22 bloki, które były częścią Latarni Aleksandryjskiej, zostały uratowane z Morza Śródziemnego.

Grupa pracowników w egipskim mieście portowym Aleksandria odzyskała 22 ogromne bloki kamienne , które tysiące lat temu wykorzystano do budowy jednego z cudów starożytnego świata: słynnej Latarni Morskiej Aleksandrii. Bloki kamienne wydobyto z dna morskiego portu miejskiego na południowo-wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego i zostaną one teraz zbadane i zeskanowane cyfrowo.

Latarnia morska w Aleksandrii, zbudowana w okresie Ptolemeuszów (w III wieku p.n.e.), miała służyć jako punkt orientacyjny portu i była również jedną z najwyższych budowli zbudowanych w tamtym czasie. Król Ptolemeusz II Filadelfos (urodzony w Macedonii ) nakazał jej budowę, a grecki poeta Antypater z Sydonu wybrał Siedem Cudów Starożytnego Świata, z których do dziś zachowały się tylko Piramidy w Gizie.

Wyniki badań i skanowania zostaną dodane do cyfrowych zapisów ponad 100 kamieni odkrytych pod wodą w ciągu ostatniej dekady, zgodnie z oświadczeniem Dassault Systems Foundation , jednego ze sponsorów projektu, donosi Live Science. Badania są prowadzone przez francuską archeolog i architektkę Isabelle Hairy i łączą wiedzę historyków, archeologów, architektów i inżynierów, aby stworzyć trójwymiarowy wirtualny model starożytnej latarni morskiej , która została już poważnie uszkodzona przez trzęsienia ziemi, gdy zawaliła się w XIV wieku.

Stworzony zostanie wirtualny model 3D starej latarni morskiej, która uległa poważnym uszkodzeniom w wyniku trzęsień ziemi, gdy zawaliła się w XIV wieku.

Nowo odzyskane kamienie obejmują fragmenty masywnej bramy ważącej około 80 ton , podano w oświadczeniu. Robotnicy odzyskali również części masywnego ceremonialnego pylonu w stylu egipskim, czyli bramy, która mogła być pomnikiem.

Aleksandria została założona i nazwana na cześć Aleksandra Wielkiego, gdy zdobył Egipt z rąk Imperium Perskiego w 332 r. p.n.e. Następnie stała się stolicą Egiptu pod hellenistyczną grecką dynastią faraonów Ptolemeuszów, która rozpoczęła się od Ptolemeusza I Sotera, jednego z zaufanych generałów Aleksandra (niektórzy sugerują nawet, że mógł być jego bratem), a zakończyła się śmiercią Kleopatry . Miasto było jednym z najbogatszych miast starożytnego świata.

Latarnia morska była z kolei cudem techniki swoich czasów. Miała ponad 100 metrów (jak wyjaśnia komunikat prasowy) i charakteryzowała się wielopoziomową konstrukcją: kwadratową podstawą, ośmiokątnym przekrojem i cylindrycznym wierzchołkiem. Światło pochodziło z dużego ognia, który tworzył skoncentrowaną wiązkę (prawdopodobnie zasilaną drewnem lub olejem), którą można było zobaczyć z odległości do 50 kilometrów.

Ruiny latarni morskiej zostały odkryte pod wodą w 1994 roku przez francuskiego archeologa Jean-Yves'a Empereura. Ta najnowsza praca w tym obszarze jest trzecim projektem badawczym przeprowadzonym przez francuskich naukowców. Chociaż nie planują fizycznej rekonstrukcji latarni morskiej, tworzą wirtualną rekonstrukcję , czyli „cyfrowego bliźniaka”, na podstawie tego, czego mogą się dowiedzieć z ruin i zapisów historycznych.

Oprócz testowania teorii dotyczących jej konstrukcji i zawalenia się, wirtualny model „ przywróci latarni morskiej jej pierwotną świetność , pozwalając zwiedzającym na zwiedzanie jej tak, jakby byli na miejscu” – czytamy w oświadczeniu.