Rząd wywiera presję na Partię Ludową (PP), aby poparła redukcję długu, która na razie nie uzyskała większości w Kongresie

W większości kraju powstał nowy front z powodu odwiecznego napięcia między Junts i ERC, dwoma rywalami w ruchu niepodległościowym. Rząd uzgodnił z ERC umorzenie 17 miliardów euro długu Generalitat de Catalunya na mocy FLA, którą rozszerzył również na wszystkie inne regiony autonomiczne, aby pokryć 83 miliardy euro długu regionalnego. Jest przekonany, że będzie to stanowić dodatkowe wsparcie dla ustawodawcy. Jednak Junts, ze względu na rywalizację z ERC, twierdzi, że nie popiera umorzenia długów, ponieważ dotyczy ono wszystkich regionów autonomicznych, a nie tylko Katalonii, i grozi odrzuceniem przez Kongres ustawy, która będzie wspierać umorzenie długu regionu autonomicznego, który zostałby przejęty przez państwo. Jeśli Junts utrzyma to stanowisko, co okaże się w nadchodzących tygodniach, rząd będzie potrzebował poparcia PP, która na razie upiera się przy odrzuceniu ustawy, mimo że przyniosłaby ona ogromne korzyści regionom autonomicznym, takim jak Andaluzja czy Wspólnota Walencka, rządzonym przez tę partię.

Po raz kolejny mamy do czynienia z sytuacją podobną do tej z dekretem zbiorczym , który ograniczał podwyżki emerytur: rząd próbował wywrzeć presję na PP na wypadek, gdyby Junts odrzuciła tekst. Ostatecznie zarówno separatyści, jak i partia kierowana przez Alberto Núñeza Feijóo głosowali przeciw i inicjatywa została odrzucona, jednak po negocjacjach z separatystami rządowi udało się ją odzyskać, a następnie, gdy ich głos nie był już decydujący i nie mógł już spowodować porażki władzy wykonawczej, PP również zagłosowała „za”.

Rząd uruchomił w ten wtorek mechanizm wywierania presji społecznej na PP, aby sprawdzić, czy opinia publiczna w regionach autonomicznych rządzonych przez tę partię rozumie, że propozycja władzy wykonawczej jest pozytywna i zmusza Partię Ludową do zmiany idei, którą Feijóo przekazywał przez cały czas, a mianowicie, że cała PP zagłosuje w środę jako blok w Radzie Polityki Fiskalnej i Finansowej, w której jej stanowisko nie jest decydujące, ponieważ rząd ma większość, ale także w Kongresie, gdy zostanie uchwalona ustawa, która poprze redukcję, a tam 137 miejsc dla PP może być bardzo istotne.

Zarówno rzeczniczka prasowa Pilar Alegría, również kandydatka PSOE w Aragonii, jak i minister ds. transformacji cyfrowej Óscar López, kandydat socjalistów w Madrycie, próbowali wywrzeć presję na PP, przekonując, że nie ma sensu odrzucać czegoś, co oznacza umorzenie długu, a co za tym idzie, zaoszczędzenie odsetek i możliwość przeznaczenia ich na usługi publiczne, w momencie, gdy regiony autonomiczne domagają się lepszego finansowania i twierdzą, że mają trudności. „PP musi wyjaśnić, czy chce tolerować czy potępiać, czy chce tolerować czy potępiać wszystkich obywateli swoich regionów autonomicznych za to, że nie zaakceptowali inicjatywy, która mogłaby poprawić ich sytuację ekonomiczną” – powiedziała Alegría. Isabel Díaz Ayuso, prezydent Madrytu, stwierdziła, że ​​ten system zaszkodzi Madrytowi, ponieważ kraj ten otrzyma 8 miliardów euro w ramach umorzenia długów, podczas gdy Katalonia otrzyma 17 miliardów euro, a Andaluzja 18 miliardów euro, ponieważ są one bardziej zadłużone. „Chciałbym, żeby zrobili mi krzywdę, zabierając mi kredyt hipoteczny” – ironicznie stwierdził López. „Jeśli krzywdzenie Madrytu oznacza umorzenie 8 miliardów euro długu, to proszę, pozwólcie im krzywdzić mnie każdego dnia. Od 2018 r. Madryt otrzymał od państwa 109 mld euro, czyli o 30 mld euro więcej niż za rządów Rajoya. A teraz oferują mu kolejne 8 miliardów” – podsumował López. Alegría przypomniała również słowa minister finansów Andaluzji, Caroliny España, która w listopadzie 2023 r. powiedziała, że ​​jej wspólnocie należy odpuścić 17 miliardów euro, a ona się z tym zgodziła, ale w poniedziałek, gdy zobaczyła, że ​​oferta jest jeszcze wyższa i wynosi 18 miliardów euro, powiedziała: „odrzucamy pułapkową ofertę Montero, ponieważ jest to garnitur szyty na miarę dla Katalonii”. Alegría uważa, że ​​PP wybiera pozycję polityczną, która ma bronić interesów opozycyjnej strategii Feijóo, ale jest przekonany, że stopniowa presja społeczna sprawi, że baronowie PP zmienią zdanie. Problemem dla rządu jest to, że prezydenci regionów rzeczywiście mieliby duże trudności z powstrzymaniem się od wnioskowania o pieniądze, gdy wszystko zostanie już zatwierdzone, ale politycznie rzecz biorąc, dla PP nie jest tak trudne zagłosowanie teraz przeciwko temu w Kongresie, pod pretekstem, że jest to środek wynegocjowany z Katalonią. Rząd będzie wywierał wszelką możliwą presję na PP, ale przede wszystkim będzie starał się współpracować z Junts, aby ta nie odrzuciła ustawy, która wyraźnie przynosi korzyści Katalonii, mimo że została wynegocjowana z ERC, a nie z grupą Puigdemonta.

Junts bardzo krytycznie odniósł się do umowy z ERC, o której poinformował przewodniczący ugrupowania republikanów, Oriol Junqueras. „Kawa dla każdego nie jest rozwiązaniem dla Junts” – powiedziała we wtorek Mònica Sales, rzeczniczka JxCat w Parlamencie. Sales twierdzi, że partia kierowana przez Carlesa Puigdemonta przedstawiła już własną propozycję dotyczącą katalońskiego długu wobec FLA: „Całkowite umorzenie” – powiedział, a jego szacunkowe koszty wyniosły 73 miliardy euro. Sales unikał ujawnienia, jakie znaczenie Junts nada swojemu głosowaniu w Kongresie Deputowanych, gdy nadejdzie czas zatwierdzenia ustawy, przy częściowej redukcji, do której zobowiązał się rząd, ale stwierdził, że partia jest bardzo ostrożna w tej sprawie: „Doświadczenie pokazuje nam, że może to być kolejne oszustwo, że chcą nam mydlić oczy”.

Nie jest to pokojowa sprawa również w Sumar, mniejszościowym partnerze rządu. W trudnej próbie pogodzenia stanowisk w grupie parlamentarnej (w której partie regionalne bronią odmiennych stanowisk) rzeczniczka Verónica Barbero oceniła porozumienie w sprawie redukcji zadłużenia społeczności zawarte między rządem a ERC jako „pozytywne, ale niewystarczające”.

„Są dwie kwestie, które nas niepokoją” – dodał. „Społeczności nie mogą wykorzystywać umorzenia długów, aby nadal oddawać pieniądze w ręce bogatych; muszą one zostać wykorzystane na wsparcie państwa opiekuńczego. I wtedy jest to dobry środek, ale niewystarczający [pod względem ilości]. Istnieją pewne społeczności, które mają tak duże zadłużenie, że umorzenie nie pozwoli im na wejście na rynek” – powiedział o takich przypadkach jak ten we Wspólnocie Walenckiej, gdzie umorzenie stanowi tylko 18,8% z ponad 59 miliardów dolarów.

Rzecznik Compromís Àgueda Micó ogłosił w poniedziałek, że ich partia nie poprze tego paktu. Krytycznie odniósł się do niego także poseł Chunta Aragonesista Jorge Pueyo, który domaga się znacznie wyższej kwoty. Izba Gmin jednak udziela swojego poparcia. Barbero opowiadał się za reformą regionalnego systemu finansowania, aby nie był on już „szczególnie szkodliwy” dla regionów autonomicznych, takich jak Walencja i Region Murcji. Z kolei poseł Chunta Aragonesista (CHA) w Kongresie, Jorge Pueyo, uważa, że ​​propozycja Skarbu Państwa, aby umorzyć do 2,124 mln euro autonomicznego długu Aragonii, jest niewystarczająca, ale stanowi „punkt wyjścia”. Pueyo zażądał, aby przewodniczący jego wspólnoty, popularny Jorge Azcón, poszedł „dalej” i nie działał jako „marionetka” przewodniczącej Wspólnoty Madrytu, Isabel Díaz Ayuso. „Ayuso nie może dalej decydować o głosie Aragona w Radzie Polityki Fiskalnej i Finansowej. Azcón musi negocjować, bronić interesów Aragona i pójść o wiele dalej” – powiedziała, w tym przypadku dołączając do strategii wywierania presji na Partię Ludową.