Reedukacja po 1945 roku: Jak USA chciały wyleczyć Niemcy z faszyzmu
Czas czytania: 4 min.
|Podczas II wojny światowej i po jej zakończeniu amerykańscy naukowcy opracowali programy edukacyjne dla Niemców dotyczące demokracji. Psycholog społeczny Oliver König wyjaśnia, co się sprawdziło i dlaczego wiele z nich zakończyło się niepowodzeniem.
Recenzja Stefana Kühla
Amerykański psychiatra Richard M. Brickner opisuje typowe cechy jako wyraźną paranoję, patologiczną skłonność do megalomanii, przesadną żądzę władzy oraz skłonność do wypaczania własnej historii do tego stopnia, że stosowanie nadmiernej przemocy wydaje się uzasadnione. Według Bricknera państwa faszystowskie wprowadzają swoje społeczeństwa w swego rodzaju zbiorową paranoję, aby legitymizować agresywne zachowania wobec wrogów wewnętrznych i zewnętrznych. W państwie faszystowskim jednostka paranoiczna jest z konieczności zależna od przeciwnika, przez którego czuje się zagrożona i którego musi pokonać .
süeddeutsche
