Domagają się wydania wyroku per saltum, aby Sąd rozstrzygnął o zgodności z konstytucją dekretu Milei, który postawił Ariela Lijo przed sądem

Organizacja pozarządowa Red de Mujeres para la Justicia, zrzeszająca sędziny z całego kraju, zwróciła się w środę z wnioskiem per saltum (przejdź do następnej instancji), aby Sąd mógł bezpośrednio rozstrzygnąć swój wniosek o stwierdzenie niezgodności z konstytucją dekretu prezydenta Javiera Mileia, który umieścił Ariela Lijo i Manuela Garcíę-Mansillę w Sądzie Najwyższym w drodze dekretu i komisji.

Za pośrednictwem swojego adwokata Francisco Verbica, w aktach „Apel Salto Instancia No. 2 - „WOMEN'S NETWORK FOR JUSTICE AND OTHERS v. HONORABLE CHAMBER OF SENATORS OF THE NATION AND ANOTHERS s/ AMPARO LAW 16,986” (CAF 010637/2024/2), oczekujących na rozpatrzenie przez Sąd Najwyższy Narodu. Siecią kieruje sędzia María Eugenia Chapero.

W przeciwieństwie do CEPIS, które w pierwszej instancji wystąpiło o zastosowanie środka ostrożności, to stowarzyszenie zwróciło się o bezpośrednie zaangażowanie sądu w sprawie, która jest już w toku i dodatkowo komplikuje wyznaczenie kandydatów Milei, jak wyjaśniły źródła sądowe w rozmowie z Clarín.

Stacja wcześniej protestowała przeciwko temu, że nie uwzględniono kobiety w zastępstwie Eleny de Highton, ale teraz wprost zaatakowała treść dekretu prezydenta Javiera Mileia.

W swojej nowej prezentacji, do której Clarín miał dostęp, stowarzyszenie stwierdziło, że „niniejszym potępiamy jako nowy fakt o absolutnej wadze instytucjonalnej wydanie Dekretu 137/2025 (podpisanego 25.02.2025 r. i opublikowanego w Biuletynie z 26.02.2025 r.), na mocy którego dr. zostali mianowani „na komisję” na sędziów Sądu Najwyższego Narodu (CSJN lub „Sąd”). „Manuel García-Mansilla i Ariel Lijo”.

W oparciu o ten nowy fakt zażądał „ pilnego rozpatrzenia nadzwyczajnego środka zaskarżenia, np. pominięcia skargi kasacyjnej wniesionej w dniu 26.08.2024 r., oczekującego na rozstrzygnięcie dokładnie przez sześć miesięcy, a także wystąpień przyjaciół sądu (amicus curiae) złożonych przez liczne instytucje i grupy osób w ramach przepisów art. 9 Umowy 7/2013”.

Ponadto „orzeka się całkowitą i nieuleczalną niekonstytucyjność i nieważność Dekretu 137/2025, ponieważ jest on sprzeczny z różnymi podstawowymi zasadami naszego systemu prawnego i narusza konwencje międzynarodowe, prawo do równości, prawo do niedyskryminacji i zasadę postępowości”.

Wnosi również o „wydanie pilnego środka zapobiegawczego w celu zawieszenia skutków wspomnianego aktu administracyjnego, uniemożliwiającego zaprzysiężenie i skuteczne objęcie stanowisk przez osoby wyznaczone do czasu rozwiązania problemu podstawowego, biorąc pod uwagę bardzo poważne i nieodwracalne szkody instytucjonalne, jakie by to spowodowało”.