Finał <em>papierowy</em> daje nadzieję na czasy ostateczne

Wersja tego artykułu ukazała się w biuletynie rozrywkowym Esquire, Cliff-Hanger . Zapisz się tutaj , aby otrzymywać cotygodniowe recenzje filmów lub programów telewizyjnych, które trafią do Twojej skrzynki odbiorczej.

W zeszłym tygodniu wydarzyło się coś strasznego . Cóż, wydarzyło się wiele strasznych rzeczy , ale to tylko jedna z nich: Programy o seryjnych mordercach powróciły do ​​telewizji. Monster: The Ed Gein Story Ryana Murphy'ego będzie miał premierę w przyszłym tygodniu na Netflixie, a Peacock już intensywnie promuje swój nadchodzący limitowany serial Devil in Disguise: John Wayne Gacy . Może to tylko ja, ale mam silną awersję do tych sensacyjnych historii o prawdziwych zbrodniach. Naprawdę nigdy nie nacisnąłem przycisku odtwarzania, jestem tak szczęśliwy, że poświęciłem czas, aby przemyśleć tego okropnego mordercę w nowym świetle. Pamiętacie, jak prosty romans w pracy w The Office , w którym nie wiadomo, czy się uda, był wszystkim, czego potrzebowaliśmy, aby poczuć się spełnionym przez telewizję? Gdybym tylko mógł zobaczyć, jak Jim oświadcza się Pam na stacji benzynowej nowymi oczami!

Niestety, w dzisiejszych czasach nie jest to takie proste. Jak zauważył doświadczony dziennikarz rozrywkowy Anthony Breznican rano po gali rozdania nagród Emmy 2025 w zeszły weekend, Ameryka nie może się nasycić serialami o „potworach o różnym stopniu i głębokości zepsucia”. Monsters: The Lyle and Erik Menendez Story — znowu Murphy — był nominowany do 11 nagród Emmy. Następnie mroczna historia z serialu Adolescence o 13-latku, który morduje jednego ze swoich kolegów z klasy, zdominowała kategorię seriali limitowanych, zdobywając sześć głównych nagród. Widzowie zdają się pragnąć trochę krwi przed snem — przerażająca myśl, wiem. Cholera, po prostu chcę zakończyć wieczór czując się trochę lepiej po chaosie, który mnie dopadł w ciągu dnia. Dlatego lepiej bawiłem się oglądając kolejną galę rozdania nagród: Ohio Journalism Awards.

Fikcyjna ceremonia z serialu "The Paper" miała miejsce w finale sezonu spin-offu "The Office" stacji Peacock , który opowiada o ekipie "Toledo Truth Teller" walczącej o przywrócenie dziennikarskiej rzetelności gazety. Jeśli przegapiliście ten odcinek, NBC ogłosiło, że stacja wyemituje serial w telewizji kablowej w listopadzie tego roku. (Uwaga: opowiem o finale tutaj).

Finał programu „The Truth Teller” kończy się zdobyciem najbardziej prestiżowej nagrody ceremonii – za wybitne relacje prasowe. Mare Pritti (Chelsea Frei) zdobywa nagrodę za reportaż śledczy, który ujawnił problem kanalizacji miejskiej na początku sezonu. Dodatkowo, Oscar Nuñez – który ponownie wciela się w rolę Oscara Martineza z serialu „Biuro” – otrzymuje nagrodę za nową łamigłówkę, którą zaprojektował w dziale gier gazety. To proste nagrody dla lokalnej gazety, a jednak dla nich znaczą one bardzo wiele.

Chciałbym przedwcześnie zgłosić Esmeraldę Grand Sabriny Impacciatore do wygrania wszystkich nagród przyszłej jesieni.

Ich zwycięstwo ma również wiele wspólnego z uroczystym finałem pierwszego sezonu serialu „The Studio” , który był kolejnym małym zwycięstwem w obliczu skorumpowanego przemysłu rozrywkowego. Podobnie było z wygraną „The Pitt ” na rozdaniu nagród Emmy, kiedy aktor Noah Wyle podziękował prawdziwym pracownikom służby zdrowia, którzy niestrudzenie pracują, by ratować nasze życie każdego dnia .

Jeśli mam jakieś nadzieje co do przyszłorocznych nagród Emmy, to takie, że zobaczymy nieco więcej filmów z udziałem rozgrzewających serce filmów pokroju Pitta i Papera , a znacznie mniej z udziałem Monsterów . Prawdę mówiąc, chętnie z góry wystawiłbym film Sabriny Impacciatore Esmeralda Grand jako faworyta do zdobycia wszystkich nagród.

Była gwiazda Białego Lotosu gra tymczasowego redaktora zarządzającego w programie " Truth Teller " i antagonistkę najbardziej w stylu Michaela Scotta w redakcji "The Paper ". W jednym z jej najzabawniejszych momentów, odcinku "Scam Alert" z piątego odcinka, przez pół godziny dziecinnie odmawia przyznania się, że padła ofiarą oszustwa. A kiedy " Truth Teller" wygrywa w Ohio Journalism Awards, wbiega na scenę, by odebrać nagrodę, jakby to był Oscar – wirując w jaskrawoczerwonej sukni, bo myślała, że ​​Ned (Domhnall Gleeson) powiedział "spinning" zamiast "winning".

„Mam nadzieję, że będzie więcej sytuacji, w których scenariusz zainspiruje mnie do szaleństwa” – powiedział Impacciatore w wywiadzie dla Esquire po przedłużeniu serialu „The Paper” na drugi sezon. „Chciałbym naśladować więcej zwierząt, bo w głębi duszy jestem dzieckiem. Chciałbym widzieć Esmeraldę coraz bardziej zakochaną – ale zawsze w niewłaściwych osobach. Lubię sobie wyobrażać, co mogłaby zrobić dalej, dokąd zaprowadzi ją jej umysł”.

Potrzebowałem komediowego talentu Impacciatore w tym tygodniu, bo był on brutalny. Straciliśmy Roberta Redforda, gwiazdę Hollywood , która zainspirowała niezależnych filmowców do zdobycia najwyższych wyróżnień w branży rozrywkowej. Widzowie na krótko stracili również kolejnego prowadzącego nocnego programu, gdy ABC zdjęło Jimmy'ego Kimmela z anteny tylko dlatego, że jego program pociąga do odpowiedzialności ludzi u władzy. Na szczęście Kimmel wróci na antenę w tym tygodniu. Ale podczas gdy wiele innych ważnych instytucji medialnych traci finansowanie i wsparcie w realnym świecie, nawet fikcyjne sukcesy, takie jak sukces The Paper , wydają się inspirujące.

Właśnie tego potrzebujemy w telewizji: więcej Esmeraldy Grand robiącej z siebie idiotkę, więcej aktorów wydających odgłosy zwierząt, żeby nas rozśmieszyć, i więcej miejsca na scenie na role komediowe, które rozjaśniają nam dzień.

Możesz przeczytać cały nasz wywiad z Impacciatore tutaj . Na razie zostawię Was z tym cytatem aktorki o graniu najzabawniejszej postaci w telewizji.

„To piękne uczucie, które doprowadza mnie do łez” – powiedziała. „To krzyk radości, poczucie bycia zrozumianym i mniej samotnym. Dla artysty nie ma nic wspanialszego niż poczucie miłości”.