Tour de France: Jak odtworzyć słynne górskie przełęcze

Jutro zaczyna się od nowa: rozpoczyna się męski Tour de France, najważniejszy na świecie zawodowy wyścig kolarski. Niezależnie od tego, czy jesteś jednym z tych, którzy planują wszystkie swoje spotkania na poranek przez trzy tygodnie, aby zobaczyć jak najwięcej za pośrednictwem transmisji na żywo, czy też należysz do frakcji „Teraz jest nudno, bo już wiemy, kto wygra” – wszyscy możemy się zgodzić co do jednej rzeczy. Rzadko widzimy tak piękne ujęcia krajobrazów Francji. Dotyczy to oczywiście również gór, gdzie jako fan kolarstwa szosowego możesz tak wspaniale wyobrazić sobie, co się tam osiąga, ile cierpienia się znosi i jakie tragedie się rozgrywają.

Kiedy zaczynaliśmy jeździć na rowerze szosowym, jednym z pierwszych pomysłów, jaki nam przyszedł do głowy, było przejechanie czterech legendarnych przełęczy Tour de France: Col du Tourmalet, Col du Galibier, Alpe d'Huez i Mont Ventoux.

Podczas kolejnych wakacji we Francji wkradła się rutyna: umożliwienie objazdu do odpowiedniego regionu na (nierowerowej) trasie wakacyjnej, śledzenie prognozy pogody i wypożyczanie rowerów wyścigowych na miejscu we właściwym dniu.

Spodobało nam się tak bardzo, że po przejechaniu czterech klasycznych tras kontynuowaliśmy wyprawę i od tego czasu przejechaliśmy wiele imponujących przełęczy w Alpach i Pirenejach.

Nie ma potrzeby dużego przygotowania. Oto krótki przewodnik po przyjemnym doświadczeniu z przepustką:

Oczywiście możesz spakować cały sprzęt drużyny lub klubu. Jednak na wycieczkę rowerową podczas dwutygodniowych wakacji nie obciążam nadmiernie swojego bagażu. Moja torba podróżna zawiera tylko spodenki rowerowe, koszulkę i ewentualnie bieliznę sportową. Moje obuwie to trampki, które i tak pakuję na wycieczki na świeżym powietrzu. Zabieram również lekką kurtkę przeciwdeszczową lub przeciwwiatrową na zjazd.

Zazwyczaj można wypożyczyć kask z rowerem szosowym, a także można kupić butelkę z wodą w sklepie rowerowym (co czyni ją miłą pamiątką). Jedynym dodatkiem jest torba musette, mała torba na ramię, na wypadek gdybyś potrzebował czegoś więcej na wspinaczkę.

Na popularnych przełęczach, takich jak Alpe d'Huez czy Mont Ventoux, koła dudnią na ulicach w klasycznych punktach startowych Le Bourg-d'Oisans i Bedoin, a wypożyczalnie rowerów oferują szeroki wybór (i są również dobrą okazją, aby wypróbować rower nieznanej marki).

W przypadku innych przełęczy, gdzie nie ma ustalonego punktu startowego, sprawdzamy wcześniej online, czy i gdzie możemy wypożyczyć rowery. Na przykład na Col du Galibier pytanie brzmi, czy zacząć w dolinie Maurienne i wziąć Col de Telegraphe, czy zacząć w Valloire, a nawet od strony południowej.

Sprawdzamy dostępność w lokalnej wypożyczalni dzień przed wycieczką, abyśmy mogli szybko wyruszyć rano. W przypadku małych rowerów, takich jak te, na których jeżdżę, czasami występują wąskie gardła. To tutaj ustalamy, jakich pedałów i wysokości siodełka potrzebujemy, a następnie wypożyczalnia je instaluje i reguluje. Czasami są nawet stawki za pół dnia, w zależności od długości trasy.

Pewnie zostawiam swój system nawigacyjny w domu; droga na szczyt przełęczy jest zazwyczaj prosta. Jeśli to dłuższy odcinek, nawigujemy za pomocą telefonu. Regularnie otrzymujemy świetne wskazówki dotyczące tras na przedłużenie od wypożyczalni rowerów, które, jako miejscowi, są bardzo dobrze zorientowane (ale, ku wielkiemu rozczarowaniu mojego męża, są stosunkowo niezainteresowane opowieściami o bohaterskich czynach na drodze). Zazwyczaj można tam również kupić batony lub żele, jeśli nie zaopatrzyłeś się jeszcze w zapasy w supermarkecie.

Zwłaszcza na popularnych przełęczach drogi są pełne rowerzystów. Podczas mojej ostatniej wyprawy na Mont Ventoux straciłem rachubę po trzech tuzinach – i to w dzień powszedni we wrześniu. To sportowe towarzystwo w drodze na górę może zachęcić Cię do próby pobicia rekordu życiowego.

Moja prośba: Nie spiesz się. Pociesz się trochę, pozwól sobie na odrobinę otuchy, daj się pocieszyć napisowi „Allez allez” namalowanemu na drodze i przeżyj na nowo dramaty, które się tu rozegrały. Ale ciesz się także widokami, zawrotnymi zakrętami i tym, jak stopniowo zostawiasz za sobą dolinę i codzienne życie. Przełęcz taka jak ta i otaczające ją góry są zbyt piękne, żeby po prostu pędzić w górę.

Życzę Wam miłego lata i emocjonującego Tour de France.

Twoja, Eva Ullrich

PS: Czy masz jakieś prośby, sugestie lub informacje, które powinniśmy poruszyć w tej kolumnie? Możesz się z nami skontaktować przez e-mail tutaj.