naar het andere veld te slaan om zijn slagkracht te optimaliseren -- zie hem als Toronto's versie van Brice Turang , zij het zonder dezelfde rijkdom aan secundaire vaardigheden. De Blue Jays kregen in 2024 meer kilometers van Ernie Clement (een enigszins vergelijkbare speler) dan ze redelijkerwijs hadden kunnen verwachten. Als Clement dit voorjaar struikelt, zou Kasevich er kunnen zijn om zijn speeltijd en misschien zijn verrassende effectiviteit te erven.

Engelen: RHP Ryan Zeferjahn

Zeferjahn was een van de vier spelers die de Angels ontvingen bij de deadline voor de ervaren reliever Luis García. Je zou er goed aan doen om aan te nemen dat Los Angeles kwantiteit boven kwaliteit stelde -- een begrijpelijke strategie gezien hun slechte organisatorische diepte en het lage plafond op García's ruilwaarde -- maar dat betekent niet dat Zeferjahn niet charmant is. Hij is in staat om driecijferige scores te behalen met zijn fastball, en zowel zijn cutter (zijn primaire aanbod) als zijn sweeper-kwaliteit als bovengemiddelde aanbiedingen. Helaas kan zijn commando worden omschreven als "scattershot", waardoor het mogelijk is dat hij de competitie verlaat. De Angels hebben niet veel overtuigende kandidaten voor een doorbraak, dus ik ben bereid om het toch op Zeferjahn te laten afhangen.

Atletiek : OF Denzel Clarke

Clarke is een puur loterijticket. Hij verdient dubbele plus-cijfers voor zijn kracht en zijn snelheid, wat hem een ​​aantal verleidelijke perfecte wereldresultaten oplevert. Dit is echter een imperfecte wereld op zoveel manieren, niet in de laatste plaats Clarke's neiging om tijd te missen vanwege blessures. Hij is ook geneigd om uit te vallen, aangezien hij vorig jaar 30% van de tijd een slag sloeg, wat zijn algehele aanvallende plafond beperkt. Clarke is nog niet verschenen in Triple-A, maar de Athletics hebben laten zien bereid te zijn om prospects indien nodig (bijv. Lawrence Butler , Jacob Wilson) snel te laten gaan en zouden hetzelfde hier kunnen rechtvaardigen als hij goed begint -- hé, hij zou zijn thuiswedstrijden nog steeds in een Triple-A-park spelen.

Rood : RHP Connor Phillips

Phillips had een somber 2024, met 60 honkslagen in 78 ⅔ innings in Triple-A en zonder ook maar één keer in de grote competitie te verschijnen. Het boek over hem is al een paar jaar hetzelfde. Hij heeft geweldig spul, maar verschrikkelijke controle. Ik denk dat de Reds op het punt moeten zijn of bijna op het punt staan ​​dat ze hun dromen opgeven dat hij een startende pitcher wordt. Als en wanneer ze Phillips naar de bullpen verplaatsen -- en ik neem aan dat dat ergens dit seizoen zal gebeuren -- zou hij een interessante reliever kunnen worden.

Phillies : OF Cal Stevenson

Je kunt alleen spelen met de kaarten die je in het leven krijgt. Dat is jammer voor Stevenson, die begin jaren 2000 een vaste waarde in de grote competitie zou zijn geweest. In plaats daarvan heeft hij de afgelopen drie seizoenen in een wisselende rol gediend terwijl hij door de competitie heen en weer sprong. Hij is een linkshandige outfielder met contact en on-base chops, evenals ten minste gemiddelde snelheid op de honkpaden. Helaas biedt Stevenson minimale kracht en mist hij genoeg verdedigende aanwezigheid in het midden voor een team om hem altijd te dragen. De Phillies-selectie zal moeilijk te kraken zijn voor Stevenson, maar als hij de kans krijgt, denk ik dat hij een single zou kunnen krijgen en zou kunnen lopen en zijn weg zou kunnen stelen naar een langere, naar verluidt te laat auditie op het grote competitieniveau.