Je baas wil je terug op kantoor. Deze bewakingstechnologie wacht misschien op je

Scan de online brochures van bedrijven die werkplekbewakingstechnologie verkopen en je zou denken dat de gemiddelde Amerikaanse werknemer een afvallige is die klaarstaat om zijn werkgever bij de eerstvolgende gelegenheid te pakken. "Bijna de helft van de Amerikaanse werknemers geeft toe tijd te stelen!" "Biometrische lezers voor verbeterde nauwkeurigheid!" "Bied personeelsvoordelen op een gecontroleerde manier met Vending Machine Access!"

Sinds het nieuwe jaar is er een nieuwe golf van terugkeer-naar-kantoormandaten aangekomen, onder meer bij JP Morgan Chase , het toonaangevende reclamebureau WPP en Amazon - om nog maar te zwijgen van de richtlijn van president Trump eind januari aan de hoofden van federale agentschappen om "regelingen voor werken op afstand te beëindigen en werknemers te verplichten om fysiek terug te keren naar het werk ... op fulltimebasis." Vijf jaar na de pandemie, toen de wereld liet zien hoe effectief veel rollen op afstand of flexibel konden worden uitgevoerd, wat heeft de plotselinge verandering van hart veroorzaakt?

"Er gebeuren twee dingen", zegt wereldwijd industrieanalist Josh Bersin, die in Californië woont. "De economie vertraagt ​​eigenlijk, dus bedrijven nemen minder mensen aan. Er is dus een algemene trend naar productiviteit, en AI heeft vrijwel elk bedrijf gedwongen om middelen te herverdelen naar AI-projecten.

"De verwachting onder CEO's is dat dit een hoop banen gaat schrappen. Veel van deze back-to-work-mandaten zijn het gevolg van frustratie dat beide initiatieven moeilijk te meten of uit te voeren zijn als we niet weten wat mensen thuis doen."

De vraag is: waar keren we precies naar terug?

Neem een ​​willekeurig buzzword in consumententechnologie van de 21e eeuw en de kans is groot dat het al op grote schaal in de VS wordt gebruikt om tijd, aanwezigheid en in sommige gevallen de productiviteit van werknemers te monitoren in sectoren als productie, detailhandel en fastfoodketens: RFID-badges, GPS-tijdklok-apps, NFC-apps, QR-code-inklokken, Apple Watch-badges en handpalm-, gezichts-, oog-, stem- en vingerscanners. Biometrische scanners worden al lang aan bedrijven verkocht als een manier om te voorkomen dat uurloonwerkers elkaar 'buddy punchen' aan het begin en einde van de dienst - de zogenaamde 'tijddiefstal'. Een terugkeer-naar-kantoormandaat en de handhaving ervan openen de deur voor soortgelijke scenario's voor salarispersoneel.

Het nieuwste, luxe eindpunt van deze tijd- en aanwezigheids-prullaria en apps is zoiets als het in Austin gevestigde HID's OmniKey-platform . Ontworpen voor fabrieken, ziekenhuizen, universiteiten en kantoren, is dit in feite een allesomvattend RFID-inlog- en beveiligingssysteem voor werknemers, via smartcards, smartphone-wallets en wearables. Deze bewaken niet alleen de draaideuringangen, uitgangen en de toegang tot de verdiepingen via liften, maar ook het parkeren, het gebruik van vergaderruimtes, de cafetaria, printers, kluisjes en ja, toegang tot verkoopautomaten.

Deze technologieën, en meer geavanceerde systemen voor het volgen van de locatie en het gedrag van werknemers, breiden zich uit van arbeidersbanen naar rozeboordenindustrieën en zelfs kantooromgevingen voor kantoorpersoneel. Afhankelijk van het onderzoek gebruikt ongeveer 70 tot 80 procent van de grote Amerikaanse werkgevers nu een vorm van werknemersmonitoring, en bedrijven als PwC hebben werknemers expliciet verteld dat managers hun locatie zullen volgen om een ​​beleid van drie dagen kantoorweken af ​​te dwingen.

"Verschillende van deze eerdere technologieën, zoals RFID-sensoren en low-tech barcodescanners, worden al enige tijd gebruikt in de productie, in magazijnen of in andere omgevingen", zegt Wolfie Christl, onderzoeker van werkplekbewaking voor Cracked Labs , een non-profitorganisatie gevestigd in Wenen, Oostenrijk. "We gaan over op het gebruik van allerlei soorten sensordata en dit soort technologie vindt nu zeker zijn weg naar de kantoren. Ik denk echter dat het voor veel van deze technologieën de vraag is of ze daar echt zinvol zijn."

Wat nieuw is, althans in het recente pandemische tijdperk van hybride werken, is de mate waarin werknemers nu kunnen worden gevolgd in kantoorgebouwen. Cracked Labs publiceerde in november 2024 een ronduit angstaanjagend casestudyrapport van 25 pagina's waarin werd getoond hoe systemen van draadloze netwerken, bewegingssensoren en Bluetooth-bakens, hetzij opzettelijk of als bijproduct van hun mogelijkheden, "gedragsmonitoring en -profilering" kunnen bieden in kantooromgevingen.

Het project verdeelt de technologie in twee categorieën: de eerste is technologie die de aanwezigheid op een bureau en de bezetting van een ruimte bijhoudt, en de tweede is technologie die de locatie, bewegingen en het gedrag van de mensen die in het gebouw werken, bewaakt.

Om te beginnen met bureau- en kamerbezetting, biedt Spacewell een mix van bewegingssensoren die onder bureaus, in plafonds en bij deuropeningen in "kantoorruimtes" zijn geïnstalleerd en warmtesensoren en visuele sensoren met een lage resolutie om te laten zien welke bureaus en kamers worden gebruikt. Zowel realtime- als trendgegevens zijn beschikbaar voor managers via het "live data floorplan" en de sensoren registreren ook temperatuur-, omgevings-, lichtintensiteits- en vochtigheidsgegevens.

Het in Zwitserland gevestigde Locatee gebruikt ondertussen bestaande badge- en apparaatgegevens via wifi en LAN om continu het in- en uitklokken, de tijd die werknemers aan bureaus en op specifieke verdiepingen doorbrengen en het aantal uren en dagen dat werknemers per week op kantoor doorbrengen, te monitoren. Hoewel de software geaggregeerde in plaats van individuele persoonlijke werknemersgegevens aan leidinggevenden van het bedrijf toont, wijst het Cracked Labs-rapport erop dat Locatee een gesegmenteerd teamanalyserapport biedt dat "gegevens over kleine groepen onthult".

Nu meer bedrijven terugkeren naar kantoor, groeit de interesse in dit idee van "geoptimaliseerde" werkruimtes snel. Volgens de analyse van S&S Insider begin 2025 was het connected office in 2023 $ 43 miljard waard en zal het groeien tot $ 122,5 miljard in 2032. Daarnaast voorspelt IndustryARC dat er in 2026 een markt voor werknemersmonitoringtechnologie van $ 4,5 miljard zal zijn, voornamelijk in Noord-Amerika. Het enige probleem is dat de kruising tussen de twee op zijn best vaag is.

Eind januari liet Logitech zijn millimetergolfradar Spot-sensoren zien, die zijn ontworpen om werkgevers in staat te stellen te controleren of ruimtes worden gebruikt en welke ruimtes in het gebouw het meest worden gebruikt. Een vertegenwoordiger van Logitech vertelde The Verge dat de peel-and-stick-apparaten, die ook VOC's, temperatuur en vochtigheid controleren, theoretisch de algemene plaatsing van mensen in een vergaderruimte kunnen schatten.

Christl legt uit dat vanwege de functionaliteit die dit soort sensorgebaseerde systemen bieden, het heel goed mogelijk is dat legitieme toepassingen, zoals het beheren van energieverbruik, de gezondheid en veiligheid van werknemers en het garanderen van voldoende kantoorbronnen, worden overgenomen door ingrijpender doeleinden.

"Voor mij is het belangrijkste probleem dat als bedrijven zeer gevoelige gegevens gebruiken, zoals het volgen van de locatie van de apparaten en smartphones van werknemers binnenshuis of zelfs bewegingsdetectoren binnenshuis gebruiken", zegt hij, "er dan volledig betrouwbare waarborgen moeten zijn dat deze gegevens niet voor andere doeleinden worden gebruikt."

Deze waarschuwing wordt nog dringender als het gaat om de locatie, beweging en het gedrag van werknemers binnenshuis. Cisco's Spaces cloudplatform heeft 11 miljard vierkante voet aan bedrijfslocaties gedigitaliseerd en 24,7 biljoen locatiegegevenspunten geproduceerd. Het Spaces-systeem wordt wereldwijd door meer dan 8.800 bedrijven gebruikt en wordt ingezet door onder meer InterContinental Hotels Group, WeWork, de NHS Foundation en San Jose State University, aldus de website van Cisco.

Hoewel het toepassingen heeft voor retailers, restaurants, hotels en evenementenlocaties, zijn veel van de functies ontworpen om te functioneren in kantooromgevingen, waaronder beheer van vergaderruimten en bezettingsbewaking. Spaces is ontworpen als een uitgebreid, alziend oog in hoe werknemers (en klanten en bezoekers, afhankelijk van de instelling) en hun verbonden apparaten, apparatuur of "middelen" door fysieke ruimtes bewegen.

Cisco heeft dit bereikt door gebruik te maken van zijn bestaande draadloze infrastructuur en door gegevens van Wi-Fi-toegangspunten te combineren met Bluetooth-tracking. Spaces biedt werkgevers zowel realtime weergaven als historische gegevensdashboards. De use cases? Alles van vergaderruimteplanning en het optimaliseren van schoonmaakschema's tot meer invasieve dashboards over de in- en uitlooptijden van werknemers, de duur van werkdagen van het personeel, bezoekduur per verdieping en andere 'gedragsstatistieken'. Dit omvat die met betrekking tot prestaties, een functie die op productielocaties wordt gepitcht.

Sommige van deze analyses gebruiken geaggregeerde data, maar Cracked Labs beschrijft hoe Spaces verder gaat dan dit en persoonlijke data gebruikt, met gebruikersnamen en identificatiegegevens van apparaten die het mogelijk maken om individuen eruit te pikken. Hoewel de mogelijkheid om privacy te beschermen door MAC-randomisatie te gebruiken er is, benadrukt Cisco dat dit indoor bewegingsanalyses "onbetrouwbaar" maakt en andere toepassingen onmogelijk maakt, waardoor bedrijven die beslissing zelf moeten nemen.

Het management heeft zelfs de mogelijkheid om werknemers nudge-achtige waarschuwingen te sturen op basis van hun locatie in het gebouw. ​​Een IBM-applicatie, gebaseerd op de onderliggende technologie van Cisco, biedt de mogelijkheid om anomalieën in bezettingspatronen te detecteren en meldingen te sturen naar werknemers of hun managers op basis van wat het vindt. Cisco's Spaces kan ook videobeelden van Cisco-beveiligingscamera's en WebEx-videoconferentiehardware opnemen in het algehele systeem van indoor bewegingsbewaking; nog een voorbeeld van function creep van beveiliging naar werknemersregistratie op de werkplek.

"Cisco is gewoon overal. Zodra werkgevers gegevens die worden verzameld via netwerken of IT-infrastructuur opnieuw gaan gebruiken, wordt dit snel heel gevaarlijk, vanuit mijn perspectief", zegt Christl. "Met dit soort indoor locatietrackingtechnologie op basis van zijn wifi-netwerken, denk ik dat een leverancier zo groot als Cisco de verantwoordelijkheid heeft om ervoor te zorgen dat het geen oplossingen suggereert of op de markt brengt die echt onverantwoord zijn voor werkgevers.

"Ik zou elke vorm van productiviteits- en prestatietracking als zeer problematisch beschouwen wanneer deze gebaseerd is op dit soort indringende gedragsgegevens." WIRED heeft Cisco om commentaar gevraagd, maar heeft vóór publicatie geen reactie ontvangen.

Cisco is hierin echter niet de enige. Net als Spaces biedt Juniper's Mist een indoor trackingsysteem dat zowel wifi-netwerken als Bluetooth-bakens gebruikt om mensen, verbonden apparaten en Bluetooth-getagde badges te lokaliseren op een realtime kaart, met de optie van maximaal 13 maanden aan historische gegevens over het gedrag van werknemers.

Juniper's aanbod, voor werkplekken zoals kantoren, ziekenhuizen, productielocaties en retailers, is zo nauwkeurig dat het records kan leveren van de namen van de apparaten van werknemers, samen met de exacte in- en uitlooptijden en de duur van bezoeken tussen "zones" in kantoren, waaronder een met het label "pauzeruimte/keuken" in een demo. Oei.

Voor elk van deze systemen is een reeks verschillende toepassingen functioneel mogelijk, en sommige daarvan roepen zorgen op over arbeidsrecht. "Een worstcasescenario zou zijn dat het management iemand wil ontslaan en vervolgens historische gegevens gaat doorzoeken om wangedrag te vinden", zegt Christl. "Als het nodig is om werknemers te onderzoeken, dan zou er een procedure moeten zijn waarbij bijvoorbeeld een werknemersvertegenwoordiger samen met het management de gedetailleerde gedragsgegevens onderzoekt. Dit zou een extra beveiliging zijn om misbruik te voorkomen."

Als magazijn-stijl tracking het potentieel heeft voor overkill aan management in kantooromgevingen, dan is het nog minder zinvol in service- en gezondheidszorgbanen, en Amerikaanse vakbonden dringen nu aan op meer toegang tot data en quota's die worden gebruikt bij disciplinaire maatregelen. Elizabeth Anderson, hoogleraar publieke filosofie aan de Universiteit van Michigan en auteur van Private Government: How Employers Rule Our Lives , beschrijft hoe black-box algoritme-gedreven management en monitoring niet alleen de dagelijkse gang van zaken van verplegend personeel beïnvloeden, maar ook hun gevoel van werk en waarde.

"Surveillance en dit idee van tijddiefstal, het is allemaal verbonden met dit idee van tijdverspilling," legt ze uit. "In essentie wordt al het relationele werk als inefficiënt beschouwd. In een geheugenzorgafdeling bijvoorbeeld, zal het systeem zeggen hoe lang een patiënt ontbijt moet krijgen, hoeveel minuten om hem aan te kleden, enzovoort.

“Misschien is een Alzheimerpatiënt bang, dus moet een verpleegkundige wat tijd besteden aan het kalmeren van de patiënt, of misschien is hij of zij in één nacht tijd wat van zijn of haar vermogen kwijtgeraakt. Dat is niet een van de afzonderlijke fysieke taken die gemeten kunnen worden. Het grootste deel van de taak is om die persoon te helpen omgaan met afnemende vermogens; het kost tijd, voordat mensen je emoties kunnen lezen en er op de juiste manier op kunnen reageren. Wat je krijgt is een enorme morele schade met dit idee van efficiëntie.”

Dit soort monitoring strekt zich uit tot servicemedewerkers, waaronder obers in restaurants en schoonmaakpersoneel, volgens een rapport van Cracked Labs uit 2023 over detailhandel en horeca. Software die is ontwikkeld door Oracle wordt onder andere gebruikt om obers te beoordelen en rangschikken op basis van snelheid, verkoop, tijdsregistratie rond pauzes en hoeveel fooien ze krijgen. Vergelijkbare Oracle-software die mobiele werknemers zoals huishoudsters en schoonmakers in hotels monitort, gebruikt een timer voor app-gebaseerd micromanagement, bijvoorbeeld: "je hebt twee minuten voor deze kamer en er zijn vier taken."

Zoals Christl uitlegt, werkt dit in de praktijk gewoon niet. “Mensen moeten worstelen om wat ze echt doen te combineren met dit soort rigide, digitale systeem. En het is niet makkelijk om werk te standaardiseren, zoals praten met patiënten en andere soorten affectief werk, zoals hoe vriendelijk je bent als ober. Dit is een groot probleem. Deze systemen kunnen het werk dat wordt gedaan niet nauwkeurig weergeven.”

Maar kan kenniswerk dat op kantoor wordt gedaan ook effectief worden gemeten en beoordeeld? In een aflevering van zijn podcast in januari, vocht presentator Ezra Klein tegen zijn eigen gevoelens over het feit dat hij veel van zijn beste creatieve ideeën had in een café om de hoek van waar hij woont in plaats van in de kantoren van The New York Times in Manhattan. Anderson is het ermee eens dat creativiteit vaak zijn eigen weg moet vinden.

"Stel dat er een webcam is die je ogen volgt om er zeker van te zijn dat je naar het scherm kijkt," zegt ze. "We weten dat een beetje dagdromen mensen daadwerkelijk kan helpen om creatieve ideeën te bedenken. Gewoon je gedachten laten afdwalen is ongelooflijk nuttig voor de algehele productiviteit, maar dat vereist wat tijd om rond te kijken of uit het raam te kijken. De software die is verbonden met je camera zegt dat je vrij bent - dat je tijd verspilt. Niemand kan zich de hele werkdag concentreren, maar dat wil je vanuit een productiviteitsoogpunt niet eens."

Zelfs voor rollen waarbij het methodologisch gezien zinvoller is om afzonderlijke fysieke taken bij te houden, kunnen er negatieve gevolgen zijn van non-stop monitoring. Anderson wijst op een scène in Erik Gandini's documentaire After Work uit 2023 waarin een bezorger van Amazon via camera's wordt gemonitord op zijn rijgedrag, bezorgquota's en zelfs op zijn kop krijgt omdat hij Spotify in de bus gebruikt.

"Het is heel strak gereguleerd en super, super intrusief, en het is allemaal gebaseerd op wantrouwen als uitgangspunt," zegt ze. "Wat deze tech-bros niet begrijpen, is dat als je bewakingstechnologie installeert, wat helemaal draait om het wantrouwen van de werknemers, er een diepgewortelde eigenschap van de menselijke psychologie is die wederkerigheid is. Als je mij niet vertrouwt, vertrouw ik jou ook niet. Denk je dat een werknemer die de baas niet vertrouwt, met hetzelfde enthousiasme zal werken? Dat denk ik niet."

De oplossingen liggen dan misschien in het leiderschap zelf, niet in meer datadashboards. "Ons onderzoek toont aan dat overmatige monitoring op de werkplek het vertrouwen kan schaden, een negatieve impact kan hebben op het moreel en stress en angst kan veroorzaken", zegt Hayfa Mohdzaini, senior beleids- en praktijkadviseur voor technologie bij het CIPD, de Britse beroepsorganisatie voor HR, leren en ontwikkeling. "Werkgevers kunnen een hogere productiviteit bereiken door te investeren in training voor lijnmanagers en ervoor te zorgen dat werknemers zich gesteund voelen met redelijke verwachtingen rondom kantoorbezoek en beheersbare werklasten."

Uit een onderzoek van Pew Research uit 2023 bleek dat 56 procent van de Amerikaanse werknemers tegen het gebruik van AI was om bij te houden wanneer werknemers achter hun bureau zaten, en 61 procent was tegen het volgen van de bewegingen van werknemers terwijl ze aan het werk waren.

Dit daalde tot slechts 51 procent van de werknemers die tegen het vastleggen van werk op bedrijfscomputers waren, door middel van het gebruik van een soort bedrijfs-"spyware" die vaak door personeel in de privésector wordt geaccepteerd. Zoals Josh Bersin het stelt: "Ja, het bedrijf kan uw e-mails lezen" met platforms zoals Teramind, zelfs inclusief " sentimentanalyse " van werknemersberichten.

Snuffelen in bestanden, e-mails en digitale chats krijgt echter een nieuwe betekenis als het gaat om overheidsmedewerkers. Nieuwe rapportage van WIRED, gebaseerd op gesprekken met werknemers bij 13 federale agentschappen, onthult de omvang van de surveillance van Elon Musks DOGE-team : software zoals Google's Gemini AI-chatbot, een Dynatrace-extensie en beveiligingstool Splunk zijn de afgelopen weken toegevoegd aan overheidscomputers en sommige mensen hebben het gevoel dat ze niet vrijuit kunnen spreken tijdens opgenomen en getranscribeerde Microsoft Teams-gesprekken. Verschillende agentschappen gebruiken al Efrefox-software en Dtex's Intercept-systeem, dat individuele risicoscores genereert voor werknemers op basis van websites en geopende bestanden.

Naast massaontslagen en verloven in de afgelopen vier weken, is het zogenaamde Department of Government Efficiency volgens CBS News en NPR- rapporten in februari ook meerdere agentschappen binnengevallen met het theater en de bombast van volledige röntgenbeveiligingscontroles ter vervanging van toegangsbadges op het hoofdkantoor in Washington, DC. Dat is naast managers die hun personeel vertellen dat hun in- en uitloggen op apparaten, swipen in en uit werkruimtes en al hun digitale werkchats in de toekomst "nauwlettend in de gaten worden gehouden".

"Misschien proberen ze er nu een groot ding van te maken om mensen bang te maken," zegt Bersin. "De federale overheid gebruikt de terugkeer naar het werk als excuus om een ​​hoop mensen te ontslaan."

Medewerkers van DOGE hebben naar verluidt zelfs keyloggersoftware aan overheidscomputers toegevoegd om alles wat werknemers typen bij te houden, waarbij het personeel zich zorgen maakte dat iedereen die trefwoorden gebruikt die gerelateerd zijn aan progressief denken of "ontrouw" aan Trump, het doelwit zou kunnen worden - om nog maar te zwijgen van de veiligheidsrisico's die het introduceert voor degenen die aan gevoelige projecten werken. Zoals een werknemer aan NPR vertelde, voelt het "Sovjet-stijl" en "Orwelliaans" aan met "non-stop monitoring". Anderson beschrijft het algemene DOGE-handboek als een reeks "zeer indringende inbreuken op de privacy".

Maar welke bescherming is er voor werknemers? Bepaalde staten, zoals New York en Illinois, bieden sterke privacybescherming tegen bijvoorbeeld onnodige biometrische tracking in de privésector, en de Consumer Privacy Act van Californië geldt zowel voor werknemers als voor consumenten. Over het geheel genomen is het gebrek aan arbeidswetgeving op federaal niveau op dit gebied echter een soort alternatieve realiteit voor wat legaal is in het VK en Europa.

De Electronic Communications Privacy Act in de VS staat werknemersmonitoring toe voor legitieme zakelijke redenen en met toestemming van de werknemer. In Europa heeft Algorithm Watch landenanalyses gemaakt voor werkplekbewaking in het VK, Italië, Zweden en Polen. Om een ​​opvallend voorbeeld te noemen van het grote verschil: begin 2024 werd Serco door de Britse privacywaakhond, het Information Commissioner's Office (ICO), bevolen om te stoppen met het gebruik van gezichtsherkenning en vingerafdrukscansystemen, ontworpen door Shopworks, om de tijd en aanwezigheid van 2000 medewerkers in 38 recreatiecentra in het hele land bij te houden. Deze nieuwe richtlijn leidde ertoe dat meer bedrijven de technologie herzagen of helemaal schrapten, waaronder Virgin Active, dat vergelijkbare biometrische werknemersmonitoringsystemen van meer dan 30 locaties verwijderde.

Ondanks een gebrek aan uitgebreide privacyrechten in de VS kunnen protesten van werknemers, vakbondsorganisatie en media-aandacht een firewall vormen tegen sommige kantoorbewakingsschema's. Vakbonden zoals de Service Employees International Union dringen aan op wetten om werknemers te beschermen tegen black-box-algoritmen die het tempo van de output dicteren.

In december schrapte Boeing een pilot van werknemersmonitoring op kantoren in Missouri en Washington, die gebaseerd was op een systeem van infraroodbewegingssensoren en VuSensor-camera's die in plafonds waren geïnstalleerd, gemaakt door het in Ohio gevestigde Avuity . De ommekeer kwam nadat een Boeing-werknemer een interne PowerPoint-presentatie over de bezettings- en personeelsregistratietechnologie lekte naar The Seattle Times . Binnen enkele weken bevestigde Boeing dat managers alle sensoren die tot dan toe waren geïnstalleerd, zouden verwijderen.

Vooral sensoren onder bureaus hebben veel kritiek gekregen, misschien omdat ze zo'n voor de hand liggend stuk bewakingshardware zijn in plaats van simpelweg software die is ontworpen om werk op bedrijfsmachines vast te leggen. In het najaar van 2022 hackten en verwijderden studenten van Northeastern University sensoren onder bureaus die waren geproduceerd door EnOcean, die 'aanwezigheidsdetectie' en 'mensen tellen' boden, en die waren geïnstalleerd in het Interdisciplinary Science & Engineering Complex van de school. De provost van de universiteit informeerde de studenten uiteindelijk dat de afdeling van plan was om de sensoren te gebruiken met het Spaceti- platform om het gebruik van bureaus te optimaliseren.

OccupEye (nu eigendom van FM: Systems), een ander type warmte- en bewegingssensor onder bureaus, kreeg een soortgelijke reactie van personeel bij Barclays Bank en de krant The Telegraph in Londen. Medewerkers protesteerden en in sommige gevallen verwijderden ze de apparaten die bijhielden hoeveel tijd ze niet achter hun bureau doorbrachten.

Ondanks de gevolgen kreeg Barclays later een boete van 1,1 miljard dollar van de ICO toen bleek dat het Sapience's software voor werknemersbewaking in zijn kantoren had geïmplementeerd, met de mogelijkheid om individuele werknemers eruit te pikken en te volgen. Het is misschien niet verrassend in het huidige klimaat dat datzelfde softwarebedrijf nu "lichtgewicht technologie op apparaatniveau" biedt om naleving van het beleid voor terugkeer naar kantoor te bewaken, met een dashboard dat de locatie van werknemers per kantoor versus op afstand voor specifieke afdelingen en teams uitsplitst.

Volgens het nieuwste boek Hijacked van Elizabeth Anderson lijken de cultuur van toezicht op de werkplek en de obsessie met het meten van de efficiëntie van werknemers weliswaar relatief nieuw, maar kunnen ze in feite worden herleid tot de uitvinding van de 'werkethiek' door de puriteinen in de 16e en 17e eeuw.

"Ze dachten dat je superhard moest werken; je moest niet stilzitten als je aan het werk zou moeten zijn," zegt ze. "Je ziet daar elementen die kunnen worden ontwikkeld tot een behoorlijk vijandige houding tegenover werknemers. De puriteinen waren geobsedeerd door het niet verspillen van tijd. Het ging erom zekerheid te krijgen van verlossing door je gedrag. Met de Industriële Revolutie werd 'geen tijd verspillen' een winstmaximaliserende strategie. Nu ben je 24/7 op het werk omdat ze je via e-mail kunnen bereiken."

Sommige belangrijke onderdelen van de oorspronkelijke werkethiek zijn echter in de loop van de tijd verdraaid of verloren gegaan. De puriteinen hadden ook strikte beperkingen op de plichten die werkgevers hadden ten opzichte van hun werknemers: een leefbaar loon betalen en veilige en gezonde werkomstandigheden bieden.

“Je kon ze niet zomaar tiranniek regeren, zeiden ze. Je moest ze behandelen als je medechristenen, met waardigheid en respect. In veel opzichten was de oorspronkelijke werkethiek een ethiek die werknemers omhoog hielp.”