Morderstwo Andrésa Escobara: Samobójczy gol, sześć strzałów

W tamtym czasie Kolumbia była nie do końca tajnym faworytem do tytułu mistrza świata. Świetna drużyna, prowadzona przez stratega Carlosa Valderramę, z golami Freddiego Rincona i Adolfo Valencii. Andrés Escobar trzymał obronę w ryzach. To złote pokolenie kolumbijskiej piłki nożnej było u szczytu swoich możliwości przed mistrzostwami świata w USA. W decydującym meczu kwalifikacyjnym przeciwko Argentynie pokonali Argentynę 5-0 w Buenos Aires, przegrywając tylko jeden z 26 meczów przed mistrzostwami świata. W latach 90. Kolumbia cierpiała z powodu krwawych walk karteli narkotykowych, które również kontrolowały piłkę nożną. Patronem Nacionalu i reprezentacji narodowej był Pablo Escobar, jeden z szefów potężnego kartelu z Medellín; Andrés dzielił z nim swoje nazwisko tylko z nazwy. Za swoje pieniądze Nacional kupił i utrzymywał drużynę, która wygrała Copa Libertadores w 1989 roku.

Szef chciał się bawić za swoje pieniądze, więc cały zespół przylatywał, kiedy tylko miał na to ochotę. „Jeśli Don Corleone zaprasza mnie na talerz makaronu, nie mogę odmówić” – powiedział kiedyś ówczesny trener reprezentacji Francisco Maturana. Wizyty nie ustały, nawet gdy Pablo Escobar był już aresztowany. René Higuita, szalony bramkarz, został sfotografowany. Ponieważ był również zamieszany w przekazanie pieniędzy w sprawie kobiety porwanej przez handlarzy narkotyków, został skazany na sześć miesięcy więzienia. Pablo Escobar zginął w grudniu 1993 roku pod gradem kul z elitarnej jednostki kolumbijsko-amerykańskiej. A w kartelach i klubach stanowiska i wpływy zostały redystrybuowane.