Cukrzyca: badanie pokazuje wpływ historii rodzinnej

Analiza Tyrolskiego Rejestru Cukrzycy wykazała wcześniejsze występowanie powikłań związanych z płcią u osób z obciążeniem rodzinnym. Jest to wynik badania opublikowanego w czasopiśmie naukowym Plos One.

„Wywiad rodzinny dotyczący cukrzycy (FHD) jest silnym czynnikiem ryzyka cukrzycy typu 2. Jednak niewiele wiadomo o tym, jak wpływa to na wynik” – napisali Clemens Plattner z kliniki uniwersyteckiej w Innsbrucku (MedUni Innsbruck) i jego współautorzy w swojej publikacji (doi: 10.1371/journal.pone.0324696), która ukazała się w zeszłym tygodniu.

90 procent przypadków cukrzycy przypisuje się cukrzycy typu 2. Obserwowana na całym świecie wysoka fala zachorowań jest szczególnie związana ze wzrastającą częstością występowania nadwagi i otyłości. Jednak choroba, która zaczyna się od oporności organizmu na własną insulinę produkowaną przez trzustkę, ma również podłoże genetyczne i dlatego częściej występuje rodzinnie.

„Na podstawie badań rodzinnych i bliźniaczych szacuje się, że dziedziczność cukrzycy typu 2 wynosi od 25 do 72 procent” – napisali naukowcy. Istnieje jednak około 250 różnych regionów genomu, w których potencjalnie zaangażowane są czynniki dziedziczne. Prawdopodobnie mają one różny stopień wpływu.

Plattner i jego współautorzy ze wszystkich klinik diabetologicznych w Tyrolu wykorzystali dane z Tyrolskiego Rejestru Cukrzycy w swojej pracy, aby zbadać epidemiologicznie powiązane kwestie: „7866 pacjentów z cukrzycą typu 2 z Tyrolskiego Rejestru Cukrzycy zostało pogrupowanych według ich statusu rodzinnego w odniesieniu do cukrzycy”.

Pierwszy wynik: U osób z historią rodzinną ta forma cukrzycy, dawniej znana jako „cukrzyca dorosłych” i początkowo zwykle nie kojarzona z koniecznością zastrzyków insuliny, ujawniła się wcześniej: Średnio choroba pojawiła się w wieku 51,89 lat. Cukrzycy typu 2 bez krewnych z tą chorobą otrzymali diagnozę średnio w wieku 56,59 lat. Ta statystycznie istotna różnica została zaobserwowana zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.

W kontekście przewlekłej choroby szczególnie ważne jest zapobieganie długoterminowym powikłaniom. Należą do nich choroby układu krążenia, takie jak zawał serca i udar, przewlekle postępujące choroby nerek, neuropatie z silnym bólem i uszkodzenia siatkówki. W tym przypadku analiza danych wykazała istotne różnice. „Ryzyko neuropatii było wyższe w przypadku rodzinnej historii cukrzycy (41-procentowy wzrost częstości; uwaga), podczas gdy ryzyko chorób dużych naczyń krwionośnych było niższe („makronaczyniowe”, 16-procentowy spadek; uwaga)”.

Jednakże to ostatnie nie dotyczyło mężczyzn z cukrzycą typu 2 i odpowiadającym obciążeniem rodzinnym. Tutaj znacznie większe ryzyko zostało odfiltrowane z danych rejestru niż u kobiet. Śmiertelność z powodu chorób sercowo-naczyniowych była również wyższa u mężczyzn chorych na cukrzycę niż u kobiet. Naukowcy: „Ryzyko wszystkich chorób makronaczyniowych łącznie, zawału serca, koniecznych operacji pomostowania aortalno-wieńcowego lub choroby tętnic obwodowych („choroba wystawowa”; uwaga) było od 73 do 156 procent wyższe w porównywanych grupach”. W przypadku samego zawału serca, ci mężczyźni wykazywali około dwukrotnie większą częstość.

„Wywiad rodzinny w kierunku cukrzycy nie tylko wiąże się z wcześniejszą diagnozą cukrzycy typu 2, ale ma również wpływ na wyniki leczenia cukrzycy. Mężczyźni są bardziej podatni na choroby układu krążenia, u pacjentów z FHD (wywiad rodzinny; uwaga) występuje zwiększone ryzyko neuropatii, ale ryzyko chorób makronaczyniowych jest zmniejszone” – podsumowali swoje ustalenia autorzy.

Ten artykuł został przetłumaczony automatycznie, przeczytaj oryginalny artykuł tutaj .