Jamal Musiala poważnie ranny: szok uderza w Bayern do głębi

Porażka 2-0 z Paris Saint-Germain, która przypieczętowała odpadnięcie Bayernu Monachium w ćwierćfinale Klubowych Mistrzostw Świata, w połączeniu z zakończeniem prawie czterotygodniowej podróży do USA – wszystko to stało się sprawą drugorzędną. Naturalnie rozczarowanie było widoczne na twarzach zawodników i zarządu mistrzów po nieco niefortunnym, ale ostatecznie zasłużonym, odpadnięciu po dramatycznym meczu na Hallenstadion w Atlancie.

Ale nikt nie chciał uczynić tego tematem rozmowy przed opuszczeniem katakumb na lotnisko. Jeden z zawodników zaginął z autobusu drużyny; dawno temu został zabrany do szpitala w Atlancie. Straszne obrazy poważnej kontuzji Jamala Musiali były wciąż zbyt świeże dla wszystkich w otoczeniu Bayernu, podobnie jak jego nie do zniesienia krzyki bólu, gdy leżał na ziemi. Rozgrywający, po raz pierwszy w wyjściowej jedenastce po trzech miesiącach spędzonych głównie na rehabilitacji po naderwaniu mięśnia, padł ofiarą zderzenia w doliczonym czasie gry pierwszej połowy. Bramkarz PSG Gianluigi Donnarumma wypadł z bramki i rzucił się na piłkę, z impetem i bez względu na konsekwencje – tak zespół z Monachium zinterpretował tę akcję.

Włoch, który w całkowitym szoku zakopał twarz w koszulce, uderzył niemieckiego reprezentanta w lewą kostkę. Dyrektor sportowy Max Eberl powiedział wzruszony: „Nie sądzę, żeby miał taki zamiar, ale nie wykazał się żadnymi przemyśleniami. Jeśli skaczę na podudzie podczas sprintu, ważąc 100 kilogramów – nie jest to oskarżenie, ale on podejmuje ryzyko”. Więc jednak oskarżenie, choć pośrednie. Donnarumma napisał na Instagramie chwilę później: „Jamal, przesyłam ci wszystkie moje modlitwy i najlepsze życzenia szybkiego powrotu do zdrowia”. Kolega bramkarz Manuel Neuer również widział „sytuację, w której, moim zdaniem, nie musisz tak skakać. Tak skakanie to prawdziwe ryzyko. Po prostu akceptujesz ryzyko zranienia przeciwnika”. Musialę trzeba było znieść na noszach, a przerwa Bayernu w przerwie nie była zbyt przydatna do udzielania sensownych instrukcji taktycznych.

„To było trudne. Rzadko byłem tak wściekły w przerwie meczu” — powiedział Vincent Kompany, który wyraźnie zmagał się ze swoimi emocjami na konferencji prasowej. „To, co nadal doprowadza mnie do wrzenia, to nie wynik” — powiedział trener Bayernu — „ale fakt, że przydarzyło się to komuś, kto tak bardzo lubi grę i zawsze jest dla nas ważny”. 39-latek jest ceniony w klubie za empatię i bliskość ze swoimi zawodnikami, co zostało jasno wyrażone w następujących wypowiedziach: „W życiu jest wiele rzeczy, które są ważne, o wiele ważniejsze — ale dla tych facetów to ich życie. Ktoś taki jak Jamal żyje dla tego, a on wrócił po porażce, a potem dzieje się tak, jak się dzieje. Czujesz się bezsilny”.

Diagnoza została postawiona po południu (czasu lokalnego): Musiala złamał lewą kość strzałkową i zerwał kilka więzadeł. Po operacji przejdzie wielomiesięczną rehabilitację, a jego absencja ma potrwać pięć lub sześć miesięcy. Pierwsza połowa sezonu dla Musiali prawdopodobnie dobiegła końca. Będzie poza grą. I to zaledwie kilka dni po odejściu napastnika Leroya Sane, który od 1 lipca ma kontrakt z Galatasaray Stambuł. Jest również jasne, że kontuzja Musiali pogłębiła obawy kadrowe Bayernu. Młoda gwiazda Stuttgartu Nick Woltemade (23), najlepszy strzelec Mistrzostw Europy U21, nie będzie łatwiejszy w negocjacjach z VfB Stuttgart – wręcz przeciwnie, Szwabowie mają teraz kolejnego (niechcianego) asa w rękawie. A trenerzy Bayernu pilnie potrzebują Woltemade po nieudanych transferach Floriana Wirtza (który przeszedł do Liverpool FC) i Nico Williamsa, który przecież przedłużył swój kontrakt z Athletic Bilbao.

Czy nie byłoby sensowne porozmawiać ponownie z Thomasem Müllerem? Weteran został zmieniony w 80. minucie swojego 756. – i zgodnie z planem ostatniego – meczu ligowego dla FC Bayern. Czy 35-latek mógłby jednak zostać, jako rezerwowy? Może na sześć miesięcy, a następnie przenieść się do klubu partnerskiego Bayernu, Los Angeles FC w lidze amerykańskiej, na początku 2026 roku? „To dla mnie niekomfortowe” – powiedział Müller, gdy został o to zapytany, i powiedział reporterowi: „Rozumiem, że zadajesz to pytanie, dlatego nie mówię, że jest w złym guście. Każdy może myśleć sam, ale chcę skierować je do Jamala i chciałbym, abyśmy uważali, aby nie prowadzić żadnych złych dyskusji po tym, jak ktoś zostanie kontuzjowany. Jestem świadomy, że to był mój ostatni mecz”. Nie brzmiało to tak, jakby ostatnie słowo zostało naprawdę powiedziane. Jednak honorowy prezes Uli Hoeneß musiałby się bardzo postarać, żeby zaproponować Müllerowi krótkoterminowy kontrakt.

Dla wszystkich zaangażowanych ważniejsze było wspieranie Musiali w jego drodze do powrotu. „Kochamy go za radość gry, ale teraz to dla niego taki cios – to dla niego niezwykle trudne” – powiedział Eberl, „ale jesteśmy tu dla niego jako rodzina”.