Marc-André ter Stegen stoi w obliczu bezprecedensowej degradacji w Barcelonie – czy teraz będzie szukał nowego klubu?

FC Barcelona ma nowego bramkarza. Joan García, 24 lata, dołącza z Espanyolu za kwotę 25 milionów euro określoną w jego kontrakcie. W zeszłym sezonie był bramkarzem La Liga z największą liczbą obron – choć dla klubu walczącego o utrzymanie i często grającego bardziej defensywnie. Jego stary klub nie składał mu ciepłych słów – rywalizacja z miejskimi rywalami jest zbyt intensywna.

Mężczyzna, który obecnie przebywa na wakacjach w Grecji, został oszukany przez ten ruch: Marc-André ter Stegen, bramkarz pierwszego wyboru Barcelony. Od tygodni czytał w mediach to, co oficjalnie potwierdzono w piątek: Nowicjusz ma zostać numerem jeden. Co więcej, według spójnych doniesień, klub planuje wykorzystać Wojciecha Szczęsnego jako numer dwa.

Polak został przywrócony z emerytury w zeszłym sezonie , kiedy ter Stegen zerwał ścięgno rzepki w prawym kolanie. Szczęsny zaprezentował się niezawodnie i szybko znalazł przyjaciół w drużynie. Weteran jest uważany za bardziej zespołowego gracza niż ter Stegen, a zatem bardziej odpowiedniego do roli rezerwowego. Na koniec, García i Szczęsny razem nie zarabiają tyle, co sam ter Stegen.

Konieczność finansowa to jedno. Komponent sportowy to zupełnie coś innego. Rzeczywiście, relacje między ter Stegenem a Barçą zawsze można uznać za historię sukcesu. Czasami obrony ter Stegena były uważane za równie kluczowe dla sukcesu Barçy, co geniusz Lionela Messiego w ataku.

Ter Stegen dołączył do klubu w 2014 roku i od razu wygrał Ligę Mistrzów. W tym czasie zmieniał się w bramce z Chilijczykiem Claudio Bravo w zależności od rozgrywek. Latem 2016 roku Niemiec wywarł presję na trenera i zarząd, proponując ofertę Manchesteru City. Wtedy zdecydowali się na ter Stegena, który był od niego o dziewięć lat młodszy. Dziewięć lat dzieli teraz ter Stegena od Joana Garcíi.

Zmieniające się okoliczności w klubie są jednak niewygodne dla ter Stegena z zupełnie innej perspektywy: po prawie dekadzie czekania na szansę gry w niemieckiej reprezentacji, droga w końcu wydawała się dla niego jasna po dobrowolnym przejściu na emeryturę Manuela Neuera. Ale w tym samym momencie ter Stegen zerwał ścięgno rzepki.

Na pierwszy rzut oka wydaje się to zrządzeniem losu. Ter Stegen wcześniej niechętnie przyjął rolę drugiego człowieka w reprezentacji. Numer jeden, który stanął mu na drodze, był zbyt górnolotny: Manuel Neuer, który ukształtował bramkarzy nie tylko w Niemczech przez ostatnie piętnaście lat, był tak niekwestionowany, że nawet tak czołowy zawodnik jak ter Stegen nie musiał stawiać zbyt głośnych żądań.

Jednak Neuer nadal miał szansę na grę, ponieważ często był kontuzjowany. W 2022 r., kiedy Neuer złamał kość piszczelową podczas wycieczki narciarskiej po Pucharze Świata w grudniu, było nawet wątpliwe, czy kiedykolwiek wróci. Ter Stegen zastąpił go i zwolnił swoje miejsce bez protestu, gdy Neuer je sobie zażyczył.

Jego monachijski rywal był pod ogromną presją. Julian Nagelsmann, obecnie trener reprezentacji, był wówczas trenerem FC Bayern. Podczas gdy Neuer wracał do zdrowia po kontuzji, zwolnił swojego powiernika, trenera bramkarzy Toniego Tapalovicia. Neuer interweniował publicznie w wywiadzie , skarżąc się na brak lojalności – i ostatecznie wrócił do reprezentacji po tym, jak Nagelsmann przejął obowiązki od Flicka, który został zwolniony w październiku 2023 r.

Nagelsmann stał się od tego czasu silnym orędownikiem ter Stegena. Pod koniec Ligi Narodów Nagelsmann powiedział o sytuacji ter Stegena w Barcelonie: „Mam nadzieję, że biorąc pod uwagę przeszłość niektórych zawodników i ich związek z reprezentacją, a także z nim, otrzyma on pewne informacje o tym, co się dzieje”.

Ta intensywna troska, granicząca z wtrącaniem się, jest niezwykła dla trenera reprezentacji narodowej. Jednak w przypadku Nagelsmanna jest ona daleka od altruizmu. On również musi wiedzieć, co będzie dalej — i czy będzie miał dostęp do bramkarza, który w przyszłości będzie grał w czołowym europejskim klubie.

Biorąc pod uwagę długą historię, przynajmniej jedno jest jasne: Ter Stegen nie może liczyć na premię rodaka od trenera Flicka. Trener widzi swoje wyłączne zobowiązanie wobec klubu. Ponadto publiczna promocja ter Stegena i jego czas na podcast z gazetą „Bild”, co jest sprzeczne z restrykcyjną polityką informacyjną FC Barcelona, ​​mogły spotkać się z dezaprobatą. Fakt, że oprócz publicznej autopromocji ter Stegena, jego doradcy rzekomo lobbowali za natychmiastowym powrotem do drużyny wiosną, jest jedną z rzeczy, których Flick najbardziej nie lubi.

W końcu nie ma on tak bliskiej relacji z ter Stegenem, jak kiedyś z Manuelem Neuerem w FC Bayern. Powiernik Neuera, Toni Tapalovic, jest teraz asystentem Flicka w Barcelonie — kolejne powiązanie, które sprawia, że ​​sprawa jest tak wybuchowa.

Teraz, przed decydującą fazą sezonu, ter Stegen rozpoczął niefortunną debatę, do której Flick musiał się odnosić na każdej konferencji prasowej. To zachowanie zmieniło sposób, w jaki jest postrzegany w klubie. Zwłaszcza, że ​​ter Stegen nie jest obcy Flickowi. On również doświadczył byłego piłkarza Mönchengladbach jako numer dwa w drużynie narodowej, gdy był głównym trenerem reprezentacji Niemiec. Nic dziwnego, że głos Flicka padł na Manuela Neuera, pomimo klasy jego rywala.

Jako asystent Joachima Löwa był obecny podczas zwycięstwa w Mistrzostwach Świata w 2014 roku, kiedy Neuer był jedną z kluczowych postaci. Sześć lat później to obrony Neuera pomogły Bayernowi FC, trenowanemu przez Flicka, wygrać Ligę Mistrzów. Czego trener nie mógł przegapić w tamtym czasie: kiedykolwiek Bayern stawał naprzeciw FC Barcelona z ter Stegenem, naturalizowany Katalończyk nie wyglądał na najszczęśliwszego. Zwycięstwo Bayernu 8-2 w ćwierćfinale Ligi Mistrzów było jednym z takich przykładów. A kiedy Neuer wrócił po dziesięciomiesięcznej przerwie spowodowanej kontuzją, ter Stegen wyglądał na wszystko, tylko nie na pewnego siebie w tym długodystansowym pojedynku w tamten weekend.

Jednakże są to skargi światowej klasy. Teraz jednak ter Stegen stoi w obliczu bezprecedensowej degradacji. Uważał się za zawodnika najwyższej klasy, który ciężko pracował na swój powrót. Trener Flick widział go jednak jako kapitana, który myślał przede wszystkim o sobie, a nie o drużynie. Flickowi udało się uniknąć wszelkich napięć przez cały sezon i wynieść Barçę na falę euforii. Trener uważa, że ​​wewnętrzna harmonia jest niezbędna do udanego futbolu.

Wątpliwe, aby to było zagwarantowane, jeśli ter Stegen pozostanie w Barcelonie po możliwym spadku. Nie można więc wykluczyć, że ter Stegen uniknie nadchodzących rozgrywek, zmieniając kluby.