„Utracony raj”: Kader Attia i Wielkie Lustro Wielu Światów

Widz zostaje powitany przez hybrydową Wenus, w połowie zdigitalizowaną jak wicehrabia Italo Calvino, w połowie zmysłową grecko-łacińską bóstwo o marmurkowej bieli, w połowie antropomorficzne popiersie afrykańskie o surowej, drewnianej szorstkości. „Dogon Venus” (2024) to oświadczenie intencji, które podsumowuje dyskurs Kadera Attii ...