W badaniu porównano dochody imigrantów i rdzennych mieszkańców kilku krajów.

Imigranci w Niemczech zarabiają znacznie niższe średnie zarobki niż rodowici Niemcy. Dotyczy to również ośmiu innych krajów, zgodnie z międzynarodowym badaniem zleconym przez czasopismo „Nature” z udziałem naukowców z Norymberskiego Instytutu Badań nad Zatrudnieniem (IAB). Są to Kanada, Dania, Francja, Holandia, Norwegia, Hiszpania, Szwecja i Stany Zjednoczone. Jednak kilka innych krajów niweluje lukę płacową wśród imigrantów drugiego pokolenia szybciej niż Niemcy.

W Niemczech luka dochodowa wśród pierwszego pokolenia wynosi 19,6%. Główną przyczyną tego deficytu nie jest nierówność płac za tę samą pracę, ale raczej ograniczony dostęp do lepiej płatnych branż, zawodów i firm. Stanowi to trzy czwarte luki płacowej. W badaniu przeanalizowano dane 13,5 miliona imigrantów i rodzimych pracowników z dziewięciu krajów.

„Integracja to nie tylko równa płaca za równą pracę. Chodzi przede wszystkim o usuwanie barier strukturalnych utrudniających dostęp do dobrze płatnego zatrudnienia” – powiedział współautor badania, Malte Reichelt z IAB. Wsparcie językowe, uznawanie zagranicznych kwalifikacji, rozwój sieci kontaktów zawodowych i lepsze udostępnianie informacji są istotne dla usuwania barier strukturalnych.

W Niemczech luka płacowa nadal istnieje wśród imigrantów drugiej generacji, wynosząca średnio 7,7%. Chociaż jest ona mniejsza niż wśród pokolenia rodziców, potomkowie osób z Afryki i Bliskiego Wschodu, w szczególności, nadal znajdują się w niekorzystnej sytuacji.

Porównanie międzynarodowe ujawnia zróżnicowany stopień dysproporcji. Największe różnice płacowe w przypadku pierwszego pokolenia odnotowano w Hiszpanii (29,3%) i Kanadzie (27,5%), następnie w Norwegii (20,3%), Niemczech (19,6%), Francji (18,9%) i Holandii (15,4%). Znacznie mniejsze różnice odnotowano w USA (10,6%), Danii (9,2%) i Szwecji (7%). Różnice w dochodach są również widoczne w przypadku drugiego pokolenia – średnia różnica płac wynosi tam 5,7%. Niemcy plasują się zatem powyżej średniej pod tym względem. Największa różnica płacowa w przypadku drugiego pokolenia występuje w Norwegii (8,7%), a najmniejsza w Kanadzie (1,9%).