Budynki mieszkalne w Niemczech są przyczyną około 14 procent całkowitej emisji CO2.

Według badania, przyjazna dla klimatu konwersja budynków mieszkalnych w Niemczech do 2050 r. będzie kosztować około 1,4 biliona euro. „Dekarbonizacja sektora nieruchomości to bardzo twardy orzech do zgryzienia” — powiedział Arne Holzhausen z Allianz Research. Ale im szybciej się tym zajmiemy, tym lepiej, podkreślił, odnosząc się do wspólnego badania grupy ubezpieczeniowej Allianz i ubezpieczyciela kredytów Allianz Trade.

W czterech największych gospodarkach europejskich — Niemczech, Francji, Włoszech i Hiszpanii — do 2050 r. wymagane będą inwestycje o łącznej wartości około 3 bilionów euro. „Około połowa z tego, 1,4 biliona euro, trafi do samego niemieckiego sektora mieszkaniowego, aby sfinansować niezbędne remonty i ulepszenia w zakresie efektywności energetycznej” — powiedział Holzhausen.

Według danych budynki mieszkalne w Niemczech odpowiadają za około 14 procent wszystkich emisji CO2 – nie licząc emisji pośrednich. To sprawia, że ​​sektor ten jest znaczącym czynnikiem przyczyniającym się do emisji gazów cieplarnianych – i kluczową dźwignią do osiągnięcia neutralności klimatycznej.

Ustawa o energii budowlanej, często nazywana ustawą o ogrzewaniu, która została zreformowana przez koalicję „Traffic Light”, również służy temu celowi. Stanowi ona, że ​​każdy nowo zainstalowany system grzewczy musi być zasilany w 65 procentach energią odnawialną. Może to być, ale nie musi, pompa ciepła. CDU, CSU i SPD ogłosiły w swojej umowie koalicyjnej, że uchylą ustawę. Nie jest jasne, co dokładnie stanie się dalej. Ustawa o energii budowlanej prawdopodobnie będzie nadal obowiązywać.

Według badania, przyjazne dla klimatu remonty podniosłyby ceny nieruchomości o około 0,5 punktu procentowego. Ale nadal byłoby to opłacalne. „W samych Niemczech tworzenie wartości w sektorze nieruchomości mogłoby być o bilion euro wyższe do 2050 r. – i stworzyć około 107 000 nowych miejsc pracy” – powiedział Holzhausen. Mogłoby to zmniejszyć stopę bezrobocia średnio o 0,2 punktu procentowego.

Według badania można to osiągnąć poprzez połączenie wyższych cen CO2, ukierunkowanego wsparcia finansowego i ulepszonych ram polityki. Jednak autorzy badania są przekonani, że sama cena CO2 nie będzie wystarczającym instrumentem kontroli. Tylko ceny znacznie powyżej 300 euro za tonę zapewnią, że oczekiwane oszczędności kosztów pokryją wysokie koszty początkowe. Obecnie wynosi ona 55 euro za tonę wyemitowanego dwutlenku węgla.