Rząd wywiera presję na PP, aby uratowała redukcję długu, która dzieli jej sojuszników

Rząd Pedro Sáncheza nie zaznał ani jednego dnia wytchnienia w tej burzliwej kadencji. Słońce wyszło w poniedziałek, po zawarciu porozumienia z ERC w sprawie rozszerzenia umorzenia długu Katalonii do kwoty 17,104 mln euro i po tym, jak Junts pogrzebał kwestię zaufania, jakiej domagał się od szefa rządu. W Moncloa zobaczyli, że w legislaturze panuje „więcej spokoju i stabilności”. Jednak we wtorek niebo znów się zachmurzyło, a na horyzoncie pojawiły się nowe burze, po tym jak partia Carlesa Puigdemonta, a nawet Compromís – ugrupowanie należące do regionu Sumar, będącego mniejszościowym partnerem w koalicji rządowej – zakwestionowały ich poparcie dla całkowitego przejęcia długu regionalnego, zaproponowanego przez władzę wykonawczą, wynoszącego 83,252 mld euro.

Propozycja, którą Rada Polityki Fiskalnej zatwierdzi dziś, nadal nie uzyskała bezwzględnej większości głosów w Kongresie

Ta ulga w spłacie długu dla wspólnot autonomicznych w ramach systemu ogólnego zostanie dziś zatwierdzona bez żadnych problemów przez Radę Polityki Fiskalnej i Finansowej (CPFF), przy poparciu rządu i Generalitat Katalonii, do której dołączą Kastylia-La Mancha i Asturia – rządzone przez PSOE – chociaż wszystkie wspólnoty PP głosują przeciwko, jak ogłosił Alberto Núñez Feijóo.

Władze wykonawcze konfrontują przywódcę PP z jego baronami: „Umorzyć dług czy potępić obywateli?”

Problem polega na tym, że inicjatywę tę należy następnie przekształcić w ustawę organiczną, która do zatwierdzenia wymaga bezwzględnej większości 176 miejsc w Kongresie. Większość posłów mogła uratować procedurę bez udziału PP, ale Junts i Compromís nie zagwarantowały wczoraj swojego poparcia. Rząd po raz kolejny uwikłany jest w niepewną grę i po raz kolejny wywiera presję na PP, aby skonfrontować interesy polityczne Feijóo z pilnymi potrzebami finansowymi prezydentów regionów.

„Dług jest przenoszony z jednego miejsca do drugiego i wykorzystywany do kupowania czynszu za Moncloę” – ostrzega Feijóo

„Potępiać czy tolerować?” – pytała wczoraj liderka PP, rzeczniczka rządu Pilar Alegría. „Czy chcecie umorzyć dług waszych wspólnot autonomicznych, czy też chcecie potępić obywateli wszystkich wspólnot autonomicznych?” – zapytał.

Andaluzja twierdzi, że „pieniądze te nie istnieją”, a Madryt odmawia „spłacania długów separatystów”

W Moncloa ostrzegają, że społeczności PP zagłosują dziś przeciwko redukcji CPFF, „ponieważ wiedzą, że nie będzie to miało ich głosu”. „Ale wtedy wszyscy będą domagać się przebaczenia” – mówią. Pytanie brzmi, ostrzegają, co zrobi PP, gdy ustawa będzie głosowana w Kongresie, jeśli nie będzie miała zagwarantowanej bezwzględnej większości głosów. „Chcę ich tam zobaczyć” – rzuca wyzwanie minister PSOE. Alegría podkreśliła, że ​​umorzenie długu przyniesie korzyści „wszystkim” społecznościom objętym ogólnym systemem, które mogłyby wykorzystać środki, które obecnie przeznaczają na spłatę odsetek od długu, na „poprawę usług publicznych” dla swoich obywateli. Głos PP przeciwko, podsumował, „byłby niewytłumaczalny”.

Feijóo wczoraj jednak upierał się, że żaden z regionalnych prezydentów PP nie wpadnie w „pułapkę” umorzenia podatku, którą również uważa za „niesprawiedliwą”. Jak powiedział lider Partii Ludowej na wydarzeniu w Madrycie podczas Forum Biznesowego, dług „przenosi się z jednego miejsca na drugie”, ale nie znika, dlatego obiecał, że jego baronowie odrzucą en bloc inicjatywę, której jedynym celem, jak zapewnił, jest „kupno czynszu” za Moncloa „za publiczne pieniądze”.

Przeczytaj także

I rzeczywiście, od Andaluzji, która żałuje, że nie może wykorzystać tych zaoszczędzonych pieniędzy, które również „nie istnieją”, ponieważ „to wszystko jest zwykłą operacją księgową”, i potępia „wielkie oszustwo” niepotrzebnej redukcji, ponieważ spłaca dług „wygodnie”, do Madrytu, który „nie zamierza negocjować niczego, co oznaczałoby, że mieszkańcy Madrytu i reszta Hiszpanów spłacają długi katalońskim niepodległościowcom, którzy są złodziejami i bezwstydnymi”, przechodząc przez Wspólnotę Walencką, która ostrzega, że ​​„ani jedno euro z tego umorzenia nie mogłoby zostać wykorzystane na większe wydatki na służbę zdrowia lub edukację, ani w żaden sposób nie wpływa na odbudowę po powodzi”, jedenaście wspólnot pod przewodnictwem PP przybędzie na spotkanie CPFF z donośnym nie.

To, co wydarzy się teraz, to już zupełnie inna historia, ponieważ wszyscy regionalni liderzy PP czekają na możliwość podjęcia kwestii finansowania regionalnego i domagają się nowego modelu, który umożliwi przyspieszenie inwestycji, np. przybycie AVE w przypadku Estremadury. „Będziemy musieli zbadać tę kwestię krok po kroku” – mówią niektórzy baronowie. „Musimy czekać” – podkreślają inni.