Nie żyje Javier Moscoso, minister Felipe Gonzáleza i były prokurator generalny.

Javier Moscoso , minister w rządzie Felipe Gonzáleza i były prokurator generalny, zmarł w czwartek w Jávea (Alicante) w wieku 90 lat.

Premier Pedro Sánchez po otrzymaniu wiadomości o śmierci prezydenta złożył kondolencje w mediach społecznościowych i podkreślił, że Moscoso „stanowił idealne połączenie wiedzy, rzetelności i zaangażowania ” – podaje EFE.

„Dziś pozostawił nam przykład talentu, jaki można wykorzystać w służbie publicznej” – dodał.

Moscoso był ministrem w gabinecie prezydenta w pierwszym rządzie Gonzáleza , a we wrześniu 1986 r., dwa miesiące po opuszczeniu tego stanowiska, został mianowany prokuratorem generalnym państwa.

Urodzony w Logroño 7 października 1934 roku, studiował prawo na Uniwersytecie w Saragossie. W 1958 roku wstąpił do prokuratury, a w wyborach powszechnych 1 marca 1979 roku kandydował z ramienia UCD w okręgu Navarra do Kongresu i został wybrany.

Jako członek socjaldemokratycznej frakcji UCD (Zjednoczona Lewica) pełnił w tej kadencji funkcję rzecznika swojej partii w Komisji Sprawiedliwości ds. Prawa Rozwodowego oraz członka Komisji Badawczej RTVE.

Ponadto w 1979 r. został Sekretarzem Generalnym ds. Relacji z Parlamentem, a rok później Sekretarzem Technicznym ds. Relacji z Wymiarem Sprawiedliwości.

W listopadzie 1981 roku opuścił UCD wraz z dziesięcioma innymi parlamentarzystami i przyłączył się do Grupy Mieszanej Izby. Niedługo później grupa ta założyła Partię Akcji Demokratycznej (PAD) pod przewodnictwem Francisco Fernándeza Ordóñeza, partię, która później stała się częścią PSOE.

W wyborach parlamentarnych 28 października 1982 roku został wybrany na posła z listy PSOE (Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej) z listy madryckiej. Po zwycięstwie socjalistów i objęciu stanowiska premiera przez Felipe Gonzáleza, został mianowany ministrem w rządzie.

W czasie swojej kadencji promował m.in. ustawę o zakazie łączenia stanowisk wyższych urzędników w administracji, ustawę o środkach reformujących służbę cywilną, publikację Przewodnika Obywatela, ustawę o pomocy dla prasy i agencji informacyjnych oraz ustawę o umowach administracyjnych.

Od jego nazwiska pochodzą nazwy czasów, w których pracownicy sektora publicznego (tzw. „moscosos”) mogli korzystać z bezpłatnych usług .

W wyborach powszechnych, które odbyły się 22 czerwca 1986 r., zdobył mandat posła PSOE w okręgu Murcia, w którym przewodził kampanii, a 25 lipca zrezygnował ze stanowiska ministra prezydenta.

Dwa miesiące później, 19 września 1986 r., został mianowany prokuratorem generalnym. Na tym stanowisku złożył kilka skarg przeciwko liderom Herri Batasuna i opowiedział się za delegalizacją koalicji.

26 stycznia 1990 r., po wyborach z października 1989 r. i wielokrotnym ogłaszaniu zamiaru ustąpienia, Rada Ministrów mianowała Leopoldo Torresa na stanowisko Prokuratora Generalnego.

Kilka miesięcy później, w maju, został mianowany szefem Działu Prawnego Powszechnego Stowarzyszenia Autorów Hiszpańskich (SGAE), a także pełnił funkcję przewodniczącego rady redakcyjnej wydawnictwa Aranzadi, w którego skład wchodzili prawnicy, profesorowie, przedstawiciele sądownictwa oraz notariusze i adwokaci.

23 lipca 1996 r. Senat wybrał go na członka Rady Generalnej Sądownictwa na wniosek PSOE (Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej), a w 2003 r. José Luis Rodríguez Zapatero, wciąż będący w opozycji, przyjął go do zespołu szesnastu ekspertów prawnych, którzy pod przewodnictwem Gregorio Peces-Barby opracowali dokument programowy PSOE w sprawie przestrzegania Konstytucji w 25. rocznicę jej powstania oraz możliwych zmian, które należy wprowadzić do Wielkiej Karty Swobód.

Zapatero wybrał go również na jednego ze swoich rozmówców w dialogu z ETA po ataku tej organizacji terrorystycznej na Terminal 4 madryckiego lotniska Barajas.

Javier Moscoso został między innymi odznaczony Wielkim Krzyżem Orderu Karola III i Wielkim Krzyżem Orderu San Carlos w Kolumbii.