Muzeum Psów we Francji: Przyjazna psom przestrzeń, w której świętujemy historię i sztukę psów

Muzeum Psów , przyjazna psom przestrzeń, w której psy takie jak Spartacus mogą towarzyszyć swoim właścicielom podczas wizyty, jest pierwszym tego typu muzeum we Francji i drugim co do wielkości na świecie, po tym w Nowym Jorku .

Spartacus, duży czarno-biały nowofundland, nie daje się onieśmielić zainteresowaniu zwiedzających i pozowaniu do zdjęć . Przyjechał ze swoim właścicielem, aby zwiedzić muzeum w Aubervilliers (na północnych obrzeżach Paryża), gdzie psy są mile widziane i aktywnie uczestniczą w życiu publicznym, co czyni to miejsce wyjątkowym.

„ U stóp budynku mamy nawet dwa małe parki dla psów, aby odwiedzające nas psy mogły się wybiegać, zanim wejdą” – wyjaśnia Dorothée Fabre, dyrektorka muzeum i biblioteki multimedialnej.

Muzeum mieści się w siedzibie „Centrale Canine”, instytucji koordynującej francuską społeczność psów od 1881 r . i gromadzi zbiory o powierzchni ponad 500 metrów kwadratowych, obejmujące rzeźby, grafiki, gobeliny i przedmioty tak małe jak guziki, odzwierciedlające znaczenie psa jako towarzysza i postaci kulturowej na przestrzeni dziejów.

Pierwszą pracą, którą można zobaczyć przy wejściu, jest formularz rejestracyjny Francuskiej Księgi Pochodzenia, datowany na 1885 r. i zawierający wzmiankę o pierwszym oficjalnie zarejestrowanym we Francji psie, Marco .

Obok znajduje się panel przedstawiający ciekawą kolekcję z 1912 roku: karty kolekcjonerskie różnych ras psów, które znajdowały się w paczkach tytoniu w Anglii . Z przodu znajduje się wizerunek, a z tyłu karta techniczna szczegółowo opisująca rasę, charakter i pochodzenie zwierzęcia. Współczesne reklamy i figurki z okresu prekolumbijskiego.

Kolekcja odzwierciedla miejsce, jakie pies zajmował i nadal zajmuje w historii : od współczesnych obiektów reklamowych po prekolumbijskie figurki, w tym małą podróżną budę z czasów cesarza Napoleona III.

Wśród eksponatów znajdują się rysunki długopisem autorstwa artystki Julie Salmon, które dodają kolekcji wyjątkowego piękna.

Wiele z tych eksponatów pochodzi z darowizn od wojskowego weterynarza Michela Contarta , który zapisał ponad 2000 książek o tematyce psiej z okresu od XVIII wieku do 2008 roku.

Muzykolog Marcelle Benoît ze swojej strony napisała liczne teksty skupiające się na rasach chihuahua i chińskich grzywaczach , które kolekcjonowała przez lata.

„Wtedy powiedzieliśmy sobie: »To niesamowite. Możemy dodać to, co już zdobyliśmy na targach i aukcjach, do tych dwóch wspaniałych kolekcji«” – wyjaśniła Dorothée Fabre.

Pomysł na muzeum zrodził się ponad piętnaście lat temu, podczas przygotowań do otwarcia specjalistycznej biblioteki multimedialnej, która otworzyła swoje podwoje w 2011 roku. Ostateczny impuls nastąpił wraz ze zmianą kierownictwa Centrale Canine i wyraźną chęcią otwarcia się na szeroką publiczność.

„Chcieliśmy, żeby ten dawny dom dla psów «Centrale Canine» stał się prawdziwą psią budą” – mówi Fabre o pięciopiętrowym budynku, w którym mieści się ich siedziba.

We wrześniu rozpoczną się tematyczne wizyty i warsztaty szkolne , po sukcesie dnia otwartego z dziećmi z Aubervilliers, w ramach którego odbyły się warsztaty czytania z psami oraz warsztaty artystyczne i podnoszące świadomość.

„Wiele dzieci przychodzi do nas z lękiem przed psami, ale po kilku godzinach zaczynają je czesać i wyprowadzać na spacery” – powiedział Fabre. Podkreśla również terapeutyczną rolę psów : „Nagrodziliśmy pielęgniarkę z Bretanii, która towarzyszyła swoim nastoletnim pacjentom z dalmatyńczykiem. Czasami łatwiej jest rozmawiać z psem niż z dorosłym”.

W muzeum znajdują się prace licznych artystów , w tym kilku hiszpańskich, takich jak urodzony w Sewilli Chiqui Díaz, który zdobył w 2021 roku Nagrodę Sztuk Pięknych przyznawaną przez Centrale Canine za rzeźbę z brązu przedstawiającą poruszającego się charta, a także obrazy malarza-naturalisty Miguela Ángela Moraledy przedstawiające rasy związane z różnymi regionami Francji.

Choć Aubervilliers „nie jest tak znane, jak centrum Paryża”, przyznaje Fabre, muzeum wzbudziło spore zainteresowanie międzynarodowe.

Już w ciągu kilku dni od otwarcia wystawa zyskała ogromną popularność w mediach społecznościowych i odwiedziły ją osoby z Azji, Stanów Zjednoczonych, Holandii, Włoch i Wielkiej Brytanii, a także z Francji.

„Wiele osób trafia do nas wyłącznie dzięki marketingowi szeptanemu w wersji cyfrowej” – mówi kierownik, który spodziewa się, że po pełnym uruchomieniu obiektu, z audioprzewodnikami, wewnętrznym oznakowaniem i sklepem, będzie go odwiedzać od 400 do 500 gości miesięcznie .

„Chcemy, aby odwiedzający wyszli z tego miejsca z poczuciem wdzięczności wobec psów” – wyznaje Fabre. „Są w naszych domach, w naszych opowieściach, w naszych filmach, w literaturze… Chcemy tu docenić miejsce, jakie zajmowały i nadal zajmują w ludzkim życiu”.