Zdemaskowany przez myślnik — ulubiony znak interpunkcyjny sztucznej inteligencji i jak cię zdradza

Porozmawiajmy o myślniku „em”. Nie o tym małym, niewinnym myślniku, nie o jego nieco bardziej pewnym siebie kuzynie, półpauzie. Nie, mówię o „myślniku em”, tym długim, dramatycznym zdaniu, które sztuczna inteligencja uwielbia wplatać w zdania, jakby dostawała za nie zapłatę. Serio, to wersja jazzowych rąk w wydaniu AI.

Możesz tego nie zauważać, ale prawie wszyscy inni to zauważają. To oczywisty znak, że pozwoliłeś swojemu ulubionemu robotowi-towarzyszowi przebrać twoje słowa w strój AI drag, i tak jak ujawnienie złej peruki w trzecim akcie RuPaul's Drag Race , może to być… trochę za dużo. Pozwól, że przedstawię sytuację: Piszesz szczery e-mail do swojego zespołu. Coś wrażliwego, może nawet surowego: „Dużo myślałem o tym, jak współpracujemy — i jak możemy być lepsi — nie tylko jako koledzy, ale jako ludzie”.

Tylko, czekaj. To nie ty napisałeś to zdanie, zrobiła to sztuczna inteligencja . Chciałeś tylko, żeby poprawiła literówkę i może podkręciła ton, ale teraz jest pełne myślników, introspektywnego tempa i dziwnie umieszczonych poetyckich pauz. Oficjalnie zostałeś „oznaczony”.

Myślnik to długa pozioma kreska (—), często używana zamiast przecinków, dwukropków, nawiasów lub sporadycznej, dramatycznej pauzy. To jak szwajcarski scyzoryk interpunkcyjny, a sztuczna inteligencja go uwielbia.

Sztuczna inteligencja ma obsesję na punkcie myślników, tak jak pokolenie Z ma obsesję na punkcie mody Y2K; to mylące, dziwnie stylowe i na granicy obraźliwości, gdy jest nadużywane. Ale jest haczyk: sztuczna inteligencja używa myślników jak posypki na babeczce dla dzieci, wszędzie . Nawet wtedy, gdy jest to niestosowne. Nawet gdy mówisz: „Proszę bez posypki”.

Dosłownie napisałem do AI: „Proszę usunąć myślniki”. I co dostałem w odpowiedzi? „Mam!”, a potem: „To ogromna szansa — taka, która wymaga pilności — i jasności — dla maksymalnego efektu”. Dzięki, GPT . Usunąłeś dokładnie zero.

Pomimo całej tej dramaturgii, nie zamierzam namawiać cię do całkowitego wyrzucenia sztucznej inteligencji. Sztuczna inteligencja jest genialna w polerowaniu, parafrazowaniu i wyciąganiu cię z własnych mentalnych zakrętów. Ale jak dziecko z brokatowym klejem, nadal musisz ją nadzorować.

Oto trzy naprawdę pomocne wskazówki, dzięki którym Twoja komunikacja nadal będzie brzmiała jak Ty , a nie jak HAL 9000 z wykształceniem dziennikarskim.

Zawsze, i to naprawdę zawsze, napisz pierwszy szkic sam. Niech będzie chaotyczny, pełen literówek, emocjonalnie chaotyczny i nieprzyjemnie szczery. To właśnie nadaje twojemu głosowi odciski palców.

A potem pozwól sztucznej inteligencji to poprawić, przeorganizować i zasugerować lepszy przepływ, ale nie wcześniej. Sztuczna inteligencja nie zgadnie, co miałeś na myśli, jeśli najpierw nie dasz jej czegoś, na czym mogłaby pracować. W przeciwnym razie po prostu poda ci idealnie podkreśloną miskę owsianki z emocjonalną głębią listu z urzędu komunikacji. Wyobraź to sobie tak: Ty jesteś szefem kuchni, a sztuczna inteligencja to tylko twój elegancki pomocnik w malutkim cylindrze. Mówisz jej, co robisz. Nie pozwalasz jej wymyślić przepisu.

Kiedy sztuczna inteligencja przedstawi ci najlepszą wersję, rozłóż ją na czynniki pierwsze, tak jakbyś edytował scenariusz filmu o gadającym golden retrieverze piszącym blogi.

Szukać:

• Myślniki (oczywiście)
• Fraza „w dzisiejszym szybko zmieniającym się świecie” (ulubione pierwsze zdanie AI)
• Nadmierne używanie pytań retorycznych
• Powtarzająca się aliteracja ( sztuczna inteligencja naprawdę myśli, że to sprytne )

Jeśli musisz, użyj funkcji „znajdź i zamień” dla „—”. Zastąp je przecinkami, kropkami, a nie daj Boże, faktycznymi pauzami w myślach. To natychmiast nada Twojemu tonowi humanistycznego charakteru. Jeśli Twoje zdanie sprawia wrażenie, jakby narratorem był Morgan Freeman w filmie przyrodniczym, prawdopodobnie jest zbyt sztucznej inteligencji.

Po dopracowaniu przeczytaj to jeszcze raz na głos. Zadaj sobie pytanie:

• Czy powiedziałbym to na głos przy brunchu?
• Czy to brzmi, jakbym ja lub jakiś gościnny felietonista Forbesa za bardzo się starał?
• Czy przypadkiem nie zacytowałem Tony'ego Robbinsa?

Jeśli wydaje się zbyt sztywne lub zbyt wypolerowane, rozluźnij je, dodaj trochę slangu. Złam zasady gramatyczne, używaj fragmentów zdań, pisz tak, jakbyś pisał, będąc po trzech mimozach i udzielając swojej najlepszej przyjaciółce życiowych rad. To jest sekretny przepis.

Przykład:

Wersja AI: „Poznajmy innowacyjne rozwiązania, które pomogą nam w rozwoju firmy”. Wersja dla Ciebie: „Zastanówmy się, jak przestać tkwić w miejscu i zacząć rozwijać tę firmę”.

Czujesz różnicę?

Sztuczna inteligencja nie jest twoim wrogiem. To twój współpracownik, współautor, przepracowany stażysta, który wypił za dużo espresso i wrócił z 1200-wyrazowym oświadczeniem o misji ulotki reklamującej brunch.

Użyj go do:

• Doprecyzuj swoją wiadomość
• Pomoc w zakresie struktury i przepływu
• Spraw, by Twoje pisanie było wyraziste, gdy masz zamęt w głowie
• Pokonaj syndrom pustej strony bez płaczu

Tylko nie pozwól, żeby to był jedyny głos w pokoju. Pomyśl o tym jak o autokorekcie: pomocnym, gdy jest dobrze, zabawnym, gdy jest źle, i niebezpiecznym, jeśli nie zwracasz uwagi.

Jeśli Twoja wiadomość zaczyna brzmieć, jakby pasowała do opinii w Wall Street Journal , a Ty po prostu próbujesz wysłać e-mail do swojego VA w sprawie harmonogramu podcastu, zatrzymaj się na chwilę, usuń myślniki, odzyskaj swój dziwny głos i pamiętaj: sztuczna inteligencja Cię nie zastępuje , tylko sprawia, że ​​brzmisz o 12% mądrzej… jeśli będziesz ją nadzorować jak nadopiekuńczy rodzic na szkolnej potańcówce.

A teraz idź, edytuj jak człowiek, usuwaj jak dzikus i wysyłaj z nonszalancją. (I proszę, na miłość boską, usuń myślniki.)

Starr Hall jest przedsiębiorcą, doświadczonym specjalistą ds. reklamy i marketingu.