10 najbardziej publicznych sprzeczek Nigela Farage’a, gdy Reforma była wstrząśnięta „poważnym brakiem przywództwa”

Najnowszy dramat Reform UK pokazuje, że albo decyzja Nigela zapadnie, albo koniec, pośród narastających pytań o zdolności przywódcze Nigela Farage'a, twierdzi Partia Pracy .

W zeszłym tygodniu impreza została wstrząśnięta, gdy przewodniczący Zia Yusuf ustąpił kilka godzin po oskarżeniu nowego posła Reform o zadanie „głupiego” pytania na PMQ . Jednak w rundzie „upokarzającego hokey-cokey” później ogłosił swój powrót, mimo że powiedział, że wprowadzenie pana Farage'a do No10 nie było już „dobrym wykorzystaniem mojego czasu”.

Debakl został wykorzystany przez sojusznika p. Farage'a, który stał się jego wrogiem, Ruperta Lowe'a, który powiedział, że pokazuje to, że lider Reform „nigdy nie powinien być premierem”. Były poseł Reform, który obecnie zasiada jako niezależny, wcześniej oskarżył swojego byłego szefa o kierowanie Reform jak „sektą”.

Partia Pracy stwierdziła, że ​​krótkie odejście pana Yusufa wskazuje na „niezdolność pana Farage’a do utrzymywania dobrych relacji z którymkolwiek ze swoich współpracowników”.

Przyjrzymy się kilku najbardziej znanym przypadkom, które podważają jego zdolności przywódcze w kontekście prób przekonania kraju, że potrafi rządzić krajem.

1. Zia Yusuf: przewodniczący Reform początkowo zrezygnował po tym, jak zasugerował, że najnowsza posłanka Reform, Sarah Pochin, zadała „głupie” pytanie podczas pytań do premiera. Odpowiedź pana Farage'a sugerowała, że ​​pan Yusuf nie miał charakteru do „bardzo stresującego i trudnego” świata polityki. Upokorzony Yusuf mówi teraz, że „popełnił błąd. To była funkcja wyczerpania”
2. Rupert Lowe: Piąty poseł Reform został wydalony i zgłoszony na policję przez partię. W wybuchowej kłótni pan Lowe oskarżył pana Farage'a o prowadzenie „sekty”, powiedział, że jest „mesjaninem” i „nigdy nie powinien zostać premierem” oraz że kierownictwo Reform ma „zerową uczciwość”. Pan Farage w odpowiedzi zasugerował, że „wolałby jeść żyletki”, niż pozwolić panu Lowe'owi wrócić do Reform
3. Elon Musk: Pan Farage pokłócił się z Elonem Muskiem po tym, jak skrytykował jego poparcie dla Stephena Yaxleya-Lennona. W odpowiedzi Musk zasugerował, że „nie ma tego, czego potrzeba”, aby przewodzić Reform
4. Gawain Towler: Pan Towler został zwolniony przez pana Farage'a po dwóch dekadach pracy w różnych eurosceptycznych organizacjach. Zasugerował, że walki wewnętrzne w Reformie były „nieoptymalne”
5. Ben Habib: Pan Farage nazwał pana Habiba „zgorzkniałym” i „skręconym” po tym, jak pominięto go przy wyborze zastępcy lidera. Pan Farage zasugerował, że odejście pana Habiba z partii było „ogromną ulgą”. W odpowiedzi pan Habib nazwał lidera Reform „tchórzem”, oskarżył go o „dziecinne zachowanie”, powiedział, że Reform jest „sektą” i „nie nadaje się do rządzenia”
6. Douglas Carswell: Pan Farage oskarżył byłego posła UKIP Douglasa Carswella o blokowanie starań o nadanie mu tytułu szlacheckiego i nazwał go „wytwornym chłopcem z Partii Konserwatywnej”, którego należy wyrzucić z UKIP. Pan Carswell zrezygnował z UKIP i obwinił pana Farage’a za upadek partii, mówiąc , że „daleko od posiadania strategii, wydawało się, że kieruje nami to, co wychodzi z ust Nigela”
7. Dominic Cummings i Vote Leave: Pan Farage powiedział, że najwyżsi rangą członkowie Vote Leave to „ kretyni” zaledwie miesiąc przed referendum.
8. Suzanne Evans: Była wiceprzewodnicząca UKIP Suzanne Evans powiedziała, że ​​pan Farage jest „bardzo kontrowersyjny” i zasugerowała, że ​​„ktoś inny” powinien przewodzić kampanii Brexitu. Została usunięta z funkcji rzeczniczki partii
9. Patrick O'Flynn: Pan O'Flynn nazwał Farage'a „warczącym, przeczulonym i agresywnym” i zrezygnował z funkcji rzecznika UKIP ds. ekonomii
10. Alan Sked: Założyciel UKIP nazwał pana Farage'a „głupim draniem” za skupienie się na kwestii imigracji

Ellie Reeves, przewodnicząca Partii Pracy , powiedziała: „Upokarzające hokey-cokey Zii Yusufa w ostatnich dniach może być śmieszne, ale to tylko pokazuje, że partia kręci się wokół jednej osoby, która wyraźnie ma problem z relacjami w pracy. To, że Farage pokłócił się z jednym kolegą, może być przypadkiem, ale kłótnia ze wszystkimi, z którymi kiedykolwiek pracowałeś, sugeruje poważny brak przywództwa. Nigel Farage jest szczęśliwy tylko wtedy, gdy ma całkowitą kontrolę.

„Albo droga Nigela, albo autostrada. Jak on miałby rządzić krajem, skoro nie potrafi zarządzać garstką polityków, nie wywołując chaosu co kilka tygodni? Reformy po prostu nie są poważne. Obiecali 80 miliardów funtów niefinansowanych wydatków, wystawiliby każdy kredyt hipoteczny w kraju i zrujnowaliby finanse rodzinne, zmuszając je jednocześnie do kupowania prywatnej opieki zdrowotnej. Ludzie pracujący po prostu nie mogą sobie pozwolić na ryzyko Reform UK”.

Skontaktowano się z organizacją Reform UK w celu uzyskania komentarza.