Na Manhattanie „prawie cudowny” sukces opłat za przejazdy w walce z korkami
Krótsze dojazdy, mniej hałasu, nowe przychody z transportu publicznego: opłata za wjazd do strefy płatnego parkowania na Manhattanie, wprowadzona w styczniu, jak dotąd działa lepiej niż się spodziewano. Manhattan, słynący z korków, może odetchnąć z ulgą, donosi The Economist.
Maura Ryan, logopeda z Nowego Jorku, obawiała się wprowadzenia opłaty za wjazd do strefy płatnego parkowania. Jej praktyki, rozsiane między Queens i Manhattanem, czasami wymagały od niej przekroczenia East River kilka razy dziennie. Wściekała się na myśl o konieczności uiszczenia opłaty w wysokości 9 dolarów dziennie.
Jednak odkąd wprowadzono system opłat, zmieniła zdanie. Dojazd, który kiedyś zajmował godzinę lub więcej, teraz zajmuje tylko piętnaście minut. „To wspaniałe” – wyznaje. I nie jest jedyną, która świętuje. Sondaże pokazują, że pobieranie opłat za wjazd do strefy płatnego parkowania ma teraz więcej zwolenników niż przeciwników w Nowym Jorku. Zaledwie kilka miesięcy temu spotkało się z zaciekłym sprzeciwem.
Plac poboru opłat na Manhattanie został otwarty 5 stycznia, dwa tygodnie przed inauguracją Donalda Trumpa. Od tego czasu przyniósł niemal cudowne rezultaty. Ruch uliczny został zmniejszony o 10%, co znacznie skróciło czas podróży, szczególnie na skrzyżowaniach mostów i tuneli. Skargi na hałas uliczny spadły o 70%. Autobusy jeżdżą tak szybko, że kierowcy muszą czekać na niektórych przystankach, aby nie przyjechać zbyt wcześnie.
Opłata za przejazd przynosi co miesiąc około 50 milionów dolarów i jest przeznaczona na modernizację sieci.
The Economist (Londyn)Główna brytyjska instytucja prasowa, The Economist, założona w 1843 r. przez szkockiego kapelusznika, jest biblią dla każdego, kto interesuje się międzynarodowymi wiadomościami. Otwarcie liberalna, generalnie opowiada się za wolnym handlem, globalizacją, imigracją i liberalizmem kulturowym. Jest drukowana w sześciu krajach, a 85% jej sprzedaży odbywa się poza Wielką Brytanią.
Żaden z artykułów nie został podpisany: to długotrwała tradycja, którą tygodnik wspiera, opierając się na idei, że „osobowość i głos zbiorowy są ważniejsze niż indywidualna tożsamość dziennikarzy”.
Na stronie internetowej The Economist, oprócz głównych artykułów gazety, znajdziesz doskonałe raporty tematyczne i geograficzne opracowane przez The Economist Intelligence Unit, a także treści multimedialne, blogi i kalendarz konferencji organizowanych przez gazetę na całym świecie. Jako bonus: regularne aktualizacje głównych cen giełdowych.
Zakres czasopisma może się różnić w zależności od wydania (Wielka Brytania, Europa, Ameryka Północna, Azja), ale treść jest taka sama; w Wielkiej Brytanii jednak kilka dodatkowych stron obejmuje wiadomości krajowe. The Economist jest w 43,4% własnością włoskiej rodziny Agnelli, a pozostały udział jest dzielony między prominentne brytyjskie rodziny (Cadbury, Rothschild, Schroders itp.) i członków redakcji.
Courrier International
