Emerytury: Zgromadzenie odrzuca wniosek socjalistów o wotum nieufności wobec François Bayrou

Czy François Bayrou zyskał ćwierć? Premier przetrwał ósmy wniosek o wotum nieufności we wtorek , złożony przez Partię Socjalistyczną (PS) i poparty przez lewicę, ale nie przez Zgromadzenie Narodowe (RN), które wyznaczyło datę debaty budżetowej na jesień.

Nic dziwnego, że w obliczu ogłoszonego braku poparcia ze strony posłów Le Pen i ich sojuszników z UDR, wniosek o wotum nieufności uzyskał jedynie 189 głosów z 289 wymaganych do obalenia rządu.

Prawie pięć miesięcy po zawarciu umowy o niestosowaniu cenzury, pozwalającej na uchwalenie budżetu państwa i ubezpieczeń społecznych, socjaliści oskarżyli premiera o „zdradę” na tle konferencji partnerów społecznych w sprawie emerytur, która zakończyła się bez osiągnięcia porozumienia.

Socjaliści krytykują François Bayrou za obietnicę zawartą w jego pierwszym liście, że przeprowadzi dyskusję między partnerami społecznymi „bez totemów i tabu” oraz że obiecał „ostatnie słowo w Parlamencie”, zanim zamknął drzwi przed obniżeniem ustawowego wieku emerytalnego i pomysłem przedłożenia Parlamentowi tekstu zawierającego przepisy dotyczące wieku.

Jednak premier postawił w swoim liście warunek „porozumienia politycznego i (a) utrzymania ogólnej równowagi finansowej”. „Łamiąc obietnicę, wybrałeś hańbę”, oświadczyła socjalistka Estelle Mercier z podium, broniąc wniosku o wotum nieufności, kojarząc tego eksperta od Henryka IV z postacią „Ravaillaca”, który „przekreślił listę (jego) zobowiązań”.

W odpowiedzi François Bayrou wyśmiał wniosek o wotum nieufności, który jego zdaniem był pretekstem dla Partii Socjalistycznej do przypomnienia ludziom, że jest „w opozycji”, i powołał się na „obowiązek” „interesu ogólnego”, który jest „silniejszy niż wszelkie groźby” wotum nieufności.

Merytorycznie bronił postępów poczynionych podczas konklawe, które zamierza przedstawić parlamentowi jesienią w sprawie budżetu ubezpieczeń społecznych, w szczególności w kwestii emerytur bez redukcji po ukończeniu 66 i pół roku, a także emerytur dla kobiet.

A szef rządu nalegał na finansową równowagę systemu emerytalnego, pod groźbą wywołania „wojny między pokoleniami”: „Jeśli nikt nie ostrzeże, jeśli nikt nie posłucha, to sami pogrążymy się w nadmiernym zadłużeniu”.

„Prawda jest taka, że ​​nasz system emerytalny zagraża naszej przyszłości i przyszłości naszych dzieci” – dodał Stéphane Vojetta, związany z grupą makronistów.

Lewica również zaatakowała National Rally. „W tej serii odrażających manewrów macie zdecydowane poparcie, National Rally”, które „nie uchyli reformy emerytalnej”, zganił z podium Hadrien Clouet (LFI).

„Dla wszystkich wyborców Zjednoczenia Narodowego (RN) głosowanie to będzie objawieniem. Le Pen i Bardella działają na gruncie społecznym, ekonomicznym i fiskalnym, są kontynuacją Macrona i Bayrou” – odpowiedział lider Partii Socjalistycznej Olivier Faure.

„Jesteśmy zobowiązani do odwrócenia reformy, która jest (...) bezużyteczna (...) nieskuteczna” i „głęboko niesprawiedliwa” – oświadczył wcześniej przewodniczący RN Gaëtan Dussausaye.

Ale przede wszystkim dał „mianowanie budżetowe”, wymieniając serię „czerwonych linii”: „nowe ciosy przeciwko sile nabywczej Francuzów” i „dodatkowe podatki lub cła na przedsiębiorstwa, dopóki nie obniży się standardu życia w państwie”.

Przytoczył również „społeczny VAT”. W odpowiedzi na pomysł „pustego roku”, który wiązałby się z zamrożeniem emerytur, świadczeń socjalnych i skali podatku dochodowego w celu zaoszczędzenia pieniędzy, odpowiedział, że Zgromadzenie Narodowe poprze jedynie „pusty rok dla składki netto Francji do budżetu Unii Europejskiej”.

Na koniec, odnosząc się do kwestii energii, stwierdził, że jego grupa nie chce, aby „dekret w sprawie wieloletniego programowania energetycznego pozbawił w ciągu kilku sekund istotnego elementu francuskiej suwerenności”. Debaty na ten temat mają zostać wznowione w Zgromadzeniu we wrześniu.

A jesień zapowiada się burzliwie dla premiera, który będzie musiał stawić czoła groźbom nagany, aby znaleźć 40 mld euro oszczędności. Przy najbardziej minimalistycznym wsparciu bloku centralnego, który szybko się rozpada.

„Tak czy inaczej, upadnie. Pytanie tylko, kiedy. Jeśli jesienią, to leży w naturze rzeczy” — uważa urzędnik Macronistów. „François Bayrou jest zagrożony naganą od dnia po nominacji” — filozofuje Patrick Mignola, minister ds. relacji z parlamentem i bliski premierowi, obiecując „odważny budżet”.