Rok po zwycięstwie w wyborach Partia Pracy żegluje bez kierunku
Po drugiej stronie kanału La Manche triumfalne zwycięstwo Partii Pracy rok temu, 4 lipca 2024 r., wydaje się już odległe. Zagubiony i pozbawiony prawdziwej wizji przyszłości kraju, pierwszy rok premiera Keira Starmera nie zadowolił wielu. Stopniowa poprawa kilku kluczowych wskaźników nie wystarczy, aby zapewnić obiecaną zmianę, według brytyjskiej prasy.
Na zielonej ławce Izby Gmin, w pierwszym rzędzie zarezerwowanym dla członków rządu, brytyjski kanclerz skarbu załamuje się. I cicho szlocha. Mocny obraz pokrywa wszystkie pierwsze strony prasy krajowej w czwartek, 3 lipca. „Skąd te łzy?” pyta Daily Mail, najlepiej sprzedający się brytyjski tabloid.
Otoczenie Rachel Reeves mogło przedstawić „osobiste powody”, ale było już za późno, a wątpliwości wkradły się do kolumn gazet. „Pod presją”, jak sugeruje The Sun ? We wtorek, 1 lipca, musiała porzucić kluczową część swojej reformy opieki społecznej. Zagrożona bezprecedensowym buntem 126 posłów z większości, Partia Pracy porzuciła plany ograniczenia przyznawania świadczeń osobom niepełnosprawnym , co jej krytycy uznali za „okrutne” . Zirytowany tą zmianą, premier Keir Starmer „odmówił powiedzenia w Izbie Gmin, czy [minister] nadal ma jego pełne poparcie”, zauważa konserwatywny tygodnik The Spectator . 3 lipca lokator 10 Downing Street w końcu zapewnił, że Rachel Reeves „będzie kanclerzem skarbu [oficjalny tytuł ministra finansów] przez wiele kolejnych lat”.
Courrier International
